همه مردم دنیا عاشق خودرو هستند، ولی فرهنگ آمریکایی ها به گونه ای عجیب با خودروها عجین شده است. این روزها، مردم این کشور بیشتر از هر زمان دیگری خودرو می خرند. ولی با وجود محبوبیت بالای فورد اف ۱۵۰ ها، کراس اورها، کراس اورهای کامپکت، شاسی بلندهای کوچک لوکس و تویوتا کمری، این روزها دیگر خودروهای قدیمی و کلاسیک طرفداران زیادی ندارند و با رفتن آن ها، بخشی از تاریخ هم به دست فراموشی سپرده می شوند.
با هر بار محبوب شدن یک سگمنت یا مدل خاص در بازار، بخشی از یک مدل محبوب یا سگمنت محبوب بازار از بین می رود. چند سال پیش، تقریبا همه خانواده های آمریکایی حداقل یک مدل استیشن داشتند، بعدها این مدل جای خود را به مینی ون ها دادند و اکنون شاسی بلندها و نهایتا اخیرا کراس اورها عهده دار این نقش شده اند. بدون شک این روزها انواع تویوتا رافورها و هوندا سی آر وی ها بسیار محبوب هستند، ولی بدون شک ۱۰ سال دیگر این مدل ها جای خود را به یک خودروی الکتریکی کوچک و جمع و جور که آن روزها محبوب می شود خواهند داد.
البته، این فقط ترندهای جدید نیستند که موجب می شوند خودروهای قدیمی تر به دست فراموشی سپرده شوند. خودروهای لوکس معمولا طول عمر بیشتری دارند، زیرا معمولا مالک اول یا گاهی اوقات دومشان به خوبی از آن ها مراقبت می کنند. به همین دلیل است که هر از چند وقت یک بار می توانید یک کادیلاک یا مرسدس بنز دهه ۸۰ میلادی را در وضعیتی خوب ببینید. یک خودروی معمولی تر مثل یک پلیموت یا داتسون چطور؟ به ندرت.
احتمالا افراد زیادی با این لیستی که ما تهیه کرده ایم قطعا مخالفت خواهند کرد، یا ممکن است بگویند من یکی از این خودروها را هفته قبل دیده ام یا عمه من هنوز یکی از این خودروها دارد. قطعا همیشه در هر موردی استثناهایی وجود دارند و هیچ وقت نمی توان با قاطعیت در مورد چیزی صحبت کرد. ولی این ۱۰ خودرو زمانی در همه جا حضور داشند، ولی به هر دلیلی از جمله سن و سال، منسوخ شدن، مشکلات فنی یا هر چیز دیگری، اکنون در خطر جدی انقراض قرار دارند. با مجله اینترنتی آراد مگ همراه شوید تا شما را با این خودروها آشنا کنیم.
۱ – مرسدس بنز اس کلاس ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۲
دقیقا ۵ سال پیش بوده که مرسدس اس کلاس W126 را تقریبا همه جا می توانستید بیابید. هنوز هم برخی مدل های آن را می توانید در جاده ها ببینید، ولی هر روز که می گذرد تعداد آن ها با سرعت زیادی رو به کاهش است. نسل دوم اس کلاس در آن مرحله از زندگی خود قرار دارد که نمونه های بدشانس، خراب و معیوب آن در حال رفتن به قبرستان های خودرو هستند و نمونه های سالم و تمیزشان را کلکسیون دارها پول خوبی برایشان می دهند. سال بعد، این خودرو که زمانی مدل پرچم دار سدان های شرکت بود به صورت رسمی به یک خودروی کلاسیک تبدیل خواهد شد. از امروز به بعد، احتمال این که مرسدس اس کلاس W126 را در یک نمایشگاه خودرویی ببینید تا پارکینگ یک فروشگاه زنجیره ای، بسیار بیشتر است.
۲ – شورولت S-10 مدل ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴
زمانی که نسل دوم S-10 در سال ۱۹۹۴ رونمایی شد، همه از آن به عنوان یک پیشرفت بزرگ و قدم مهم رو به جلو برای شورولت یاد می کردند. این خودرو نه تنها زیبا بود، بلکه توانست خود را به عنوان یک تراک کار کوچک و بسیار قوی مطرح کرده و میلیون ها دستگاه فروش داشته باشد. متاسفانه، دو دهه فعالیت سخت این خودروها در آب و هوای گرم و سرد موجب شده تا نمونه های حتی سالم آن ها نیز امروزه خودروهایی با کارکرد بالا، بدنه ای پوسیده و به طور کلی مستهلک باشند.
۳ – کادیلاک کاترا مدل ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱
دومین تلاش کادیلاک برای رقابت با بی ام و سری ۱ به اندازه تلاش اولیه آن ها (کادیلاک سیمارون ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۸) توانست موفق باشد. کاترا در واقع یک اوپل امگا بود که از آلمان وارد و تغییر برند داده می شد. برخلاف کمپین تبلیغاتی خوبی که این خودرو داشت، کادیلاک کاترا خیلی زود در سگمنت سدان های کامپکت لوکس محبوبیت خود را از دست داد. کادیلاک هیچ وقت نتوانست کاترا را در تیراژ بالا بفروشد و کل فروش آن فقط ۹۵ هزار دستگاه طی ۴ سال بود، ولی تا همین چند وقت پیش می توانستید نمونه های ۱۵ ساله آن را در جاده و خیابان ببینید، ولی این روزها به قدری خبری از آن نیست که حتی فراموش کرده ایم آخرین بار آن را کی دیده ایم.
۴ – فورد تائوروس استیشن ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵
قبل از سال ۱۹۹۶، فورد تائوروس پرفروش ترین خودروی آمریکا بود. بدون شک این طراحی بسیار جنجالی و دو قطبی آن و همچنین رقابت سرسختانه هوندا و تویوتا بود که موجب شد از علاقه مردم آمریکا به آن کاسته شود، ولی اتفاقات دیگری هم پشت پرده در جریان بوده است. در دهه ۹۰ میلادی فروش شاسی بلندها و مینی ون ها بسیار بالا بود و در زمانی که مدل استیشن نسل سوم تائوروس رونمایی شد، در بهترین حالت این خودرو آخرین نمونه از یک گونه در حال مرگ بود. به گونه شگفت انگیزی این مدل استیشن فورد توانست تا سال ۲۰۰۵ زنده بماند و بعدا همراه با کل خانواده تائوروس برای همیشه از خط تولید فورد خارج شد. البته این نام بعدا و با فاصله زمانی اندکی بازگشت. ولی این بار دیگر خبری از مدل استیشن نبود.
۵ – هوندا سیویک ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵
هوندا سیویک مدل ۹۱ تا ۹۵ میلادی در بهترین حالت خود یک خودرو جذاب با کیفیت ساخت بالا بود که از نظر قیمت، راحتی، پرفورمنس و ارزش خرید بسیاری از رقبای خود را به راحتی شکست می داد. نسل پنجم سیویک خودرویی بود که گویی آمده تا ابد در بازار بماند، اتفاقی که در برخی شهرها رخ داد، ولی در بیشتر بخش های آمریکا، تعداد کمی از آن ها زنده مانده اند و بسیاری از این نمونه های باقی مانده، گلگیرهایی پوسیده، پیشرانه هایی معیوب، بادی کیت های خراب، اگزوزهایی پرسروصدا یا ترکیبی از همه این ۵ مورد دارند. این خودرو زمانی به قدری محبوب بود که به سختی می شد تصور کرد روزی خواهد رسید که سیویک دهه ۹۰ میلادی را به سختی در خیابان خواهید یافت.
۶ – آئودی A4 مدل ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱
اوایل دهه ۹۰ میلادی دوران بسیار سختی برای آئودی در آمریکا بود. این برند همچنان در حال بازیابی خود بعد از رسوایی اواسط دهه ۸۰ میلادی بود و جای پای کمپانی در سگمنت خودروهای لوکس به نظر سال به سال ضعیف تر می شد. ولی با معرفی خودروی جدید A4 اوضاع یک شبه برای شرکت تغییر کرد. با یک طراحی مدرن و زیبا، مهندسی خلاقانه (اولین گیربکس تیپ ترونیک) و کیفیت سواری فوق العاده، A4 به بهترین و موفق ترین خودروی آن دوران آئودی تبدیل شد. ولی طی دهه اخیر، پیشرانه با استهلاک بالای خودرو و سیستم های الکتریکی پرزرق و برق آن موجب شده تا نسل اول A4 برای همیشه از جاده های آمریکا بیرون بروند. هم اکنون اگر سری به وب سایت های خرید و فروش خودروهای دست دوم آمریکایی بزنید، نمونه های ارزان قیمت زیادی از این خودروی فوق العاده آلمان ها می توانید پیدا کنید.
۷ – سوبارو لئون استیشن مدل ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۴
نسل دوم و سوم لئون به معنای واقعی کلمه خودرویی فوق العاده بودند، مدل هایی که توانستند سوبارو را در بازار آمریکا به برندی ماندگار تبدیل کنند. با طراحی و کیفیت ساخت فوق العاده، کابین راحت و سیستم دو دیفرانسیل، لئون، مخصوصا در مدل استیشن خود سریعا به یکی از خودروهای بسیار محبوب خانواده ها مخصوصا در مناطق با آب و هوای سرد زمستانی تبدیل شد. خیلی ها هواداران وفاداری که سوبارو امروزه در بازار آمریکا دارد را مدیون همین مدل لئون می دانند. متاسفانه، فولاد ژاپنی استفاده شده در بدنه این خودرو سازگاری خوبی با برخی شرایط آب و هوایی ندارد و نتیجه آن، بسیار سوبارو لئون هایی است که این روزها از مشکل پوسیدگی بدنه رنج می برند. آن هایی که شرایط خوب و بدنه سالمی دارند، این روزها به قیمت های نسبتا بالایی خرید و فروش می شوند.
۸ – بی ام و سری ۵ نسل E34 مدل ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۶
زمانی که نسل سوم بی ام و سری ۵ در سال ۱۹۸۸ رونمایی شد، خیلی ها آن را یک پیشرفت و قدم رو به جلوی بزرگ برای این برند آلمانی به حساب می آوردند. این خودرو که به سیستم هایی مانند کنترل پایداری و کنترل کشش مجهز بود و مجموعه ای گسترده از پیشرانه ها را در کنار ظاهری زیبا، جذاب و اسپرت در برابر خودرویی با طراحی محافظه کارانه مثل مرسدس E کلاس به بازار آورده بود، خیلی راحت توانست موفقیت بزرگی برای شرکت به ارمغان بیاورد. ولی در شرایطی که همچنان مرسدس بنز E کلاس های زیادی را همچنان این روزها می توان در جاده ها دید، ولی سیستم های برقی پیچیده و استهلاک بسیار گران قیمت E34 موجب شده تا بسیاری از آن ها سر از گورستان های ماشین در بیاورند.
۹ – دوج اینترپید مدل ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۴
در اوایل دهه ۹۰ میلادی، کرایسلر به لطف فروش بسیار بالای مینی ون های خود وضعیت بسیار خوبی در بازار داشت. دوج، به عنوان پرفروش ترین برند شرکت بین سال های ۹۲ تا ۹۴ تلاش زیادی برای افزایش فروش کرد و با معرفی خود به عنوان دوج جدید، مدل های محبوبی مانند نئون و پیکاپ رم مدل ۱۹۹۴ را روانه بازار نمود. ولی ستاره آن روزهای دوج بدون شک مدل اینترپید بود، یک سدان سایز متوسط مدرن، با طراحی زیبا و جسورانه که روی پلتفرم LH جدید کرایسلر ساخته شده بود و برخی المان های طراحی مشترکی بین آن و کانسپت لامبورگینی دیده می شد. ولی بعد از مدتی حضور در بازار، به دلیل کیفیت ساخت نسبتا پایین خودرو با مشکلات زیادی مواجه شد و موتور شش سیلندر خورجینی نسل دوم آن هم به دلیل برخی ایرادهای اساسی که داشت، تاثیر منفی زیادی روی فروش خودرو گذاشت. خودرویی که چند سال پیش به میزان زیادی در خیابان دیده می شد، اکنون به یک مدل نایاب تبدیل شده است.
۱۰ – کیا ریو مدل ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵
در زمان معرفی، کیا ریو توانست عنوان ارزان قیمت ترین خودروی صفر کیلومتر بازار آمریکا را به خود اختصاص بدهد. این ارزانی بی دلیل نبود و خودرو کیفیت ساخت وحشتناک، موتوری ضعیف و مشکلات بسیاری داشت و در تصادفات خودرویی کشنده محسوب می شد. نسل اول ریو را تا همین چند وقت پیش در همه جا، مخصوصا شهرهایی که دانشجویان زیادی در آن حضور دارند می توانستید ببینید، ولی اکنون آن ها با سرعت بسیار بالایی در حال ناپدید شدن از خیابان های آمریکا هستند. موضوعی که البته نمی تواند باعث ناراحتی کیا باشد، خودروسازی که روز به روز بهتر و بهتر می شود.