هر خودرو دارای معایب و مزایایی می‌باشد که در مقایسه بین خودروها بیشتر این موارد به چشم می‌خورد در این بخش قصد داریم تا ۵ سدان مختلف را که دارای قیمت مناسب و یکسانی هستند مقایسه کنیم با ما همراه باشید.
همه این خودروها در گروه سدان‌های اندازه متوسط قرار دارند و از نظر قیمتی نیز مقرون به صرفه هستند. مصرف سوخت پایین، قوای فنی مطلوب، تجهیزات ایمنی و رفاهی خوب و کابین جادار از دیگر امکانات این خودروها می‌باشد. هر پنج خودرو محصول کشورهای آسیایی هستند که در ایالات متحده ساخته می‌شوند.
خودروهای مورد مقایسه همگی مدل‌هایی با تجهیزات و آپشن‌های کامل هستند، اما پیشرانه‌های آنها از ضعیف‌ترین نوع انتخاب شده و قیمت این خودروها در حدود ۳۰ هزار دلار می‌باشد.
نگاهی گذرا بر خودروهای مورد آزمایش
برای هیوندا آکورد که مدل EX-L آن ۳۱ هزار و ۵۰ دلار قیمت دارد، کروز کنترل تطبیقی، رادار بین خطوط، پوشش چرم طبیعی در داخل کابین و پیشرانه ۴ سیلندر خطی ۱.۵ لیتری توربو شارژر دار تعبیه شده که جعبه دنده ضریب متغیر (CVT) آن هم در رأس تجهیزات الکترونیکی‌اش قرار دارد.
هیوندای سوناتا به موتور خطی ۴ سیلندر توربو شارژردار به حجم ۱.۶ لیتری مجهز می‌باشد که نیروی تولیدی توسط گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک انتقال پیدا می‌نماید. این خودرو نسبت به دیگر شرکت کنندگان طراحی متفاوت و خاصی دارد.
علاوه بر اینکه، با قیمت تقریباً ۳۳ هزار دلاری برای مدل لیمیتد می‌توان به راحتی آن را سلطان این آزمایش حساب کرد و سطح تجهیزاتی فوق‌العاده خوبی دارد.
نیسان آلتیما در مدل SR و با قیمت ۲۷ هزار و ۹۴۵ دلار، نسبت به دیگر اعضای گروه سطح تجهیزاتی پایین‌تری دارد. گیربکس این خودرو ضریب متغیر (CVT) بوده و موتور ۴ سیلندر آن با حجم ۲.۵ لیتر هیچ فرقی با نمونه‌های قبلی ندارد. با انتقال قدرت موتور این خودرو به هر چهار چرخ، از این نظر رقیب سوبارو لگاسی محسوب می‌گردد.
سوبارو لگاسی با توجه به موتور ۴ سیلندر خورجینی با حجم ۲.۵ لیتر و سامانه انتقال نیرو به چهار چرخ در این تست حضور یافته است. گونه اسپرت آن با تجهیزات استانداردی مانند رادار نقطه کور، سانروف، سامانه ناوبری و گیربکس CVT، ۳۰ هزار و ۹۰ دلار قیمت دارد.
با پرداخت رقمی معادل ۲۶ هزار ۱۸۳ دلار می‌توانید مدل LE تویوتا کمری را خریداری کنید که تنها آپشن آن موکت کف و محافظ‌های لبه درها است. پیشرانه کمری نمونه ۴ سیلندر خطی با حجم ۲.۵ لیتر می‌باشد که با ساختار دیفرانسیل جلو به گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک مجهز شده است.
در این آزمایش می‌توان گفت جای مدل مزدا ۶ خالی بود. وقتی ما برای آخرین بار یک مقایسه بین سدان های خانوادگی در سال ۲۰۱۶ برگزار کردیم، مزدا ۶ با غلبه بر شورلت مالیبو و نسل قبل تویوتا کمری و هوندا آکورد برنده این مقایسه شد. مزدا فقط می‌توانست با مدل ۶ گران قیمت شرکت کند که در این نسخه سطح بالا دارای موتور ۲.۵ لیتری بود که ۲۵۰ اسب بخار تولید می‌کرد، پس ما آن را کنار گذاشتیم. برای جبران آن بدانید که آکورد برای ۲۲ سال در بین ۱۰ خودروی برتر ما بوده است. آخرین پیروزی مزدا سال ۲۰۱۵ بوده است.
معرفی کافی است. هر کاری دارید را کنار بگذارید و بیایید گزینه‌های سدان های سایز متوسط را بررسی کنیم.
رتبه پنجم: سوبارو
مزایا: دید بسیار عالی در همه جهات، حتی بهتر از دید یک اتوبوس!
معایب: کند، پر سر و صدا و پر مصرف. مثل یک خانه بادی بدون جذابیت
نظر نهایی: سرزندگی سواری آن باعث می‌شود ما اسپورت بودن بیشتری را طلب کنیم.
شاید کاملاً جدید به نظر نرسد ولی لگاسی در سال ۲۰۲۰ به‌طور کامل بازطراحی شده است. کیفیت داخل کابین پیشرفت زیادی داشته است، ولی پاسخ‌های صفحه‌نمایش کند است.
مدل اسپرت سوبارو لگاسی چیزی نیست غیر از رینگ‌ها و زهوارهای مشکی رنگ روی بدنه، یک اسپویلر و دوخت قرمز صندلی‌ها و هیچ چیز دیگری که نشان اسپرت بودن آن باشد، در این خودرو تعبیه نشده است.
در حین راندن خودرو فنرها و ضربه‌گیرها دارای عملکرد نرمی می‌باشد و قادر هستند حتی ضربات ناشی از نامناسب‌ترین سطوح حرکتی را جذب کرده و مانع از انتقال آن به اتاق و سرنشین‌ها شوند ولی با بالا و پایین شدن سوبارو در مسیرهای ناهموار راننده و سایر سرنشینان خودرو نیز حرکات موزونی خواهند داشت.
موتور با کسر ۴ سیلندر آن با اکراه وظیفه خود را انجام می‌دهد و به نظر می‌رسد از وضعیت خود ناراضی است. صدای باد در سرعت‌های بالای ۸۰ کیلومتر در داخل کابین شنیده می‌شود اما این صدا در سایر رقبا در سرعت‌های بالاتر قابل شنیدن است. عملکرد گیربکس CVT آن نیز به گونه‌ای می‌باشد که بعضاً به فرامین راننده که از طریق میزان فشار روی پدال گاز به آن می‌رسد، واکنشی نشان نمی‌دهد و همواره با مکث‌های طولانی مواجه است. شتاب صفر تا صد این خودرو به دلیل همین عملکرد گیربکس به میزان ۸ ثانیه کندترین رکورد را در بین گروه مورد آزمایش دارد.
اصولاً لگاسی به سامانه انتقال نیرو به چهار چرخ نیازی ندارد زیرا مهار کردن ۱۸۲ اسب بخار نیروی تولیدی در چهار چرخ ضرورتی را ایجاد نمی‌کند و فقط تجهیزات این سامانه باعث افزایش وزن خودرو می‌گردد. مگر اینکه سوبارو در یک مسیر برفی قصد حرکت داشته باشد که آن هم ممکن است در توده‌های برف گرفتار گردد.
با ۱۶۰۹ کیلوگرم وزن، سوبارو دقیقاً ۵۰.۵ کیلوگرم سنگین‌تر از نیسان آلتیمای دو دیفرانسیل می‌باشد که همین امر موجب افزایش میزان مصرف سوخت آن می‌گردد. میدان دید راننده در لگاسی نسبت به فضای پیرامونی فوق العاده خوب است و وجود تجهیزات کمکی و رفاهی آن را به رقیبی جدی برای سوناتا تبدیل نموده است. اما متاسفانه این ویژگی‌ها نتوانسته است مانع از چشم پوشی از قابلیت‌های دینامیکی ضعف آن گردد.
نیسان آلتیما باعث شده است که برتری سوبارو به عنوان یک خودروی چهارچرخ متحرک تقریباً محو شده و از بین برود. صفحه نمایشگر ۱۱.۶ اینچی سوبارو یکی از بارزترین ویژگی‌های آن می‌باشد. و در این کلاس به ندرت تا این حد به چشم می‌خورد اما گرافیک به کار رفته در آن بیشتر شبیه نمونه‌های مخصوص کودکان است. ضمن اینکه واکنش آن به تماس‌های لمسی با تأخیر انجام می‌شود.
رتبه چهارم: نیسان آلتیما
مزایا: گیربکس CVT جای خود را پیدا کرده است. این گیربکس به خوبی می‌تواند عملکرد یک گیربکس اتوماتیک سنتی را تقلید کند.
معایب: سواری خشک، دید عقب ضعیف، امکانات کم
نظر نهایی: تزریق شخصیت به آلتیما، ما را نسبت به نیسان امیدوار کرده است.
کسب رتبه چهارمی در این گروه می‌تواند برای نیسان آلتیما موفقیتی بزرگ باشد. به خصوص اینکه نزدیک بود رتبه سوم را به عنوان یکی از پرفروش‌ترین سدان های اندازه متوسط جهان کسب نماید. یعنی مقامی بالاتر از تویوتا کمری.
ناکارآمدی اساسی نیسان آلتیما طی سال‌های گذشته، عملکرد ضعیف پیشرانه بود که در این مدل جدید تا حدود زیادی مرتفع شده است. در شاسی و تنظیمات مربوط به آن اثرات خودرویی اسپرت احساس می‌شود و استفاده از تایرهای هانکوک باعث چسبندگی بیشتر آلتیما به مسیر حرکت و کسب رکورد.۹۱ جی به عنوان شتاب شده است.
فرمان سریع و سبک این خودرو امکان عبور همراه با چابکی بالا از دایره پیچ‌ها را فراهم آورده و پدال ترمز به راحتی قابل کنترل می‌باشد. تنها ناکارآمدی آلتیما ضعف در ضربه‌گیرها می‌باشد که در صورت رفع آن سواری به مراتب بهتری را می‌توان از آن انتظار داشت.
مقدار زیادی ماکسیما بودن و اسپورت بودن در سواری و هندلینگ آلتیما وجود دارد. اگر سیستم چهارچرخ متحرک آن بتواند فروش مدل روگ را کم بکند، آن وقت ما آن را یک پیروزی به حساب می‌آوریم.
پافشاری نیسان روی استفاده از گیربکس‌های CVT بالاخره به نتیجه مناسبی رسیده است. وقتی پدال گاز را مقداری فشار می‌دهید، گیربکس یک تعویض دنده شبیه سازی شده مانند گیربکس‌های اتوماتیک را انجام می‌دهد که قابل قبول است. آنها اجازه می‌دهند که دور موتور هنگام شتاب گیری کم و زیاد شود، به همین دلیل موتور ۲.۵ لیتری و خطی ۴ سیلندر هیچ وقت مدت زیادی را روی یک دور موتور ثابت نمی‌ماند. اگر می‌خواهید تا آلتیما مثل یک اسب بتازد باید تلاش زیادی بکنید.
برخلاف شاسی سرزنده، پیشرانه مقداری سر به هوا است. با وجود اینکه سیستم چهارچرخ متحرک باعث افزایش مصرف سوخت می‌شود ولی نیسان در مصرف سوخت با تویوتا و هیوندای در عدد ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برابری می‌کند. با این حال به نظر می‌رسد که معایب سیستم چهارچرخ متحرک از مزایای آن بیشتر بوده است. با وجود دید مناسب عقب و شیشه عقب بزرگ راننده می‌تواند تمام آسمان را از داخل ماشین ببیند.
صدای موتور و باد در هنگام تردد در بزرگراه‌ها و سرعت‌های بزرگراهی در داخل کابیل به راحتی شنیده می‌شود.
صندلی‌های جلوی آلتیما راحتی مبلمان خانگی را دارند که افراد را در برگرفته البته چندان محافظت خوبی به عمل نمی‌آورند. تجهیزات داخل کابین به گونه‌ای است که با گرفتن، فشار دادن، کشیدن، چرخاندن و لمس کردن ادوات احساس خوبی به شما می‌دهد. اما استفاده از پلاستیک سخت در برخی از نقاط باعث شده است کابین آلتیما کم‌بهاتر از آن چه که هست به نظر برسد. در این مدل و با در نظر گرفتن قیمت خودرو، تجهیزاتی مانند گرم‌کن صندلی‌ها حذف شده است.
رتبه سوم: تویوتا کمری
مزایا: پیشرانه با اعتماد به نفس و پر قدرت، عالی در پیچ‌ها، راحت مثل همیشه
معایب: لرزش زیاد موتور، ظاهر قدیمی آن باعث می‌شود زمستان‌های میشگان در مقابل آن جذاب به نظر برسد.
نظر نهایی: این خودرو از آن چیزی که فکر می‌کنید سواری بهتری دارد حتی اگر هنوز یک کمری باشد.
پس از مدت‌ها تولید تویوتا کمری به رنگ بژ که خسته کننده و کسالت آور بود متوقف شد و مدل جدید در ۵۰ رنگ مختلف وارد بازار شد. البته بیشتر این رنگ‌ها طیف رنگ‌هایی از خاکستری هستند حتی رنگ نخ‌های دوخت روکش نیز خاکستری تیره می‌باشد. کمری همواره در عبور از مسیرهای کوهستانی خودرویی محبوب و توانا بود اما در مدل جدید به خودرویی دمدمی مزاج تبدیل شده است. خودروی مورد آزمایش دارای قوی‌ترین موتور گروه می‌باشد و با حداکثر دور مجاز ۶۸۰۰ دور در دقیقه و در مقایسه با نیسان و سوبارو که دارای موتورهای تنفس مصنوعی هستند، موتور ۴ سیلندر تویوتا در انجام مانورهای درون شهری نقش یک مدعی را بازی می‌کند.. تعویض دنده‌های گیربکس ۸ سرعته آن به طوری می‌باشد که عملکرد گیربکس‌های CVT در مقابل آن بسیار کند و ناتوان هستند.
کمری همه چیز را به اندازه متوسط دارد. خب؟ ما واقعاً عاشق ظاهر یا طراحی داخلی آن نیستیم. اما مانند بهترین کمری‌های قبلی، به بهترین نحو کار خود را انجام می‌دهد.
برخلاف مدل‌های قبلی کمری، نباید از این مدل به عنوان تاکسی استفاده کرد و باید همانند یک حسابدار که با عدد و رقم سر و کار دارد به رانندگی پرداخت.
نحوه حرکت خودرو به شکلی است که محیط پیرامون شما و نوسانات جاده و مسیرهای ناهموار قابل احساس نیست و همه این‌ها به دلیل صندلی‌ها و ضربه‌گیرهایی است که عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند.
خودروی کمری قابلیت کنترل بالا و هدایت راحتی دارد و عبور آن از دایره پیچ‌ها حتی در مسیرهای ناهموار با اطمینان کامل صورت می‌پذیرد. با اینکه این خودرو رقیب خوب و محترمی است اما همگان آرزوی داشتن آن را در سر خود ندارند.
زیرا با وجود اینکه در طرح مدل جدید تلاش زیادی انجام گرفته تا از حالت کسالت آور قدیمی دور گردد اما نگاه کردن به این خودرو هیچ‌گونه احساسی در بیننده ایجاد نمی‌کند و فرد ترجیح می‌دهد نگاهش را از روی کمری برگرداند.
در کابین خودرو پلاستیک‌های ساده و ارزان زیادی به چشم می‌خورد که حتی به نسبت قبل ناامیدکننده‌تر است. از دیگر نارسایی‌های این تویوتا، صفحات نمایشگر کوچک آن است که در جلو داشبورد قرار دارند که از شفافیت پایینی برخوردار هستند.
صدای موتور کمری در دورهای پایین به نمونه‌های دیزلی بی شباهت نیست و به نظر می‌رسد که ذرات شن در سیلندرها در حالت حرکت هستند که لازم به ذکر است در دورهای بالاتر این مورد از بین می‌رود.
رتبه دوم: هیوندای سوناتا
مزایا: موتور پر قدرت با گشتاور زیاد، پر از تکنولوژی‌های مختلف، سنسورهای زیاد برای پارک کردن!
معایب: صندلی‌های مسخره بلند، تنظیمات عجیب و گیج کننده سیستم تعلیق، صدای باد داخل کابین در حد تورنادو است!
نظر نهایی: با وجود پیشرفت‌های زیاد هنوز ارزش خرید هیوندای از پویایی و کیفیت رانندگی آن بیشتر است.
پروفیل بدنه و اتاق این مدل به خودروهای آئودی شباهت زیادی دارد و از نظر لوکس بودن و تجهیزات به مراتب مهم تز از هر سدان دیگری است که در این کلاس قرار گرفته و به طوری که این احساس را به برگزار کنندگان رقابت‌ها داد که هیوندای در رقابتی نابرابر شرکت کرده است.
البته این موضوع صحت ندارد زیرا سوناتا مانند بسیاری از مدل‌های دیگر هیوندای ارزشی به مراتب بیشتر از مبلغی دارد که برای خریداری آن هزینه می‌نمایید. ظاهراً این گونه مرسوم است که خودروهای مجهز به توربوشارژر همیشه در رقابت‌ها جایگاه نخست یا دوم را از آن خود نمایند. یکی از برتری‌های سوناتا میزان گشتاوری بالای آن در دورهای پایین موتور و همین‌طور در دورهای پایانی است. به شکلی که برای برگزار کنندگان این رقابت‌ها باورپذیر نبود که سوناتا دارای ضعیف‌ترین موتور در بین این گروه می‌باشد.
زیرا توان تولیدی موتور ۱.۶ لیتری آن ۱۸۰ اسب بخار است و این در حالی است که کمری برای رسیدن به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت به ۷.۳ زمان نیاز دارد، سوناتا به مراتب راحت‌تر از آن به این سرعت می‌رسد. در مسیرهای درون شهری عملکرد گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک آن سریع‌تر و مؤثر تر از هر گیربکس CVT است. عملکرد سامانه فنربندی سوناتا به شکلی است که بسته به اینکه راننده در هر لحظه چطور رانندگی می‌کند، به نرم یا محکم و سفت تبدیل می‌شود و برای مقایسه جالب است بدانید که چابکی آن در عبور از دایره پیچ‌ها به عملکرد فوق‌العاده فنربندی تقریباً مشابه سوبارو است و این در حالی است که سوبارو یک خودروی دو دیفرانسیل است. تایرهای سوناتا ساخت میشلن هستند که برای عبور از مناطق ناهموار مناسب‌ترین مورد هستند.
در سرعت‌های بزرگراهی صدایی شبیه به گردباد در داخل کابین به گوش می‌رسد که غافلگیر کننده است زیرا سوناتا تنها خودروی گروه است که شیشه درهای جلوی آن به صورت دو تیکه است.
افراد چه بلند قد باشند و چه کوتاه قد بعد از نشستن روی صندلی‌های سوناتا متوجه می‌شوند که ارتفاع صندلی‌ها زیاد است. صندلی‌های پشتی آن برای دو نفر فضای خوبی دارد ولی برای سه نفر اصلاً مناسب نیست.
چراغ‌های LED از گلگیر طول بیشتری دارند و ظاهر سوناتا را شبیه ابروهای خانم‌ها کرده است. کیفیت و طراحی داخلی آن در کلاس خود بی‌نظیر است.
استفاده از چرم، صفحات نمایشگر مختلف و یک طرح ویژه به همراه خطوط و لبه‌های خاص در طراحی کابین به همگان القا می‌کند که قیمت سوناتا باید پنج هزار دلار بیشتر از قیمت فعلی باشد.
فهرست تجهیزات مدل لیمیتد آن که در این رقابت‌ها شرکت نموده است شامل مواردی چون صفحات نمایشگر دیجیتالی جلو داشبورد، صندلی‌های جلو مجهز به سامانه گرم کن و سرد کن، سامانه رادار بین خطوط و به حرکت در آوردن خودرو از فضاهای تنگ پارکینگ توسط کلید مخصوص مدرن بدون حضور راننده در داخل خودرو می‌باشد..
این نسل سوناتا از تمامی نسل‌های قبل سواری بهتر و ظاهر مدرن‌تری دارد، ولی نقطه قوت اصلی آن مانند هر هیوندای دیگری یک چیز است: ارزش خرید. این سیاست هیوندای را از یک خودروساز سطح پایین به یک غول خودروسازی تبدیل کرده است. ولی شاید وقت آن رسیده است که تمرکز آنها روی قسمت‌های دیگر بیشتر شود. رقیبان برنده چیزهایی را ارائه می‌دهند که ارزش خرید بالا شاید نتواند با آنها رقابت کند.
رتبه اول: هوندا آکورد
مزایا: تنظیمات پاسخ‌های سیستم تعلیق فوق‌العاده است، بیش از حد سریع و به شکل منطقی قابل خرید!
معایب: عملکرد سیستم کمکی نگه داری خودرو بین خطوط بسیار ضعیف است و رقیبان شرایط بهتری دارند.
نظر نهایی: یک سدان خانوادگی کامل که می‌داند چگونه افسار پاره کند!
رانندگی با سدان هوندا با وزنی در حدود ۱۴۵۸ کیلوگرمی به نحوه رانندگی پورشه کیمن با وزن یکسان اما پیشرانه در وسط، شباهتی ندارد اما با این وجود در ممتاز بودن چیزی از آن کم ندارد. چون همانند پورشه، هوندا محصولی است که دربرگیرنده و احاطه کننده تمامی دیدگاه‌ها است. قسمت‌های اصلی آکورد همانند اعضای یک ارکستر با یکدیگر هماهنگی کاملی دارند. به عنوان یک خودروی سدان خانوادگی، لذت رانندگی با هوندا به مراتب بیشتر از چیزی است که باید باشد. عملکرد فرمان، ترمزها و سامانه فنربندی به معنای واقعی بدون عیب است و شاسی و ساختار فرمان برای خودرویی در چنین گروهی واقعاً فوق‌العاده و عالی است.
عملکرد گیربکس CVT آن به شکلی است که برخلاف بسیاری دیگر از رقیبان هیچ ناپختگی در آن دیده نمی‌شود و اگر گیربکس را برای حالت اسپرت قرار دهید، واکنش پدال گاز فوق‌العاده خواهد بود.
پیشرانه ۱.۶ لیتری توربوشارژردار آن توانایی تولید ۱۹۲ اسب بخار را دارد که شتاب آن از همه اعضای گروه بیشتر است، به شکلی که برای کسب سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت به ۶.۶ ثانیه زمان نیاز دارد. البته جذابیت‌های اصلی هوندا به رکوردها و اعداد و ارقام، ارتباط چندانی ندارد.
میزان میانگین مصرف بنزین آکورد در هر ۱۰۰ کیلومتر معادل ۷.۴۶ لیتر بوده و رکوردهای به دست آمده توسط آن در آزمایش‌ها یعنی شتاب جانبی و حرکت مارپیچی در حد متوسط گروه بود.
در آزمایش طول مسیر توقف از سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت با کسب رکورد ۵۳.۷ متر پایین‌ترین و بدترین رکورد را به دست آورد که البته می‌تواند ناشی از عملکرد گیربکس CVT آن باشد ولی نباید فراموش کرد که برای این هوندا امکان سفارش جعبه دنده دستی نیز وجود دارد.
اکثر کارشناسان دنیای اتومبیل هوندا را خودرویی معقول به حساب می‌آورند زیرا اعتقاد دارند که از نظر راحتی با کمری و از نظر میدان دید بیرون با سوبارو لگاسی قابل قیاس است.
به یک قهرمان المپیک که شلوار پارچه‌ای می‌پوشد فکر کنید. به یک سدان اسپورت قابل خرید. به این فکر کنید که اگر یک سدان خانوادگی بهتر از آکورد وجود داشته باشد، احتمالاً هوندا آن را ساخته است!
در داخل کابین فضاهای کوچک و بزرگ برای جای دادن اشیاء مختلف وجود دارد. طراحی کابین هوشمندانه بوده و از نظر فضای صندوق بار بزرگ‌ترین و جادارترین عضو گروه محسوب می‌شود. در حالی که سایر شرکت‌کننده‌ها در این رقابت ارائه دهنده فضاهای جاپای فراوان هستند، اما در مورد آکورد تلاش شده که مجموعه کاملی شامل جای پا، فضای سر و شانه قابل توجهی که دیگران نمی‌توانند با آن رقابت نمایند عرضه گردد.
ناکارآمدی‌ها و نقاط ضعف هوندا آکورد اندک و ناچیز هستند که از جمله آنها می‌توان به مواردی مانند عملکرد نامناسب و ضعیف رادار بین خطوط اشاره نمود که با کوچک‌ترین زاویه‌ای در مسیر بزرگراه‌ها عملکرد آن از بین می‌رود. از دیگر موارد می‌توان به نحوه حرکت دسته دنده اشاره نمود که کارشناسان معتقد هستند که کمری در موقعیت بهتری از این نظر قرار دارد.
در بخش پایانی لازم به ذکر است که اگر علاقه‌مند به رانندگی با یک خودروی سدان خانوادگی هستید که با آن سر کار بروید و به تمامی تجهیزات کمکی راننده نیز مجهز باشد، بهتر است ماشینی را انتخاب نمایید که نرم‌تر و بی صداتر از هوندا آکورد باشد. زیرا اگر آکورد با انجام تنظیمات مختلف به نمونه‌ای نرم و بی صدا تبدیل گردد؛ باعث می‌شود تا سایر ویژگی‌های خوب آن از بین برود.