عکاسی پرتره یکی از سخت‌ترین درعین‌حال ساده‌ترین شاخه‌های عکاسی است! با رعایت چند نکته ساده و کلیدی می‌توانید عکس‌های پرتره به‌یادماندنی بگیرید، بدون داشتن تجهیزات گران‌قیمت. گرفتن پرتره‌های خوب همیشه یکی از دغدغه‌های عکاسان و علاقه‌مندان به عکاسی است، اگر شما هم از مشتاقان این شاخه از عکاسی هستید با ما همراه باشید.
نور
دریافت‌های نوری از مهم‌ترین و اصلی‌ترین مفاهیم عکاسی به‌خصوص عکاسی پرتره است، اگر نور را به‌خوبی بشناسید می‌دانید که با یک نورپردازی خوب می‌توانید عکس‌های فوق‌العاده‌ای بگیرید. قبل از اینکه نورهای مصنوعی را وارد کارتان کنید، با نورهای طبیعی کلنجار بروید و کمبود نور صحنه را با تغییر تنظیمات دوربین جبران کنید. نورهای میانی یا Midtone ها، نورهای بین سفیدی و سیاهی مطلق است که تعادل را در تصویر ایجاد می‌کند. اگر با نورسنج دوربین کار می‌کنید و این سیستم سنجش را معیار خود قرار می‌دهید، به یاد داشته باشید که یک پله نور بالاتر و یک پله نورپایین تر از اعداد پیشنهادی نورسنج هم عکاسی کنید.
با این کار درواقع سه عکس با سه پله نوری از یک تصویر دارید که درنهایت می‌توانید بهترین نور را انتخاب کنید. حتی اگر بخشی از نور در یک عکس و بخش دیگر در عکس دیگری به‌خوبی ثبت‌شده باشد، می‌توانید تصاویر را باهم ترکیب کنید.
با این تکنیک Midtone ها بهتر و با جزئیات تر ثبت می‌شوند.
دیافراگم
تنظیم درست دیافراگم یکی از مهم‌ترین نکات در عکاسی پرتره است. دیافراگم در عکاسی پرتره باید به‌اندازه‌ای باشد که عمق میدان زیادی به سوژه ندهد و تمرکز را از سوژه به بخش‌های دیگر منعطف نکند. دیافراگم‌های f/2.8 تا f/5.6 بهترین اعداد هستند. به یاد داشته باشید زمانی که دیافراگم را کاهش می‌دهد دهانه لنز بیشتر باز است و نور بیشتری به سنسور می‌رسد، پس سرعت شاتر باید بالا باشد.
دیافراگم بعضی از لنزهای مخصوص عکاسی پرتره بسیار پایین و باز است و همین قابلیت منجر به بهتر شدن تصویر و ایجاد بوکه های خوب در پس‌زمینه می‌شود.
سرعت شاتر و ایزو
زمانی که فاصله کانونی لنز شما زیاد باشد، مشکلاتی از قبیل لرزش دست و تاری در تصویر رخ می‌دهد. سعی کنید برای عکاسی پرتره از سرعت شاتر بالا و بازترین دیافراگم استفاده کنید تا با این مشکل مواجه نشوید. عکس پرتره باید وضوح و دقت بالایی داشته باشد و حتی جزئی‌ترین لرزش دست به آن آسیب می‌زند. هرچه لنز شما تله‌فتو تر باشد با این مشکل بیشتر مواجه خواهید شد و در لنزهای واید به دلیل سبک بودن لنز کمتر به این مشکل بر خواهید خورد.
استابلایزر یا لرزش گیر لنز را فراموش نکنید چون تا حد زیادی لرزش‌های جزئی را می‌گیرد.
و اما ایزو، بسیاری از عکاسان تازه‌کار بر این باورند که در فضای تاریک تا جایی که می‌توانند اجازه بالا بردن ایزو را دارند. اما همه‌چیز به تصویر صفحه‌نمایش دوربینتان ختم نمی‌شود! اگر با ایزو بالا عکاسی کنید و مواظب افزایش عدد این فاکتور نباشید، زمانی که تصویر را در صفحه‌نمایش کامپیوتر مشاهده می‌کنید، با انبوهی از نویزها مواجه می‌شوید که کیفیت عکستان را به میزان قابل‌توجهی کاهش داده است.
بهترین اعداد مناسب برای ایزو بین ISO100 تا ISO400 است. اگر در شرایطی مجبور بودید که از ایزوهای بالا مثل ISO6400 استفاده کنید، باحالت RAW,JPEG عکاسی کنید تا فایل خام عکس را داشته باشید و در Camera Raw آن را ویرایش کنید و با استفاده از Noise reduction میزان نویزها را تا اندازه قابل‌توجهی کاهش دهید.
لنز
و اما لنز! لنز مهم‌ترین عنصر در ثبت تصاویر پرتره خوب است، عدسی‌های خوب و حرفه‌ای مخصوص پرتره فواصل کانونی بالا و دیافراگم‌هایی باز دارند. درواقع این نکته را می‌توان نشانه یک لنز خوب برای عکاسی پرتره دانست
بسیاری از عکاسان حرفه‌ای با عدسی‌های زوم برای عکاسی پرتره مخالف هستند و تنها لنزهای فیکس را برای این شاخه عکاسی مناسب می‌دانند. این نظریه مطلق نیست ولی تا حدودی می‌توان آن را بسیار درست و به‌جا دانست. لنزهای فیکس یا دارای یک‌فاصله کانونی ثابت، معمولاً کیفیت و شارپنس(sharpness) بالایی دارند، لنز کانن ۸۵ میلی‌متری با f/1.2 یکی از بهترین لنزهای فیکس پرتره است.
ترکیب‌بندی
ترکیب‌بندی همیشه یکی از مؤلفه‌های مهم در تمام شاخه‌های عکاسی است. عکس خوب در هر زمینه‌ای که باشد، باید ترکیب‌بندی خوبی داشته باشد تا دیده شود. نکات زیادی برای رسیدن به ترکیب‌بندی موفق وجود دارد که پرداختن به آن در حوصله این بحث نیست و در مقاله‌های آتی به‌تفصیل به آن‌ها خواهیم پرداخت اما یکی از مهم‌ترین واصلی‌ترین نکات ترکیب‌بندی خوب، «نقطه طلایی» است. نقاط طلایی بر اساس تناسبات لوکوربوزیه محل تقاطع ۴ خط فرضی در کادر است که دو خط عمودی و دو خط افقی است.
نقاط فوکوس
دوربین شما بر اساس نوع مدل تعدادی نقطه فوکوس دارد، زمانی که از منظره یاب به سوژه نگاه می‌کنید و به‌صورت نیم فوکوس روی سوژه متمرکز می‌شوید، نقاط به شما می‌گویند که دوربین به‌صورت اتوماتیک بر روی کدام نقطه فوکوس است. فوکوس اتوماتیک پاسخی بهتری می‌دهد ولی در هر دو حالت اتوماتیک و دستی باید بر روی چشم‌های سوژه فوکوس کنید و قرار داشتن نقطه فوکوس بر روی چشم اطمینان حاصل کنید.
استفاده از رفلکتور
رفلکتور وسیله‌ای ارزان است که استفاده از آن به بهتر شدن تصویرتان کمک شایانی می‌کند ولی نبودن آن‌هم آسیبی به تصویرتان نمی‌زند. رفلکتور درواقع بازتان دهنده نور است و باعث می‌شود تا نور صاف و نرم به سوژه‌تان بازتابیده شود. بسیاری از رفلکتورهای موجود در بازار دو سمت رنگی دارند که هر دو سمت کاربردی است. حتی اگر نمی‌توانید رفلکتور تهیه کنید کافی است تا با استفاده از یک مقوای سفید ساده نور را به سمت سوژه هدایت کنید.
ژست گرفتن
ژست گرفتن از بخش‌های مهم عکاسی پرتره، برای فهمیدن ژست درست مطالعه تصویری کنید، عکس‌های پرتره موفق را ببینید و از آن‌ها الگوبرداری کنید. قطع کردن برخی از مفاصل، برخی از حالات دست و صورت و زوایای دوربین آسیب جدی به‌عکس نهایی می‌زند. در قوانین تصویر به این نکته بارها اشاره‌شده که اعضای بدن را از مفاصل قطع نکنید، به‌عنوان‌مثال یکدست را از نیمه بازو در کادر قرار ندهید، یا بازو به‌صورت کامل در تصویر وجود داشته باشد یا کلاً در تصویر نادیده گرفته شود.
اگر مدل شما ژست گرفتن بلد نیست، حرکات دست و صورت را موبه‌مو به او آموزش دهید و تأکید داشته باشید تا در حالت طبیعی قرار بگیرد.
