فیلم علاءالدین یک سینمایی بسیار قوی است و اگر شما از طرفداران ورژن اصلی علاءالدین که در ۱۹۹۲ ساخته شد هستید، این فیلم تمام احساسات نوستالژی شما را در عین نگاهی عمیق تر به کاراکتر ها و کمی مدرن تر کردن آن ها، بیدار خواهد کرد. برای دنبال کرذن این مطلب با آرادمگ همراه باشید.
نقد تریلر علاءالدین
تریلر های فیلم سینمایی علاءالدین به اندازه مورد نیاز خوب و حرفه ای ساخته نشده بودند و هویت فیلم را به طوری که باید به تصویر نکشیدند و طوری به نظر می رسید که انگار این فیلم حدود ۳۰ سال قبل تهیه و فیلمبرداری شده است. خوشبختانه فیلم اصلی اصلا با چیزی که در تریلر ها مشاهده می شد مطابقت زیادی ندارد و تنها مطابقت آن ها در موضوع فیلم می باشد.
همه ی آهنگ های زیبا و محبوب انیمیشن علاءالدین در این فیلم نیز وجود دارند، حتی برخی جوک ها و شوخی های موجود در ورژن اصلی انیمیشن به وضوح در ورژن جدید نیز دیده می شوند. به دلیل موزیکال بودن فیلم رقص و آواز های بیشتری نیز در آن به چشم می خورد.
افزون بر این موارد کارگردان گای ریتچی (پادشاه آرتور:افسانه شمشیر)، چندین صحنه از ورژن اصلی را بازسازی کرده است که این موضوع این فیلم live-action را بسیار نفس گیر کرده است.
طراحی صحنه
در این سینمایی، غار عجایب را همان طور که در تریلر فیلم می توان مشاهده کرد بسیار خارق العاده و بی نظیر طراحی کرده اند. هم چنین طراحی و انتخاب مکانی که به عنوان سرزمین و سلطنت آگرابا در نظر گرفته شده بود نظر منتقدین را بسیار به خود جلب کرد. به طور قطعی بزرگ ترین چالش و مشکلی که همه در تریلر نگران آن بودند، نقش Genie بود که در ورژن اصلی توسط رابین ویلیامز صداگذاری شده بود. متاسفانه رابین ویلیامز در سال ۲۰۱۴ میلادی در گذشت. همان طور که می دانیم، ویل اسمیت نقش این شخصیت را ایفا می کند و چیزی که در تریلر از او به نمایش گذاشته شد، چندان خوب و رضایت بخش نبود.
ویرایش های CGI بسیار ضعیف و بد بودند و حتی به نظر نمی رسید که ویل اسمیت زمان زیادی را برای شناخت و ارتباط با این شخصیت آبی رنگ صرف کرده باشد. با این حال حدس می زنیم که دانستن این که اسمیت برای بازی در نسخه ی اصلی این فیلم بسیار بر روی این شخصیت کار کرده است و سعی درجذب ماهیت رابین ویلیامز در ایفای نقش Genie داشته است، شما را راضی نگه خواهد داشت. اسمیت هم چنین در این فیلم با تکیه بر حس شوخ طبعی درونی خود جذابیت تازه ای به آن می بخشد. ما هم چنین شاهد ترانه های معروف Genie به نام <<Friend like me>> و <<Prince Ali>> خواهیم بود و اگر شما درباره ی آنها نیز نگرانید لازم به ذکر است که اسمیت تمام تلاش خود را به کار بسته تا تمام حرکات این شخصیت را به خوبی ایفا کند.
بازیگران منتخب فیلم علاءالدین
تنها چالش بزرگ و واقعی اسمیت در سینمایی علاءالدین بزرگی کاراکتر او- هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ جذابیت می باشد. این همان چالشی بود که رابین ویلیامز نیز در نسخه ی انیمیشن با آن مواجه بود. پس می توان گفت این مشکل نشان گر ضعف اسمیت نبوده است و این نقش به طور کلی شخصیتی چالش بر انگیز است. در این سینمایی اغلب افراد برای ایفای نقش خود به درستی انتخاب شده اند. برای مثال منا مسعود در نقش دزدی بی خانمان به نام علاءالدین قابل ستایش بود. دوستی او با Genie، قالیچه ی پرنده و هم چنین ارتباط او با حیوان خانگی اش که یک میمون به نام ابو است از موارد سرگرم کننده ی سینمایی علاءالدین هستند.
در عین حال، نائومی اسکات، نقش پرنسس یاسمین را از استانداردهای دیزنی فراتر می برد، و با همکاری منا مسعود رابطه عاشقانه ی پرنسس یاسمین و علاءالدین را به خوبی به تصویر می کشند. داستان پرنسس یاسمین مهمترین تغییرات و اتفاقات سینمایی علاءالدین را نشان می دهد. هم چنین او دارای احساس جاه طلبی است و می خواهد راه پدرش را ادامه دهد تا مردمش را رهبری کند و به سلطان بعدی آگربا تبدیل شود، حتی اگر قوانین سنتی و قدیمی این اجازه را به او ندهند.
بقیه ی شخصیت ها نیز به خوبی انتخاب شده اند. ناران کنزاری نقش جعفر، مشاور ارشد سلطان را بازی می کند. در فیلم نیز جعفر به همان شرارت ورژن انیمیشن آن است، تنها با این تفاوت که چندان جذبه ی ورژن انیمیشن را ندارد.
نوید نگهبان بازیگر ایرانی نیز در سینمایی علاءالدین نقش سلطان را ایفا می کند. او در فیلم نیز همانند ورژن انیمیشن، نقش چندادن پررنگی ندارد اما علاقه و پیوند قدرتمند بین او و دخترش یاسمین نکته ی قابل توجهی است.
نقش تغییرات در بازسازی این فیلم
وقتی به بحث بازسازی فیلمی توسط دیزنی می رسیم، این تغییرات هستند که آن را به یک فیلم خوب مبدل می کنند. در حالی که در انیمیشن علاءالدین که در سال ۱۹۹۲ ساخته شد، پرنسس یاسمین کسی بود که مشتاقانه در پی از بین بردن ازدواج های از پیش تعیین شده برای پیدا کردن سلطان بعدی بود، اما در ورژن فیلم آن او کسی است که میخواهد خودش رهبر مردم سرزمینش بشود. این تغییر در شخصیت او یک نکته ی فوق العاده شگفت انگیز است.
نکات منفی
همانند بسیاری از این فیلم ها، علاءالدین نیز بدون نقص نیست. همه ی چیز هایی که مقدمه ی ورود Genie -اجرای <<One Jump Ahead>> از مسعود و فرار او و یاسمین از نگهبانان در بازار – روند نسبتا کندی دارد. در همین حال، اوج فیلم CGIهای به کار رفته در آن است. این استفاده از CGI بد نیست، مشکل این است که اتفاقات زیادی با هم رخ میدهند که سوا کردن آن ها از هم و درک آن ها کمی سخت می شود.
همچنین در طول فیلم لحظاتی وجود دارد که نوعی ترفندهای بصری را که گای ریچی دوست دارد در فیلم هایش استفاده کند، حمل می کند. حواستان را به چگونگی سرعت گرفتن فیلم در برخی نقاط مختلف در صحنه ی مربوط به<<One Jump Ahead>> جمع کنید. با همه ی این ها، علاءالدین فیلم خوبی است. یک فیلم بزرگ موزیکال است که با اجراهای سرگرم کننده، رنگ های گوناگون و لحظاتی هیجان انگیز پر شده است. شاید ویل اسمیت به عنوان Genie بهتر از آنچه رابین ویلیامز به شخصیت در آورده است نباشد، اما به اندازه کافی متفاوت است و به نوبه ی خود شایسته ی این نقش است.
نظرات خود را در رابطه با فیلم علاءالدین در بخش نظرات با ما و دیگر خوانندگان آراد مگ به اشتراک بگذارید.
