غزل از محبوب ترین قالب‌های شعری است. شاید به این دلیل که مضمونی عاشقانه دارد و عاشقانه‌ها برای همه مردم جذاب است. عاشقانه‌هایی که می‌توانی با خودت آن را زمزمه کنی و اگر محبوبی داشته باشی برایش بخوانی.اگر بخواهیم از غزل سرایانی که در کشورمان وجود دارد نام ببریم بدون شک به اسم سعدی می‌رسیم. اما به غیر از سعدی که سرآمد تمام غزل سرایان است، شاعران معاصری هم هستند که در این قالب شعری خبره هستند. یکی از این شاعران محمد علی بهمنی است. شاعری که هر بیت از شعرهایش می‌تواند حال شما را خوب کند. نگاه انسانی و زبان ساده شعرهایش باعث شده تا عوام شعرهای او را دوست داشته باشند و افراد خاص هم این شاعر را تحسین کنند. تمام کسانی که دستی بر آتش شعر دارند معتقدند بهمنی به غزل سبکی مدرن داده و باعث شده این قالب شعری بیش از پیش جذاب باشد.
بهمنی تا کنون مجموعه‌های متعددی به چاپ رسیده است.«گاهی دلم برای خودم تنگ میشود»، «شاعر شنیدنی است» و «نیستان»، از مجموعه کتاب‌های این شاعر است. گزیده اشعار او اما انتخاب خوبی برای علاقمندان به شعر است. بهترین شعرها در این کتاب جمع آوری شده است و شما با خرید این کتاب می توانید با مجموعه ای از غزل های ناب و عاشقانه همراه شوید. یک از غزل‌های او که طرفدار زیادی دارد« نگاه می‌کنی و من زشوق می‌میرم است.»
شبانه‌های مرا میشود سحر باشی؟ و میشود که از این نیز خوبتر باشی ؟
تداوم من و دریا و آسمان با تو همیشگی ست اگر هم تو رهگذر باشی
نیازمند توام مثل زخم لب بسته خوشاتر آنکه تو گهگاه نیشتر باشی
غروب و سوختن ابر و من تماشایی ست ولی مباد تو این گونه شعله ور باشی
ببین چه دل خوشی ساده ای: همینم بس که یاد من به هر اندازه مختصر باشی
چقدر دفترکم رنگ و روح می‌گیرد تو در حواشی این متن هم اگر باشی
دوباره جذبه به پرواز میدهد شعرم کبوتران مرا گر تو بال و پر باشی
نگاه می‌کنی و من ز شوق می‌میرم همیشه بهر من ای چشم خوش خبر باشی
من عاشق خطری با توام خوشا آن روز که بی دریغ تو هم عاشق خطر باشی
یکی دیگر از شعرهای زیبای محمد علی بهمنی« خوبترین حادثه» است.
با همه بی‌سر و سامانی‌ام باز به دنبال پریشانی‌ام
طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست در پی ویران شدنی آنی‌ام
دل‌خوش گرمای کسی نیستم آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام
آمده‌ام با عطش سال‌ها تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام
ماهی برگشته ز دریا شدم تا که بگیری و بمیرانی‌ام
خوبترین حادثه می‌دانمت خوبترین حادثه می‌دانی‌ام؟
حرف بزن! ابر مرا باز کن دیر زمانی است که بارانی‌ام
حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست تشنه یک صحبت طولانی‌ام
ها به کجا می‌کشی‌ام خوب من ها نکشانی به پشیمانی‌ام
محمد علی بهمنی علاوه بر غزل، به ترانه هم علاقه دارد. او ترانه های زیادی دارد که توسط خواننده خوانده شده است. بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج است. نخستین شعر بهمنی در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، به چاپ رسید. محمّدعلی بهمنی در سال ۱۳۷۸ موفّق به دریافت تندیس خورشید مهر به‌عنوان برترین غزل‌سرای ایران شد.
