بنا به گفته عموم مردم، رابرت جانسون برای کسب مهارت و تسلط بر گیتار، با شیطان سر و کار داشت. به جهنم، مهم نیست که چگونه آن را بدست آورد. تمدن میسیسیپی تقریبا همه هنرمندانی را که دوست دارید تحت تاثیر قرار داده است. کیت ریچاردز گفت که رابرت جانسون به همان خوبی است که سبک بلوز میتواند باشد، اریک کلپتون او را مهمترین نوازنده بلوز همه دورانها نامیده است و او یکی از بهترین گیتاریستهای تمام زمانها بود. به طور اتفاقی در سن ۲۷ سالگی در سال ۱۹۳۸ مسموم شد، او هرگز برای لذت بردن از شهرت عمومی و یا موفقیت تجاری زندگی نکرد. در ادامه با آراد مگ همراه باشید.
رابرت جانسون
رابرت جانسون، در سال ۱۹۱۱ در شهر هیزلهورست ایالت میسیسیپی، آمریکا متولد شد و در ۱۶ اوت ۱۹۳۸ در نزدیکی گرینوود در گذشت. او آهنگساز آمریکایی سبک بلوز، گیتاریست و خواننده بود، کسی که صدای گرفته او به هنگام خوانندگی معجزه میکرد و آهنگ نوازی موزون و استادانه با گیتارش بسیاری از نوازندگان معاصر خود و بعدها تعداد زیادی از نوزاندگان بلوز و راک را تحت تاثیر خود قرار داد.
جانسون محصول دوران کودکی گیج کنندهای بود و سه مرد تا قبل از رسیدن به سن ۷ سالگی به عنوان پدرش با او زندگی کردند. پدر واقعی او نوح جانسون بود که هرگز با مادرش ازدواج نکرده بود. جانسون و مادرش در مزارع مختلف در منطقه دلتای میسیسیپی زندگی میکردند قبل از این که مدت کوتاهی را در ممفیس، تنسی، با همسر اول مادرش، روبرت دادس، کسی که بعدها نامش را به اسپنسر تغییر داده بود، زندگی کنند. با این حال، بخش عمدهای از دوران جوانی جانسون در رابینسونویل، میسیسیپی، با مادرش و همسر دوم او، داستی ویلیس سپری شد. در آنجا جانسون نواختن زنبورک و سازدهنی را قبل از نواختن گیتار آموخت. در سال ۱۹۲۹ وی با ویرجینیا تراویس ۱۶ ساله ازدواج کرد که مرگ همسرش هنگام زایمان – به همراه فرزندشان – در آوریل سال ۱۹۳۰ جانسون را ویران کرد.
آغاز کار هنری
در رابینسونویل، او با استادان بلوز دلتا میسیسیپی همچون ویلی براون، چارلی پاتون و سان هاوس در تماس بود که همه آنها بر سبک نوازندگی او تاثیر گذاشتند و هیچ یک از آنها تحت تاثیر استعداد او قرار نگرفتند. با این حال، هنگامی که پس از گذراندن یک سال به شهر خود باز میگشت، همه از توانایی موسیقی او متحیر شده بودند. در آن زمان، از نظر نوازندگی جانسون به اسطورهای بدل شد. طبق افسانهها، در طی آن دوره جانسون با شیطان در تقاطعی برخورد کرد و استعداد خارقالعاده خود را به عنوان گیتاریست، خواننده، و ترانه سرا در ازای این شرط که تنها هشت سال دیگر زنده خواهد ماند، کسب کرد. (داستان مشابهی هم در رابطه با یکی دیگر از نوازندگان بلوز میسیسیپی، تامی جانسون وجود دارد.)
پس از بازگشت کوتاهی به رابینسونویل، جانسون در هلنا، آرکانزاس مستقر شد و در آنجا با المور جیمز، رابرت نایتواک و هاولین ولف و چند تن دیگر به نوازندگی پرداخت. او همچنین به استلا کلمن نزدیک شد و به طور غیر رسمی پسرش، رابرت لاکوود، را به فرزندی پذیرفت. که بعدها به موسیقیدان بلوز برجستهای با نام رابرت لاکوود جی آر تبدیل شد. جانسون به شکل گستردهای به میسیسیپی، آرکانزاس، تگزاس، و تنسی سفر کرد و در شمال شیکاگو و نیویورک کار نوازندگی را ادامه داد و در جشنها، محافل، و حتی در خیابانها مینواخت. در سال ۱۹۳۶ – ۳۷ او مجموعهای از آهنگهای ضبط شده خود را در یکی از اتاقهای هتل سان آنتونیو، تگزاس و یک انبار در دالاس تکمیل کرد.
آهنگهای رابرت جانسون
مجموعه آهنگهای او شامل چندین آهنگ بلوز با ترکیب موسیقی هاوس و برخی دیگر بود، اما آهنگهای اصلی جانسون – مانند Me and the Devil Blues، Hellhound on My Trail ، Sweet Home Chicago، I Believe I’ll Dust My Broom، Ramblin’ on My Mind و Love in Vain که از مهمترین قطعات او هستند. بر خلاف ترانههای بسیاری که از معاصران او منتشر شدند – که گاهی تلفیقها به طور بیربطی به کار میرفتند، از ترکیبی از آهنگهای سنتی و بداهه نوازی – آهنگهای جانسون به شدت ترکیب یافته و تدوین شده بودند، و ساختار آهنگها و ترانههای او از سوی باب دیلن مورد تمجید قرار گرفت. با وجود تعداد محدود آثار او، جانسون تاثیر عمدهای بر سایر نوازندگان، از جمله مادی واترز، المور جیمز، اریک کلاپتون و رولینگ استونز داشت.
جانسون پس از نوشیدن ویسکی در کلوبی مسموم شد و جان خود را از دست داد. او تنها یک آهنگ پرفروش در طول زندگی خود داشت که “Terraplane Blues ” نام دارد، اما پس از اینکه کلمبیا رکوردز مجموعهای از آثار ضبط شده او را با نام King of the Delta Blues در سال ۱۹۶۱ منتشر کرد، رابرت جانسون و موسیقی او هر دو به جایگاهی افسانهای دست یافتند. بعدها کلمبیا مجموعه رابرت جانسون را به نام The Complete Recordings در سال ۱۹۹۰ منتشر کرد. کارهای رابرت جانسون در سال ۱۹۸۶ با افتخار به تالار مشاهیر بلوز در طبقه افتتاحیه راه یافت و در سال ۱۹۸۶ به عضویت تالار مشاهیر راک اند رول درآمد.
پاسخ دهید