زندگی‌نامه رولینگ استونز

بزرگترین گروه راک اند رول دنیا، ممکن است عده ای ادعا کنند که “این فقط راک اند رول است”، اما موسیقی رولینگ استونز به تعریف یک نسل کمک کرد. میک جگر، کیث ریچارد و دیگر اعضای گروه تلاش کردند تا جنبه دیگری از تهاجم فرهنگی بریتانیا را نشان دهند، که به عنوان نماد آزادی خواهی جوانان و دیگر آزادی ها در طول زمان شناخته شد و تغییرات اجتماعی فراگیری را برای جوامع به وجود آورد. در سال ۱۹۶۵، رولینگ استونز در سراسر جهان شناخته شد و می‌توان گفت موسیقی آن‌ها بر جهان حاکم بود. ساختارهای موسیقی پاپ راک امروزی را مدیون پیشگامان این سبک یعنی رولینگ استونز هستیم. در ادامه با آراد مگ همراه باشید.

 رولینگ استونز

در سال ۱۹۶۲، یکی از موفق‌ترین و انتقادی ترین گروه‌های راک در تمام زمان‌ها، رولینگ استونز بود که در لندن شکل گرفت. پس از اجرای یکی از آهنگ های مادی واترز، نام گروه “رولینگ استونز” شد. گروه اصلی شامل میک جگر، گیتاریست ها کیث ریچارد و برایان جونز، بیل وایمن نوازنده گیتار بیس، چارلی واتس نوازنده درام و نوازنده پیانو ایان استوارت بود. رونی وود در سال ۱۹۷۵ به جگر، ریچارد و واتس پیوست. در طول ۵۰ سال کار گروهی رولینگ استونز، بیش از ۲۰۰ میلیون آلبوم در سراسر جهان به فروش رسید.

مطالب مرتبط:

 یوهانس سباستین باخ

گروه راک اند رول انگلیسی

رولینگ استونز که اغلب به عنوان “بزرگ‌ترین گروه راک اند رول دنیا” آن را می‌شناسند، می‌توان گفت تقریبا تمام هم سن و سالان خود را در دهه ۱۹۶۰ از دست داده‌ است اما هم چنان گروه بزرگی از جوانان را دور خود جمع کرده است و این گروه با اینکه دوران بازنشستگی خود را می‌گذراند اما همچنان مانند گذشته زنده و پویا است.

تولد یک افسانه

رولینگ استون در اوایل سال ۱۹۴۹ تشکیل شد زمانی که دو عضو اصلی گروه، کیث ریچارد و میک جگر، نوازنده گیتار، با هم به مدرسه می‌رفتند. ریچاردز (که گاهی او را ریچارد صدا می‌زدند) در ۱۸ دسامبر ۱۹۴۳ در دارتفورد، کنت، انگلستان به دنیا آمد. او تنها فرزند برت و دوریس ریچاردز بود، یک زوج از طبقه کارگر. پدرش سرکارگر کارخانه جنرال‌ الکتریک بود. جگر (مایکل فیلیپ جگر، متولد ۲۶ ژوییه ۱۹۴۳ در دارتفورد، کنت انگلستان، یکی از دو پسر جو و اِوآ جگر بود. پدرش مربی تربیت بدنی بود. ریچاردز و جگر هر دو طرفدار نوازندگان آمریکایی چون چاک بری (۱۹۲۶) و بو دیدلی (۱۹۲۸) بودند.

یازده سال بعد، آن دو دوباره با یکدیگر هم مسیر شدند. در آن زمان، جگر در مدرسه اقتصاد لندن درس می‌خواند، در حالی که ریچارد در کالج هنر سیکاپ، دست و پنجه نرم می‌کرد. آن‌ها در مورد یک موسیقی‌دان محلی به نام الکسیس کورنر که در کلاب ایلینگ (یکی از کلاب های قدیمی جَز در غرب لندن) در دورهمی های نوازندگان بلوز می‌نواخت، چیزهایی شنیده بودند. پس از اینکه جگر برای بند اتحاد بلوز (یک گروه بلوز انگلیسی که در سال ۱۹۶۱ در لندن به رهبری الکسیس کورنر شکل گرفت) شروع به خوانندگی کرد، تصمیم گرفت به گروهی ملحق شود که ریچارد در حال شکل دادن آن بود. دیگر اعضا عبارت بودند از یان استوارت پیانو نواز، نوازنده گیتار بیس دیک تیلور، تونی چپمن درامر گروه و برایان جونز دیگر نوازنده گیتار گروه بود (لوئیس برایان هاپکینز جونز که در ۲۸ فوریه ۱۹۴۲ در چلتنهام، گلاسترشر، انگلستان متولد شد). جونز، با اینکه فقط یک سال از جگر و ریچاردز بزرگ‌تر بود، اما تا سن شانزده ‌سالگی، او صاحب دو فرزند شده بود. و در حالی که ریچارد بیشتر تحت ‌تاثیر نوازندگی چاک بری (چارلز ادوارد اندرسون چاک بری) قرار داشت، جونز یک نوازنده اصیل سبک بلوز بود.

چارلی واتس (چارلز رابرت واتس، متولد ۲ ژوئن ۱۹۴۱ در ازلینگتون، انگلستان) وقتی از او خواستند که جایگزین تونی چپمن شود، او درامر یک گروه جَز بود. بیل وایمن، بیسیست گروه (ویلیام پرکس متولد ۲۴ اکتبر ۱۹۳۶، برخی از منابع می‌گویند سال ۱۹۴۱ متولد شده است) وقتی جایگزین دیک تیلور شد، گروه به تکامل خود در اعضا رسید. مدیر گروه، اندرو لوگ اولدام، آن‌ها را به عنوان “برایان جونز و رولینگ استونز” در کلوب مارکی در لندن به سال ۱۹۶۳ معرفی کرد. بعد از اجرای ترانه ای از مادی واترز، به نام رولینگ استونز شناخته شدند. گروهی با موهای بلندتر از هر گروه دیگری به همراه نگرش های بد پسرانه؛ رولینگ استونز به عنوان “خانواده دوست دار نفرت” شناخته می‌شد. تصویر عمومی گروه رولینگ استونز به طور مدام متاثر از تصمیم های اولدام بود مانند وقتی که حس کرد پیانیست گروه، استوارت نمی‌تواند روی سن کنار گروه قرار گیرد و در نتیجه، او را در پشت صحنه قرار داد.

اولدام قراردادی را میان استونز و دکا رکوردز امضا کرد و در ژوئن ۱۹۶۳ آن‌ها اولین تک آهنگ خود را از روی کاور چاک بری به نام “Come on” و هم چنین “I Want to Be Loved” را منتشر کردند. واکنش ها خوب بودند و تنها شش ماه دیگر از آن زمان به بعد طول می‌کشد تا گروه رولینگ استونز به بزرگترین گروه تبدیل شود. پس از ادامه حضور هشت ماهه آن‌ها در کلوب کرادَدی در ریچموند، انگلستان، آن‌ها نسخه خود را از آهنگ “I Wanna Be Your Man” گروه بیتلز منتشر کردند و هم چنین آهنگ بادی هالی به نام (Not Fade Away” (1936 – ۱۹۵۹″. چهارمین تک آهنگ رولینگ استونز کاوری از آهنگ “It’s All Over” از بابی وومک بود که شماره یک انگلستان از نظر بیشترین فروش و پخش رادیویی شد. شاهکار بعدی آن‌ها که شماره یک هم شد آهنگ “Little Red Rooster” بود که پخش آن در ایالات متحده ممنوع اعلام شد.

خشنودی و رضایت

رولینگ استونز دو آلبوم در انگلستان منتشر کرد تا در نهایت توانست بیل بورد آمریکا را هم تسخیر کند. ده آهنگ برتر گروه از جمله “The Last Time” از سوی جگر و ریچارد نوشته شدند. در تابستان سال ۱۹۶۵، آن‌ها با آهنگ “Satisfaction” بهترین آهنگ شماره یک سراسر جهان را از آن خود کردند. پس از این اتفاق، آلن کلاین مدیریت گروه را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۶۶ گروه نخستین آلبوم اورجینال خود را با نام Aftermath منتشر کرد، همه آهنگ‌های این آلبوم از سوی خود گروه ساخته شدند. در سال ۱۹۶۷، رولینگ استونز اآبوم Their Satanic Majesties Request را ضبط کرد و به طور عمده به عنوان آخرین آلبومی منتشر شد که برایان جونز با آنان همکاری داشت زیرا او به شدت درگیر مواد مخدر شده بود. پس از آلبوم Beggar’s Banquet در سال ۱۹۶۸، جونز در ژوئن ۱۹۶۹ گروه را ترک کرد (اخراج شد). کم‌تر از یک ماه بعد او در استخر شنا غرق شد؛ علت اصلی مرگ، “مرگ بر اثر حادثه” گزارش شد.

دو روز پس از آن، گروه استونز میک تیلور را وارد گروه کردند (او زاده ۱۷ ژانویه ۱۹۴۸ در هرتفوردشر انگلستان است)، او نوازنده گیتار سابق گروه جان مایال اند د بلوزبرکرز بود و به عنوان جایگزین جونز وارد گروه شد. Let It Bleed نخستین آلبومی بود که در آن میک تیلور و رولینگ استونز با هم همکاری داشتند. این آلبوم دو آهنگ Haunting ( هانتینگ به موسیقی گفته می‌شود که بیان کننده حس و حال در لحظه است هم چون موسیقی متن فیلم در لحظه ی وقوع یک احساس و در واقع بیدار کننده احساس است. این نوع از موسیقی مختص سبک کلاسیک نیست و در سبک Dark Rock بسیار به کار می‌رود. اغلب با آکوردهای مینور نواخته می‌شود و یا برای نواختن آن از سازهایی که نواکی – بیس – عمیق را تولید می‌کنند استفاده می‌کنند) را در خود جایی داده است، “Midnight Rambler” و “Gimme Shelter”.

تجربه و تغییر

در سال ۱۹۷۱، رولینگ استونز استودیو موسیقی خود را به نام Rolling Stones Records افتتاح کرد و انواع مختلف موسیقی را تجربه کردند. آلبوم Sticky Fingers آهنگ هایی را شامل می‌شد که تلفیقی از جاز و کانتری بودند. Exile on Main Street، به عنوان بهترین ضبط آن‌ها شناخته می‌شود. نفوذ سبک کانتری از دیگر سبک ها قوی‌تر بود، اما این آلبوم شامل سبک انجیل ( (Gospel)، بلوز و سبک All Out Rock نیز بود. دو آلبوم بعدی آن‌ها، Goat’s Head Soup و It’s Only Rock and Roll  بسیار مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۹۷۵، تیلور تصمیم گرفت از گروه جدا شود. او به مجله رولینگ استون گفت: ” من واقعا با همه وجودم با آن‌ها نواختم، اما این برای من در مقام یک چالش کافی نبود.”

رونی وود، گیتاریست (زاده ۱ ژوئن ۱۹۴۷ در لندن) که برای گروه Faces می‌نواخت و یکی از بینیانگذاران ان هم بود، به طور کاملی با قلب رولینگ استونز هماهنگ شد، با ریشه‌های موسیقی یک‌سان و ظاهری شبیه ریچارد، انگار که یک کپی از او باشد. وود در سال ۱۹۷۵ در تور آمریکا رولینگ استونز، جایگزین تیلور شد و این قبل از آن بود که وود به طور کامل از Faces جدا شود و به طور تمام وقت با استونز همکاری داشته باشد. در آلبوم Black and Blue در سال ۱۹۷۶، وود تمام وقت با استونز همکاری کرد و نخستین آلبومی بود که در کنار گروه حضور داشت. آینده گروه در سال ۱۹۷۷ وقتی ریچارد را در تورنتو کانادا با مواد مخدر دستگیر کردند با تردید روبرو شد هر چند او هرگز برای اینکار زندانی نشد. در سال ۱۹۷۸، Some Girls منتشر شد که توجه های زیادی را به سوی خود جذب کرد و در سال ۱۹۸۱، یک شاهکار دیگر را به نام “Start Me up” را منتشر کردند و پس از آن در این دوره شاید بتوان گفت کناره‌ گیری کردند.

در دهه ۱۹۸۰ شایع شد که رولینگ استونز شکست خورده است. ریچارد خوشحال نبود وقتی می‌دید جگر برای ساخت نخستین آلبوم انفرادی خود کار می‌کند. جگر پس از آنصراف خود از همراهی استونز در تور Dirty Work تصمیم گرفت دل را به دریا بزند و روی تک آلبوم خود به نام She’s The Boss تمرکز کند. ریچاردز، که خود در سال ۱۹۷۹ با وود تور برگزار می‌کرد، عصبانی بود که چرا جگر استونز را انتخاب دوم خود قرار داده است. پس از آن، ریچارد آلبوم انفرادی خود به نام Talk Is Cheap  را منتشر کرد.

تورهای جهانی

با اینکه آلبوم‌های انفرادی و گروهی در کنار یکدیگر انجام می‌شدند، شایعاتی مربوط به فروپاشی گروه در سال ۱۹۸۹ منتشر شد اما استونز با اعلام آلبوم جدید و برگزاری تورهای جهانی به شایعات پایان داد. از آلبوم Steel Wheels، به سرعت بیش از ۲ میلیون نسخه فروخته شد، و تور پس از آن که بیش از صد و چهل میلیون دلار درآمد داشت، برای منتقدان موسیقی و طرفداران یک ابر شاهکار محسوب شد. با این حال، Steel Wheels قرار بود آخرین همکاری بیل وایمن در آلبوم ها و تورهای رولینگ استونز باشد – او در سال ۱۹۹۳ بازنشستگی خود را اعلام کرد. با کناره گیری وایمن که خود جایگزین جونز بود، رولینگ استونز آلبوم بعدی خود را از سوی استودیو Voodo Lounge منتشر کرد، آلبومی که تلاش کرد تا فضا و صدای کلاسیک اوایل دهه ۱۹۷۰ رولینگ استونز را بازسازی کند. از این آلبوم چهار میلیون نسخه به فروش رفت و تور این آلبوم به پرفروش‌ترین تور در تمام دوران‌ها تبدیل شد.

حال امروز رولینگ استونز

شایعات مبنی بر فروپاشی رولینگ استونز در نهایت متوقف شدند. گروه در حال اجرای یک آلبوم جدید بود و هر چند سال یک‌بار به تور می‌رفت. اگرچه برخی از تورهای آن‌ها قیمت های بالای داشتند (تا حدود سیصد دلار در تور سال ۱۹۹۹) اما همچنان علاقه به شرکت در کنسرت‌های آن‌ها بسیار بود. تک تک گروه در زمان های آزاد خود، به کارهای خود ادامه می‌دادند: جگر در فیلم‌ها بازی می‌کرد و آلبوم‌های انفرادی خود از جمله Goddess in the Doorway را منتشر کرد؛ ریچارد هم آلبوم های انفرادی خود را ساخت و با خواننده بلوز، هابرت ساملین همکاری کرد؛ رونی وود، بعد از درمان اعتیاد به الکل، هرینگتون کلاب را در لندن افتتاح کرد، یک کلاب خصوصی که معیارهای آن بر اساس زندگی سالم هستند و در رستورانش فقط غذاهای ارگانیک گیاهی سرو می‌شود؛ چارلی واتس به کمک درامر و تهیه کننده جیک کلتنر، The Charlie Watts/Jim Keltner Projects را به عنوان یک تک آلبوم درام منتشر کردند؛ بیل وایمن هم این روزها بسیار سرش شلوغ است، (در حالی که اصرار داشت که از ترک گروه پشیمان نیست ) کتاب می‌نویسد و آهنگ می‌سازد.

در سال ۲۰۰۱، جگر و ریچارد در کنسرت پاول مک کارتنی به منظور جمع‌آوری پول برای قربانیان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در ایالات‌ متحده شرکت کردند. در سال ۲۰۰۲، رولینگ استون تور دیگری را اعلام کرد که منجر به شکل گیری بازار سیاه و افزایش قیمت های بلیط شد. با این حال، به نظر می‌رسید هیچ کاهشی در تعداد افرادی که مایل به پرداخت قیمت های بالای بلیط برای دیدن این گروه افسانه‌ای هستند وجود ندارد.

منتظر شاهکار بعدی باشید.