سگها در طول قرنها عنوان بهترین دوست بشر را از آن خود کرده اند. طبیعت دلپذیر و دوست داشتنی آنها، آمادگی در آغوش گرفتن و احساس شدید وفاداری و … همه باعث میشوند که آنها دوستان همیشگی ما باشند. یکی دیگر از ویژگیهای منحصربفرد سگها این است که آنها تمایل طبیعی در کمک به مردم را از خود نشان میدهند. برای سالیان متمادی، انسانها به دلیل توانایی ذاتی سگها از آنها برای شاد کردن خود در محیطهای درمانی استفاده کردهاند. از نظر علمی، ثابت شده است که سگ ها همدلی و همدردی خود را نسبت به دوستان انسانی خود نشان میدهند. این ویژگیها به خصوص زمانی که فردی در پریشانی عاطفی قرار دارد، خود را نشان میدهند. چند دلیل وجود دارد که چرا سگهای درمانی برای فرد معلول ارزشی بسیار بزرگ محسوب میشوند. با آراد مگ در ادامه همراه باشید.
وظایف یک سگ درمانی چیست؟
اجرای وظایف یک سگ درمانی نیازمند آن است که خلق و خویی دوستانه و صبورانه داشته باشد، و همچون درمانگری خوب رفتار کند. سگهای درمانی در تمام اشکال، اندازهها و نژادها وجود دارند، اما همه آنها هدفی مشترک دارند. تیمهای درمانی (سگ و مربی) آسایش و همراهی را برای افراد مبتلا به معلولیت و بیماریهای روانی فراهم میکنند.
تعامل با یک سگ درمانی میتواند حجم عاطفی بسیار زیادی را که مردم به شکل ناراحتی های احساسی تجربه میکنند، به ویژه افراد معلول و دیگران کاهش دهد. یک سگ نمیتواند همه چیز را درمان کند، اما او میتواند به طور حتم کمک کند و طرز فکر یک بیمار را به مرحله بهبود و حتی رشد شخصیتی ارتقا دهد.
سگهای درمان به مکانهای خاصی آورده میشوند تا افراد تحت استرس، را درمان کنند و اثر بخش باشند. برخی از مکانهایی که خدمات آنها به طور خاص مفید هستند، عبارتند از:
- بیمارستانها
- خانه سالمندان
- مدرسه
- مراکز نگهداری
- مراکز توانبخشی
- کمپ های پشتیبانی از بلایای طبیعی
- فرودگاه
این نوع مکانها شامل افرادی میشوند که به همدلی یک سگ نیاز دارند – نه قضاوت، بل تنها عشق، و محبت نیاز دارند. در مدارس، افرادی که ناتوانیهای یادگیری دارند، با یک سگ درمانی به عنوان همنشین انسان، با نگرانی کمتر و اعتماد بنفس بیشتر، به روند یادگیری ادامه میدهند. در کنار یک سگ درمانی، کودکان هنگام خواندن آرام میشوند و استرس ندارند چون سگ توانایی خواندن آنها را قضاوت نمیکند. در خانههای سالمندان، یک سگ درمانی میتواند موجب شادی و تشویق افراد مسن شود. در کمپ های پشتیبانی از بلایای طبیعی، سگهای درمانی برای آنانی که از ضربه روحی رنج می برند و در کنار یک دوست به مرحله ی آرامش میرسند، از طریق بغل کردن این آرامش را به این افراد تزریق میکنند و به آنها کمک میکنند از این بحران رهایی یابند.
خلق و خوی سگ درمانی
به طور کلی، خلق و خوی یک سگ درمانی برای موفقیت در انجام وظایف آنها ضروری است. آنها باید با افرادی که آنان را لمس و نوازش کردن و یا در آغوش گرفتن و حتی اگر گاهی رفتاری ناشایست از سوی بیمار سر زند، خوب باشند و آرامش خود را حفظ کنند. سگ نباید با تماس فیزیکی مشکل داشته باشد و این تماس موجب استرس در او شود. به همین دلیل است که برای یک سگ درمانی داشتن خلق و خوی آرام بسیار مهم است. بدون این ویژگی، خطر بالقوه ای وجود خواهد داشت و ممکن است سگ در حین درمان حالت دفاعی به خود بگیرد و بیمار را گاز بگیرد و یا به شکل تهاجمی پارس کند. تمامی این رفتارها برای اهداف سگهای درمانی زیانآور هستند.
برخی فعالیتها با سگهای درمانی
هنگامی که یک سگ درمانی به محلی وارد میشود، بیماران برای ورود حیوان خانگی تشویق میشوند و حتی با سگ بازی میکنند. برخی بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری داشته باشند و به سگ نگاه کنند. سگهای کوچکتر، سگهای مناسبی برای نشستن بر روی پای فرد هستند. این فعالیتها سرگرمی و حس همراهی را برای فردی که به دوست نیاز دارد فراهم خواهد کرد و استراحت ذهنی را برای بیمار به ارمغان خواهد آورد.
ارزش سگهای درمان
سگها برای کسی که علایم افسردگی را در خود دارد و نشان می دهد، زوزه یا ناله میکنند. این حساسیت بسته به وضعیت عاطفی انسان است که سگی را به چنین سگ موثری تبدیل میکند. حضور سگ درمانی کمک میکند تا برای مدتی ذهن فرد از مشکلات و نگرانیها رها شود. همراهی با سگ درمانی، تغییرات شیمیایی واقعی در بدن بیمار را تسهیل میکند. ثابت شده است که اغلب بیماران در تعامل با سگها سطح استرس کمتری را تجربه میکنند. آرامش و شادی را افزایش میدهند و احتمال اینکه احساس تنهایی و یا فراموشی داشته باشند کمتر است.
این دلایل کافی هستند تا از عمل تبدیل سگ به یک سگ درمانی حمایت شود. سگهای درمانی مانند نگه داشتن یک بالش در زمانی کوتاه به هنگام اندوه و ناراحتی است، وقتی ناراحت هستید بالشی را بغل می کنید تا آرام شوید – همدلی آنها به گونهای غم را کاهش میدهد که در هر روش درمانی دیگری دشوار است. سپری کردن زمان با یک سگ درمانی میتواند تفاوت بین بهبودی سریع و یا ادامه رنج باشد.
پاسخ دهید