در قسمت نخست درباره اهمیت ساخت پناهگاه حیوانات و اینکه آیا ضرورتی برای ساخت پناهگاه وجود دارد یا نه گفتیم و به نیازهای حیوانات و پناهگاه پرداختیم. به مشکلات ناشی از سوء مدیریت در پناهگاه و اجرای درست و علمی قوانین برای کنترل جمعیت و سلامت روحی و جسمی حیوانات اشاره کردیم. در بخش دوم از این نوشتار از اصول استاندارد در ساخت پناهگاه و دیگر نکات لازم‌الاجرا در پناهگاه حیوانات خواهیم گفت. در ادامه با آراد مگ همراه باشید.
بخش ۳: طراحی پناهگاه
راه‌اندازی و ساخت پناهگاه یک تعهد مالی و مسئولیتی بزرگ است. بنابراین بیش‌ترین توجه باید در مراحل برنامه‌ریزی اتخاذ تا اطمینان حاصل شود که پول هزینه شده هدر نمی‌رود و پناهگاه ساخته شده بهترین پناهگاه با توجه به محدودیت‌های مالی سازنده است.
اولویت‌های سازنده پناهگاه باید شامل:
- نیازهای حیوانات و امنیت کارکنان و مردمان منطقه
- نیازهای مردمی که به صورت داوطلبانه به مراقبت از حیوانات می‌پردازند
- نیازهای مردمی که از پناهگاه بازدید می‌کنند
- تامین مالی و سرمایه‌گذاری
راه‌اندازی و ساخت پناهگاه ها هزینه زیادی دربر دارند، هم برای ساخت‌وساز و هم برای راه‌اندازی مشکلاتی وجود دارد. قبل از اینکه شروع به ساخت پناهگاه کنید، در ابتدا باید به شرایط زیر توجه کنید.
سرمایه
اینها مواردی از هزینه‌های غیر معمول هستند، همچون:
- خرید زمین
- هزینه مشاوران (معماران، نقشه‌برداران و غیره)
- مصالح ساختمانی
- برق، آب، زه‌کشی و خدمات سرمایشی و گرمایشی
- تجهیزات
- ساخت جاده
همیشه هزینه اضافی را برای تعمیر و نگهداری تجهیزات و استهلاک و دیگر اتفاقات غیرمنتظره کنار بگذارید.
اگر برای ساخت پناهگاه مبلغی پول در نظر گرفته‌اید، باید تصمیم بگیرید که چه مقدار از آن باید در ابتدا خرج شود و چه مقدار باید برای تامین درآمدهای در نظر گرفته شده، سرمایه‌گذاری شود. بهتر است شروع را با راه‌اندازی و ساخت پناهگاه کوچک شروع کرد تا پناهگاهی بزرگ که نمی‌توان از پس هزینه‌ها و نگهداری درست آن به خوبی برآمد.
هزینه‌های جاری
هزینه‌های جاری شامل تمامی موارد از هزینه‌های روزمره مرتبط با پناهگاه است. آن‌ها شامل موارد زیر هستند:
- غذا
- استهلاک
- بیمه
- داروهای دامپزشکی / هزینه‌های درمانی
- نور / حرارت / آب
- نظافت و ضدعفونی کردن مواد
- حقوق و هزینه‌های کارکنان
مهم است که قبل از شروع به ساخت پناهگاه، ارزیابی واقع گرایانه‌ای از این هزینه‌ها داشته باشید.
درآمد
زمانی که برنامه مالی خود را برای پناهگاه آماده می‌کنید، باید تخمینی واقع گرایانه از درآمد سالانه خود داشته باشید. این شامل تمام منابع شناخته شده برای درآمد، همراه با تخمینی از میزان امیدواری برای جمع‌آوری پول خواهد بود. رفاه و سلامت حیوانات از اهمیت بالایی برخوردار است و آن‌ها را نمی توان بدون پول مورد توجه قرار داد.
مطالعه موردی ۳
در بسیاری از کشورها مقامات محلی ملزم به تامین مالی سیستمی برای کنترل حیوانات سرگردان در منطقه یا شهر هستند. امضای قرارداد با مقامات محلی می‌تواند درآمدهای معینی را برای سازمان‌دهی و راه‌اندازی و اداره پناهگاه حیوانات به همراه داشته باشد. این پول را می توان برای پوشش هزینه‌های غذا، نظافت و بهداشت، گرمایش و دیگر تجهیزات و همچنین کمک‌های مالی بزرگ برای پرداخت هزینه ساخت پناهگاه و نگهداری آن مورد استفاده قرار داد. با این حال، دریافت پول از قرارداد با دولت به معنای تعهد به ارائه خدمات است. قراردادی که اهمیت آن به سبب مذاکره، مسئولیت‌های هر دو طرف را به روشنی مشخص می‌کند.
چندین سال، یکی از گروه‌های حمایت از حیوانات در اروپا، پروژه‌های کوچکی را در شهرهای کوچک و با موفقیت اجرا می‌کرد، شهرهایی که در آن‌ها قوانینی بی‌رحمانه برای حیوانات سرگردان وضع شده بود. نخستین پروژه پناهگاه این گروه بخوبی اجرا شده و تصمیم گرفته‌اند تا عملیات‌های خود را گسترش دهند. در همین حین، فرصتی برای گروه پیش آمد، مقامات محلی یکی از شهرهای همسایه از گروه دعوت کردند تا برای ارائه خدمات به حیوانات گم‌شده به آن‌ها کمک کنند. گروه حمایت از حیوانات تصمیم گرفتند پیشنهادات خود را مطرح کنند.
در تلاش برای برنده شدن به هر قیمتی، این گروه مکررا قیمت‌هایی پیشنهاد شده از سوی شرکت‌های حرفه‌ای را تحت الشعاع قرار داد. در حالی که این گروه بهترین نیات را داشت، اما تعدادی از شرکت‌ها را با سابقه‌های درخشان در ارائه خدمات موثر و انسانی کنار زد.
در این قرارداد، مقامات محلی قادر به حذف تامین بودجه برای ساخت و خرید تجهیزات جدید بودند. این پیشنهاد از سوی سازمان حمایت و رفاه حیوانات منجر به کاهش دست‌مزد کارکنان به شکل غیرقابل قبولی شد و همچنین به مقامات محلی اجازه داد تا از تعهد خود برای پوشش هزینه واکسیناسیون کارکنان و حیوانات شانه خالی کنند. سازمان قرارداد ساخت پناهگاه را به دست آورد، اما با دست‌مزد کم و کارمندانی بدون انگیزه به کار خود ادامه داد که نتیجه کار در آغاز چندان رضایت بخش نبود. این گروه در نهایت مجبور به استفاده از سرمایه‌ها و پرسنل پناهگاه اصلی خود شد تا بهبود یابد. در نتیجه این اقدام، استاندارد مراقبت در پناهگاه اصلی به طور چشمگیری کاهش یافت. پس از شش ماه، این گروه با هزینه بسیار قابل‌توجه مالی و روانی از این قرارداد کناره‌گیری کرد.
قبل از پیشنهاد قرارداد با مرجعی محلی، ضروری است که تحلیل عمیقی از پیشنهادات خود انجام دهید تا مطمئن شوید که برای پناهگاه، کارکنان و حیواناتی که در دراز مدت مراقبت از آن‌ها را قبول می‌کنید، خوب و مفید است. اغلب، شرایطی برای مقامات محلی در قراردادهایشان وجود دارد که بهتر است پس از تحلیل قرارداد پناهگاه، آن را به سازمانی دیگر واگذار کنید. سپس پناهگاه می‌تواند عملیات‌های خود را به درستی کنترل و پشتیبانی کند.
گزینه‌های محل ساخت پناهگاه
- آیا مکانی را اجاره می‌کنید و یا می‌خرید؟ آیا این مکان برای توسعه پناهگاه در آینده کافی است؟
- آیا این محل حداقل ۴۰۰ متر با نزدیک‌ترین خانه مسکونی فاصله دارد؟ باید برنامه‌ریزی درباره الزامات محلی را چک کنید.
- آیا محل مورد نظر روی زمین بلند با زه‌کشی طبیعی و خوب قرار دارد؟
- آیا می‌توان به راحتی با استفاده از وسایل حمل و نقل به این محل دسترسی داشت؟ ممکن است این موضوع برای کارکنان و پذیرندگان بالقوه مهم باشد.
- آیا امکان وجود آب لوله‌کشی، برق و سیستم گرمایشی و سرمایشی وجود دارد و به چه قیمتی؟
- چه مصالح ساختمانی به آسانی در دسترس هستند؟
- چه مصالح ساختمانی برای شرایط آب و هوایی منطقه توصیه می‌شود؟
- در صورت وجود ساختمان، آیا باید ساختمان موجود را بازسازی کرد یا باید ساختمانی جدید ساخت؟
- تغییر و بازسازی ممکن است ارزان‌تر باشد، اما ممکن است به اندازه پناهگاهی مناسب ازآب درنیاید.
- نظرات مردم محلی چیست؟
مطالعه موردی ۴
بخش بین‌الملل RSPCA، با مثال‌های زیادی از پناهگاه‌های حیوانات در مکان‌های نامناسب مواجه شده است. پناهگاه‌های شهری و قدیمی اغلب با استانداردهای ضعیف ساخته شدند و بسیار دورتر از مرکز شهر و مسیرهای حمل و نقل اصلی قرار دارند. همه این عوامل می‌توانند به میزان اسکان‌دهی پایین، افزایش یوتانایز و روحیه‌ای ضعیف برای بازدیدکننده و کارمندان منجر شود. برخی سازمان‌ها در تلاش برای اصلاح این وضعیت، پناهگاه حیوانات را در مرکز شهر و یا نزدیک‌تر اجاره کرده‌اند. دشواری پیش‌رو اینجا که تضمین فضای کافی برای هر گونه گسترش بالقوه بسیار دشوار خواهد بود.
این نکته زمانی مورد تاکید قرار گرفت که یکی از سازمان‌های نجات و حمایت از حیوانات در اروپا نیازی اساسی به انجام بازسازی پناهگاه خود داشت. علی‌رغم حمایت بسیار مقامات محلی، که از زمان آغاز و تاسیس، پناهگاه را از نظر مالی تامین کرده بودند، مکان پناهگاه سبب شد تا آن را با دیگر سازمان‌ها و سازندگان درگیر کند. این دو گروه به شدت با این پروژه مخالفت کردند. افراد ساکن در منطقه معمولا از میزان سر و صداهای ایجاد شده از سوی پناهگاه در نزدیکی محل زندگی‌یشان بدشان می‌آید. اختلاف بعدی بر سر مجوز برنامه‌ریزی برای زمانی است که بدون نتیجه مطلوبی سپری شده است. پیامدهای مالی این اختلاف با مقامات محلی ممکن است حتی وجود پناهگاه را به خطر بیاندازد.
برنامه‌ریزی برای رویدادهای غیر منتظره در آینده دشوار است، اما داشتن استراتژی که نیازهای آینده پناهگاه حیوانات و سازمان را در نظر داشته باشد ضروری است. مهم است که اطمینان حاصل کنید که محل احداث پناهگاه تاثیر منفی بر رشد کل سازمان نخواهد داشت. بنابراین لازم است که تامین بودجه مناسب، فضا و منابع لازم برای توسعه بالقوه پناهگاه را داشته باشیم و حیاتی است که فاصله کافی از خانه‌های مسکونی رعایت شود. مقررات برنامه‌ریزی برای پناهگاه حیوانات از شهری به شهر دیگر متفاوت است، اما تشکیلات باید قبل از انتخاب محل برای ساخت پناهگاه جدید، درک روشنی از مقررات منطقه داشته باشد.
طرح‌بندی پناهگاه
هنگام تصمیم‌گیری درباره طرح‌بندی پناهگاه، جلوگیری از شیوع بیماری باید نخستین اولویت گردانندگان پناهگاه باشد. حیوانات تازه وارد باید از حیواناتی که برای اسکان‌دهی آماده شده‌اند، جدا شوند. مناطق جداسازی شده و قرنطینه نباید در دسترس عموم قرار گیرد.
کارکنان و فضاهای عمومی
۱. محل پذیرش:
باید تمام روند و فعالیت‌ها به طور منظم در بخش پذیرش انجام شود. محل پذیرش باید در ابتدا تاثیر مثبتی بر بازدیدگنندگان داشته باشد بنابراین نیاز به برقراری ارتباط با احساس خوب از سوی بخش پذیرش و فضای روشن و تمیز دارد.
۲. دفتر اداری:
دفتر اداری مرکز کنترل پناهگاه حیوانات است و باید دسترسی مستقیم هم به محل پذیرش و هم به بخش حیوانات داشته باشد. باید سوابق دقیق تمام حیواناتی که وارد پناهگاه می‌شوند و از آن خارج می‌شوند را ثبت و بایگانی کنید، بنابراین باید فضای کافی برای نگهداری سوابق، از جمله افزایش و رشد پناهگاه در آینده را داشته باشید.
۳. کلینیک درمانی / اتاق یوتانایز:
این اتاق باید در مجاورت مرکز قرنطینه باشد تا امکان حرکت آسان برای بیماران و ریکاوری حیوانات فراهم شود. باید ورودی جداگانه‌ای از خارج و دسترسی سریع به وسایل نقلیه وجود داشته باشد. باید سیستم تهویه جداگانه‌ای برای این محل در نظر بگیرید، و باید به منظور جلوگیری از تماس فیزیکی بین حیوانات، واحدهای قرنطینه تفکیک شده وجود داشته باشد.
۴. اتاق جسد حیوانات / اتاق سرد برای نگهداری لاشه حیوانات:
این محل باید در مجاورت اتاق یوتانایز قرار گیرد به همین دلیل، اتاقی سرد، یخچال یا فریزر ممکن است مورد نیاز باشد. قبل از تصمیم‌گیری درباره روشی که برای از بین بردن لاشه‌ها استفاده می‌شود، باید با مقامات محلی برای هر گونه مقررات بهداشتی و آلودگی صحبت کنید زیرا ممکن است بر انتخاب نوع ساخت پناهگاه حیوانات تاثیر بگذارد. اگر قرار است محل سوزاندن اجساد را در محل پناهگاه قرار دهید، پس باید فضای اختصاصی برای این کار در نظر بگیرید. اگر محل دفن و یا سوزاندن لاشه حیوانات را بیرون از پناهگاه در نظر گرفته‌اید در این صورت، باید اتاق سرد ذخیره‌سازی بزرگ‌تری داشته باشید.
۵. آماده‌سازی مواد غذایی برای حیوانات:
این بخش نیازمند آب لوله‌کشی سرد و گرم و یخچال است. باید اطمینان حاصل کنید که بخشی برای ضد عفونی کردن کاسه‌های تغذیه وجود دارد و فضای کافی هم برای نگهداری این کاسه‌ها دارید. انبار مواد غذایی باید مجاور آشپزخانه باشد و همه مواد غذایی باید در ظروف ضد حشره نگهداری شوند.
۶. بخش بهداشت:
در صورت امکان، کارکنان به محلی برای شستشو و توالت و حمام نیاز دارند.
فضای حیوانات
۱. کف پناهگاه:
برای محافظت در برابر عفونت، همه کف پناهگاه باید به طور یکنواخت صاف و غیرقابل نفوذ باشد برای نمونه، از کاشی‌های بتونی استفاده شود. در صورتی که مقاوم و غیرقابل نفوذ باشد، می‌توان از بتن استفاده کرد. در مناطق بیرونی، کفپوش سنگی بر چمن یا زمین ارجحیت دارد، اما باید به طور کامل و مداوم شسته شوند. چوب توصیه نمی‌شود زیرا زود خراب می‌شود و آسفالت کردن نیز دشوار است زیرا نمی‌توان آن را به خوبی تمیز و ضدعفونی کرد.
۲. دیوارها:
دیوارها باید به طور مثال با رنگ لاستیک آغشته به کلر آب‌بندی شوند تا بتوان به درستی تمیزشان کرد. هیچ شکافی و یا درزی نباید وجود داشته باشد تا موجب بروز بیماری نشود.
۳. بخش فاضلاب:
کف زمین باید شیبی ملایم به سمت محل خروج زندگی حیوان داشته باشد. یک دهانه تخلیه با کم‌تر از قطر ۲۰ سانتی متر در انتهای شیب قرار داده می‌شود و باید با استفاده از توری صافی پوشیده شود. تامین لوله‌های فاضلاب، مخزنی برای فضولات یا مخزن جمع‌آوری فضولات حیوانی در پناهگاه ضروری است.
سگ‌ها
موارد زیر براساس حداقل استانداردهای مبتنی بر تجربه RSPCA هستند.
۱. انفرادی یا لانه‌های گروهی و گله‌ای:
هر سگ باید حداقل به میزان ۲ در ۲ متر مربع فضای اختصاصی داشته باشد تا بتواند به راحتی استراحت کند. سگ باید تختی مسطح و بزرگ داشته باشد. حداقل درجه حرارت برای سگ، ۱۰ درجه سانتیگراد و حداکثر دما ۲۶ درجه سانتیگراد است. محل‌های خواب باید دارای تهویه و نور طبیعی و مکمل را باهم داشته باشند. هر سگ به حداقل ۵ تا ۷ متر مربع فضای باز برای دویدن نیاز دارد. فنس‌ها باید حداقل ۲ متر ارتفاع داشته و از نظر جوشکاری محکم باشند. در بالای فنس‌ها باید سطح شیب‌داری به سمت داخل نصب شود تا مانع صعود سگ‌ها باشد. حیوانات باید همیشه دریچه‌ای به خارج از لانه خود داشته باشند.
۲. فضاهای گروهی:
فضاهای گروهی برای سگ‌های بیمار، آسیب دیده و یا نیاز به مراقبت و یا در پناهگاهی با جابجایی‌های زیاد مناسب نیست. حداقل الزامات مساحت محیطی برای سگ‌ها در خانه‌های گروهی همانند لانه هر سگ است. سگ‌ها تنها باید پس از ۱۰ روز قرنطینه به خانه‌های گروهی منتقل شوند. نوع مراقبت باید با سازگاری حیوانات تطابق داشته باشد. در خانه‌های گروهی، باید به سیاست عقیم‌سازی و یا تکفیک جنسیتی توجه داشت.
گربه‌ها
موارد زیر براساس حداقل استانداردهای مبتنی بر تجربه RSPCA هستند.
۱. قرنطینه و یا قفس‌های مجزا:
محل خواب به اضافه محل بازی باید فضایی به مساحت حداقل ۲ در ۲ متر مکعب را تشکیل دهد، به همراه در توری در جلو. هر اتاقک باید دارای بستر خاک، ظرف آب و غذا باشد. تهویه مناسب ضروری است و جایی که اتاقک‌ها روبروی هم قرار می‌گیرند، باید حداقل با فاصله ۲ متری برای جلوگیری از شیوع بیماری از هم جدا شوند.
۲. خانه‌های گروهی:
تهویه خوب در خانه‌های گروهی از اهمیت بیشتری برخوردار است. گربه‌ها به فضاهای سرپوشیده نیاز دارند. فضای بازی و محل خواب راحت برای گربه‌ها ضروری است. استفاده از تشکچه مورد نیاز نیست و به دلیل گسترش عفونت توصیه نمی‌شود. حداقل درجه حرارت برای گربه ۱۰ درجه سانتیگراد است و حداکثر نباید از ۲۶ درجه سانتیگراد تجاوز کند. فضای باز باید کاملا محصور شده باشد، و می‌توان از پوشش‌های محکم هم استقاده کرد. بستر خاک به تعداد کافی برای هر گربه ضروری است. در خانه‌های گروهی گربه‌ها، حداکثر باید ۵۰ گربه گنجانده شود اما گروه‌های کوچک‌تر توصیه می‌شود. در خانه‌های گروهی، باید سیاست عقیم‌سازی و یا تفکیک جنسیت را مد نظر قرار داد.
حیوانات بزرگ
ممکن است گاهی دوست داشته باشید از حیواناتی مانند اسب مراقبت کنید. با این حال، داشتن پرسنلی آموزش دیده برای رسیدگی و نگهداری حیوانات بزرگ ضروری است. اسب‌ها فقط باید در شرایط اضطراری پذیرفته و مدت کوتاهی در پناهگاه نگهداری شوند، درست تا قبل از این که به مکانی جایگزین فرستاده شوند تا در آنجا از مراقبت تخصصی بیشتری برخوردار باشند. بنابراین باید متخصصانی را که در آن حوالی هستند شناسایی کنید تا بتوانند در “پرورش و نگهداری حیوانات بزرگ” به شما کمک کنند.
در زمان ترتیب کارها باید از موارد زیر مطمئن شوید:
- بررسی استانداردهای مراقبت بهداشتی و کافی
- وجود هزینه‌های کافی برای انجام امور نگهداری و درمان
- هماهنگی درباره مسئولیت انتقال حیوان نزد متخصص و نگهداری آن‌ها
- قراردادی قانونی تهیه کنید تا تمامی نکات مورد بحث را تحت پوشش قرار دهد
حیوانات کوچک گوناگون
بیشتر پناهگاه‌ها انواع حیوانات کوچک غیر از گربه‌ها و سگ‌ها را پذیرش می‌کنند. پناهگاه حیوانات می‌تواند چند منظوره ساخته شود، اما به خاطر داشته باشید که چون واحدی تخصصی نیست، طول عمر حیوانات باید تا حد ممکن کوتاه شود. باید از پذیرش و فراهم آوری امکانات اضافی دیگر برای نگهداری و درمان سایر حیوانات اجتناب کنید. برای این کار، افرادی و یا پناهگاه‌هایی را شناسایی کنید که از این حیوانات تا زمان اسکان‌دهی و یافتن سرپرستی جدید نگهداری می‌کنند. همین شرایط برای درمان و مراقبت و نگهداری از حیوانات بزرگ هم اعمال می‌شود.
لانه‌های حیوانات کوچک باید مجهز به غذا و تجهیزات مناسب همچون قفس و محفظه آب باشد.
بخش ۴: انجام روزانه امور اصلی در پناهگاه‌ها
ایجاد روش‌های کاری موثر، بخش مهمی از اجرای قوانین در پناهگاه است. روش‌های کاری طراحی شده به شکل روزانه این امکان را به پناهگاه می‌دهد تا به راحتی اداره شود و به طور پیوسته به استانداردهای تعیین شده دست یابد. انجام کارهای مشخص روزانه همچنین به این مساله کمک می‌کند که تمام کارکنان از مسئولیت خود آگاه باشند. کارهای مشخص روزانه باید شامل پذیرش حیوانات، روش‌های اسکان‌دهی و وظایف روزانه باشد.
پذیرش حیوانات
سگ‌ها و گربه‌ها باید در هنگام ورود به پناهگاه حداقل ۱۰ روز قرنطینه شوند. این بازه زمانی را می توان با توجه به دوره‌های نهفتگی به خاطر بیماری‌های عفونی شایع در پناهگاه یا منطقه تنظیم کرد. محل قرنطینه اختصاصی در پناهگاه از اهمیت بسیاری برخوردار است. هیچ تماسی بین حیوانات در قرنطینه به شکل گروهی و یا انفرادی و آن‌هایی که آماده پذیرش هستند نباید مجاز باشد. همه حیوانات باید از سوی دامپزشک و یا کارمندان باتجربه پناهگاه به مدت ۲۴ ساعت از زمان ورود حیوان به پناهگاه و یا به محض اینکه نشانه‌ای از جراحت یا بیماری مشاهده شد معاینه شوند. دیگر حیوانات نیز باید واکسینه و در هنگام ورود تحت مراقبت قرار گیرند.
زمان قرنطینه فرصتی برای ارزیابی حیوان برای شناسایی هر گونه مشکلات بالینی یا رفتاری است. این کار به اسکان‌دهی و یافتن سرپرست و یا جفت‌گیری حیوانات مناسب به ویژه در لانه‌های گروهی یا مراکز پرورش کمک خواهد کرد. اطلاعات جمع‌آوری شده در هنگام ورود و در طول قرنطینه باید در کاغذ یا فرم الکترونیکی ثبت شوند.
هنگام ورود همه حیوانات به پناهگاه باید چنین عمل کرد:
- قرنطینه
- از سوی دامپزشک مورد معاینه قرار می‌گیرد
- انگل زدایی
- واکسیناسیون
سگ‌ها باید برای مدت ۷ تا ۱۰ روز در قرنطینه نگهداری شوند و این زمان برای گربه‌ها ۱۴ روز است.
فرآیند پذیرش حیوان تا زمان انتقال به پذیرنده در RSPCA چنین است:
- پذیرش حیوان
- ارزیابی حیوان: بررسی دامپزشکی و ارزیابی رفتاری
حیوان احیا شده به صاحبش بازگردانده می‌شود
حیوان نامناسب برای اسکان‌دهی یوتانایز می‌شود
دیگر حیوان برای پذیرش به عنوان حیوانات خانگی مورد بازدید پذیرنده بالقوه می‌گیرد
- ارزیابی پذیرنده: بررسی پرسشنامه و وضعیت خانگی پذیرنده
- عقیم شدن حیوانات: پذیرنده حیوان پس از بررسی خانه، سرپرستی حیوان را برعهده می‌گیرد و یا به فرد پذیرنده بالقوه توصیه می‌شود که موقعیت آن‌ها برای پذیرش سرپستی حیوان خانگی مناسب نیست.
- اسکان‌دهی و یافتن سرپرست
هدف از برنامه اسکان‌دهی در پناهگاه، یافتن خانه‌های با سرپرستانی مسئول و زندگی سالم و طولانی برای حیوانات است.
پناهگاه حیوانات باید روالی را برنامه‌ی اسکان‌دهی ایجاد کند. به عنوان مثال، آیا از پذیرندگان بالقوه درخواست خواهید کرد که پرسشنامه را پر کنند؟ با آن‌ها مصاحبه می‌کنید؟
برای اطمینان از تطابق شرایط مناسب بین حیوان و پذیرنده، دانستن نیازهای هر دوی آن‌ها هم درمورد حیوانات و هم پذیرندگان، حائز اهمیت است. صرف زمان برای اصلاح قوانین اسکان‌دهی و امور عادی پناهگاه کمک خواهد کرد تا اطمینان حاصل کنید که حیوان خانگی صاحب خانه‌ای برای همیشه شده است. درست است که این کارها وقت و انرژی زیادی را طلب خواهد کرد اما در آینده احتمال برگشتن حیوان به پناهگاه و قرار گرفتن او در شرایط پراسترس و ناخواسته کاهش می‌یابد.
مهم است که ارزیابی دقیقی از حیوانات قبل از انجام امور سرپرستی انجام دهید.
همچون موارد زیر:
- سازگاری مناسب حیوانات و افراد پذیرنده
- حیواناتی با خلق و خوی ناسالم یا تنش‌برانگیز اسکان‌دهی نمی‌شوند.
- فقط حیواناتی به پذیرنده معرفی می‌شوند که پرخاشگری غیر عادی و یا اختلالات رفتاری جدی را نشان نداده باشند در غیر این صورت، روند به سرپرستی گرفته شدن حیوان دچار مشکل خواهد شد.
نکات کلیدی اسکان‌دهی
- هدف از برنامه اسکان‌دهی در پناهگاه حیوانات یافتن خانه‌هایی با سرپرستانی مسئول و زندگی سالم و طولانی مدت برای حیوانات است.
- ایجاد کارهای روتین برای امر اسکان‌دهی مهم است، بنابراین کارکنان و داوطلبان باید مراحل پیگیری این روند را بدانند.
- طرح کلی و مکتوب شده این برنامه باید به گونه‌ای باشد که هدف از فرم پرسشنامه، توالی این فرآیند و دیگر هزینه‌های برآورده شده برای پذیرنده مشخص باشد.
- سیاست‌های اسکان‌دهی مسئولانه و رویه‌ها کمک خواهد کرد تا پناهگاه بهترین تصمیمات را برای حیواناتی که به سرپرستی گرفته می‌شوند اتخاذ و اجرا کند.
- قبل از پذیرش از طریق پرسشنامه تا جایی که ممکن است از سبک زندگی، دانش و تعهد پذیرنده بالقوه مطلع شوید.
کارهای روزانه
مهم است که امور روزانه در پناهگاه اجرا و اموری مانند تغذیه، نظافت و بهداشت و نگهداری سوابق به شکل روزانه پیگیری شوند. این امر تضمین می‌کند تا اشتباهات کمتری رخ دهد و همه وظایف اصلی به درستی انجام شوند. به عنوان بخشی از برنامه روزانه کاری، هر پناهگاه باید جزئیات زمانی وظایف یا کارهایی که تکمیل می‌شوند را به همراه نام کارکنان مسئول ثبت کند.
یکی از برنامه‌های روزانه پایه به شرح زیر است:
- همه قفس‌ها را بررسی کرده و حیوانات را چک کنید.
- تنظیم تهویه و گرمایش
- نظافت و ضد عفونی کردن لانه، قفس و سرویس‌های بهداشتی
- ظروف غذای حیوانات را تمیز و ضد عفونی کنید
- آماده کردن غذا و غذا رسانی به حیوانات
- ورزش و برس به صورت روزانه و مرتب باید برای هر حیوان انجام شود
- حضور گردانندگان پناهگاه در پناهگاه به طور روزانه
- زمان استراحت برای کارکنان
- جای خواب حیوانات را تمیز و سیستم گرمایش و تهویه را تنظیم کنید
- ایمنی همه ساختمان‌های پناهگاه را چک کنید.
به طور ایده‌آل بسیاری از امور همچون کارهای نظافتی بهتر است قبل از شروع به کار روزانه پناهگاه انجام شود.
تغذیه
رژیم تغذیه باید به وضوح مشخص باشد. زمان‌های تغذیه باید منظم بوده و نسبت به رعایت آن‌ها متعهد بود و دستورالعمل مکتوب و دقیق باید برای کارکنان وجود داشته باشد. تغییرات غذایی مکرر برای حیوانات نگران کننده هستند و باید از آن‌ها دوری کرد.
داشتن وایت‌برد در محل آشپزخانه ایده خوبی است تا الزامات رژیم غذایی هر حیوان بر روی آن یادداشت شود. محصولات غذایی نباید زیاد تغییر کنند چون این عامل می‌تواند موجب ناراحتی سیستم گوارشی در برخی حیوانات شود.
تامین مواد غذایی باید به طور منظم انجام شود و کیفیت و در دسترس بودن و ارزش غذایی باید مد نظر قرار گیرد.
اصول زیر باید هنگام غذارسانی در نظر گرفته شود:
- اطمینان حاصل کنید که حیوانات از رژیم غذایی متعادلی برخوردارند
- آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس باشد
- بلافاصله بعد از خوردن غذا، جلسات تمرینی برای حیوانات ترتیب ندهید
- اجتناب از تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی
- بیش از اندازه غذا ندهید
محل آماده‌سازی غذا باید همیشه تمیز و مرتب باشد. وسایل آشپزخانه باید کاربردی و در دسترس باشند. توصیه می‌شود که محصولاتی با کیفیت خوب خریداری کنید چون این محصولات در طولانی‌مدت استفاده خواهند شد و ارزان‌تر تمام می‌شود. سعی کنید زمان آماده‌سازی غذا را به حداقل برسانید، چون این زمان کم در روند اجتماعی شدن حیوانات تاثیر بهتری دارد.
غذاهای کنسروی بالانس و ارزش غذایی بهتری دارند، اما مدفوع حیوان را شُل خواهد کرد که ممکن است زمان نظافت را طولانی‌تر کند.
غذای خشک (یا مرطوب) غذایی سالم و کامل و با جیره غذایی متعادل است. و در صورت خوردن این غذا، مدوفوع حیوان از قوام خوبی برخوردار خواهد بود – RSPCA تا جای ممکن از غذای خشک در پناهگاه حیوانات استفاده می‌کند.
دیگر غذاها
در صورت امکان از باقی‌مانده‌های غذای خود برای حیوانات خانگی استفاده نکنید. زیرا پتانسیل وجود بیماری با این غذاها افزایش پیدا می‌کند و ارزش غذایی اغلب آن‌ها پایین است و همچنین غیرقابل اطمینان هستند.
بهداشت و نظافت
انجام کارهای روزانه‌ی نظافتی به طور سیستماتیک برای کنترل شیوع بیماری ضروری هستند. با ایجاد برنامه‌ی منظم برای نظافت پناهگاه، وظایف کم‌تر فراموش می‌شوند و کنترل بیماری موثرتر خواهد بود. نظافت و دیگر کارهای روزانه باید به صورت هفتگی و ماهانه تدوین و دوباره بررسی شود تا موثرتر باشند.
نظافت روزانه:
- همه لانه‌ها باید روزانه تمیز شوند
- به هنگام نظافت، حیوانات باید از لانه‌های خود خارج شوند، دیگر اقلام لانه‌ها همچون ظرف غذا / کاسه آب، بستر‌های خاک و غیره را باید تمیز و ضدعفونی کرد.
- کف و دیوارها باید به طور کامل تمیز شوند
- تمیز کردن اقلام مربوط به تغذیه
کاسه‌های تغذیه و بستر‌های خاک می توانند عامل بیماری باشند بنابراین باید کاملا آن‌ها را تمیز و ضدعفونی کرد. به خاطر محکم بودن و سهولت در نظافت بهتر است از ظروف استیل برای حیوانات استفاده شود.
کنترل حشرات موذی
کنترل حشرات موذی در پناهگاه بسیار بسیار مهم است و مراقبت‌های بهداشتی باید تا جایی که ممکن است برای از بین بردن محل‌های میزبان مورد استفاده قرار گیرد. ظرف غذا نباید بدون درپوش بماند و غذاهای بیرون ریخته شده باید به سرعت تمیز شوند.
کنترل بیماری
همه اقدامات احتیاطی مناسب باید برای جلوگیری و کنترل شیوع بیماری‌های عفونی یا مسری در بین حیوانات انجام شود. هر شیوع بیماری‌های عفونی، مانند عطسه در لانه یا آنفولانزای گربه باید فورا درمان شود، حیوان باید قرنطینه شود و سپس روش‌های جلوگیری و کنترل شیوع بیماری و تعیین این که چه اقدامات احتیاطی می‌تواند برای کاهش شیوع آن در آینده انجام شود باید مورد بررسی قرار گیرد.
تشخیص اولیه، جداسازی فوری و تمیز کردن کامل، عوامل کلیدی در کنترل بیماری هستند.
ثبت و بایگانی سوابق بیماری
سوابق دقیق و داده‌ها برای نظارت بر سلامت حیوانات و ارزیابی میزان کارایی موثر پناهگاه ضروری هستند. سوابق در نشان دادن کارآمدی مدیریت و عملکرد حرفه‌ای پناهگاه نیز مهم هستند و به این ترتیب می‌توانند به کسب بودجه برای پناهگاه و قرارداد با شهرداری‌ها و همچنین به دوری از مشکلات قانونی پیش‌روی پناهگاه کمک کنند.
اطلاعاتی که درباره پناهگاه حیوانات و روش کار خود تهیه می‌کنید ممکن است خط‌مشی شما را تغییر دهد.
ساده کردن اطلاعات:
طراحی فرم‌ها و سر‌برگ‌های پناهگاه حیوانات باید صرفا شامل اطلاعاتی باشند که پناهگاه را معرفی می‌کند. نام سازمان و لوگو باید در همه فرم‌های پناهگاه ذکر شود.
از فرم‌های موجود برای نمونه استفاده کنید:
جمع‌آوری فرم‌های دیگر پناهگاه‌ها و انتخاب آنچه که مورد نیاز شماست.
بررسی:
فرم‌ها باید سالانه مورد بررسی قرار گیرند و مطابق با نیازهای متغیر پناهگاه به روز شوند.
فرم کارکنان:
سوابق و داده‌های دقیق از کارکنان ضروری است؛ اطمینان حاصل کنید که کارکنان تان متوجه شده باشند این مدارک برای چه ضروری هستند.
دسترسی محدود:
سوابق و مدارک باید در جایی نگهداری شود که هر کسی به آن‌ها دسترسی نداشته باشد اما به راحتی بتوانید آن‌ها را پیدا کنید، و علاوه بر این باید نسخه پشتیبان از همه مدارک وجود داشته باشد.
محل نگهداری سوابق و مدارک و امنیت آن‌ها:
نگهداری سوابق و مدارک تا زمانی که از نظر قانونی مورد نیاز باشند، ضروری هستند. برخی سوابق مانند اطلاعات مربوط به هر حیوان باید در دسترس همه قرار گیرد، اما باید درباره برخی مدارک مطمئن شد، برای مثال، اطلاعات در مورد مالکان قبلی باید محرمانه باقی بمانند.
فرم‌های ضروری شامل موارد زیر هستند:
- شکل پذیرش حیوانات، که دربرگیرنده اطلاعاتی از زمان ورود حیوان به طور کامل است
- سابقه ارزیابی حیوانات در طول دوره اقامت حیوانات در پناهگاه به طور کامل
- فرم پذیرش سرپرستی، از جمله بررسی پیش از اخذ سرپستی و توافق درباره پذیرش حیوان خانگی
بخش ۵: پرسنل
پرسنل و داوطلبان
داشتن پرسنلی کارآزموده و حرفه‌ای برای پناهگاه بسیار ضروری و مهم است. ساختار و وظایف کارکنان باید مشخص شده باشند و کارکنان هم باید درک خوبی از وظایف خود داشته باشند. مهم است که اهداف پناهگاه، وظایف روزانه و دوره‌ای، مهارت‌های پرسنل و تجهیزات موجود را در نظر بگیرید و نقش‌ها و مسئولیت‌ها را بر اساس آن‌ها تنظیم کنید و توسعه دهید.
این احتمال وجود دارد که پناهگاه با ترکیبی از کارکنان و داوطلبانی که برای کار خود حقوق دریافت می‌کنند راه‌اندازی شود. مهم است که کارمندان و داوطلبان در یک سطح با مهارت‌های حرفه‌ای آشنا شوند و آموزش ببینند زیرا قرار است به پرسنل و دیگر داوطلبان حقوق پرداخت شود. کارکنان و داوطلبان با آموزش نامناسب یا ضعیف می‌توانند اثرات منفی و غیرقابل جبرانی برای پناهگاه داشته باشند. برای مثال، وظایفی مانند غذا دادن و یا نظافت ممکن است به درستی انجام نشود و پذیرنگان در بازدیدهای خود ممکن است با رفتارهای ناخوشایند و غیر دوستانه و ناکارآمد روبرو شوند.
فرآیند استخدام
چهار مرحله در روند استخدام در پناهگاه حیوانات وجود دارد.
- نیاز پناهگاه را تعریف کنید. اگر عضوی را جایگزین و یا داوطلبی را از پناهگاه اخراج می‌کنید، باید بفهمند که چرا در قبال آن‌ها چنین کاری انجام شده است. اگر کار در پناهگاه برای آن‌ها موقعیت جدیدی است، ابتدا مشخص کنید که این موقعیت دقیقا چه موقعیتی است و چه کارهایی باید انجام شوند.
- مسئولیت‌ها را فهرست کنید. دقت کنید که لیستی از مسئولیت‌هایی داشته باشید (به عنوان مثال توصیف شغلی) که فرد انتظار انجام آن را دارد.
- شناسایی مهارت‌ها / شخصیت کاری. زمانی که وظایف محول شده به هر کارمند را لیست کنید و نحوه عملکرد او را مورد بررسی قرار دهید می‌توانید مهارت‌ها و یا نوع شخصیت کاری که او نیاز دارد را مشخص کنید.
- کاندیداها را بررسی و انتخاب کنید. سوالاتی بپرسید که به آن‌ها فرصت صحبت درباره خودشان و انگیزه‌های‌شان را دهد و همچنین سوالاتی که آشکار خواهند کرد چه فردی لایق موقعیت شغلی تعریف شده در پناهگاه حیوانات است.
با صرف زمان برای مطابقت مهارت‌های کارکنان و داوطلبان با نقش‌های ضروری، به احتمال زیاد همکاری آن‌ها با پناهگاه تداوم بیشتری خواهد داشت.
سلامت و ایمنی
ارزیابی ریسک خطر، بررسی دقیقی است که به طور بالقوه بر کار پناهگاه تاثیر خواهد گذاشت. در بخش سلامت و ایمنی، همه فعالیت‌ها بررسی و خطرات احتمالی برای مردم و حیوانات شناسایی می‌شوند و مشخص می‌کند که آیا اقدامات احتیاطی کافی برای پیش‌گیری از هر گونه خطرات اتخاذ شده است یا خیر. ارزیابی ریسک و میزان خطر باید شامل تمام افراد شاغل یا ساکن در پناهگاه و همچنین ساکنین حوالی پناهگاه باشد.
- خطر: هر چیزی که می‌تواند موجب آسیب شود از جمله سر و صدای حیوانات.
- ریسک: آیا احتمال وجود خطر (بزرگ یا کوچک) برای کسی یا حیوانی وجود دارد یا نه؟
باید توجه داشته باشید که آیا یک خطر می‌تواند مهم باشد یا خیر. باید وجود اقدامات احتیاطی مناسب و کارآمد را تضمین کنید تا از وقوع کوچک‌ترین خطر در بهترین زمان جلوگیری شود.
