در این مقاله به شرح مختصری از برخی سبک‌های معماری می پردازیم که بسیاری از آثار تاریخی و فرهنگی در جهان از این سبک‌ها الهام گرفته و ساخته‌شده‌اند. با آرادمگ همراه باشید.
سبک معماری رمانسک
سبک معماری رمانسک به دوران قرون وسطی تعلق دارد. سبک رمانسک به نوعی از سبک‌های معماری اروپایی به شمار می آید، این سبک در قرن یازدهم میلادی شکل گرفت و به مرور زمان در قرن دوازدهم میلادی استفاده از این سبک به پایان رسید.
مهمترین شاخصه معماری در این سبک استفاده از ستون‌ها و طاق‌های سنگین و ضخیم است. بناهایی که در ساخت آن‌ها از سبک رمانسک استفاده شده نمایی ساده دارند و بیشتر این بناها نقشه‌هایی غیرمتقارن دارند. در قرن‌های یازدهم و دوازدهم میلادی بسیاری از کلیساهای اروپا از سبک رمانسک پیروی کردند.
از دیگر مشخصه‌های این سبک بناهای مدور است و معمولا ستون‌های بزرگ و محکم این بناها به شکل مدور ساخته شده‌اند. برج پیزا از نمونه‌های بارز سبک رمانسک به حساب می آید، همچنین بسیاری از بناهای باستانی در ایتالیا نیز از این سبک پیروی کرده‌اند.
سبک معماری رنسانس
سبک رنسانس درواقع بر سبک معماری کلاسیک پیشی گرفته است و نوآوری و خلاقیت بیشتری در معماری کلاسیک به وجود آورده است. این سبک در قرن‌های چهاردم تا هفدهم میلادی در بسیاری از شهرهای اروپا مورداستفاده قرار می‌گرفت. برخلاف سبک رمانسک که تقارن در ساخت بناها اهمیت ویژه‌ای ندارد، در سبک رنسانس بیشتر بناها به صورت متقارن ساخته شده‌اند.
از مهمترین ویژگی‌های سبک رنسانس می‌توان به استفاده از ستون ها اشاره کرد که به دو صورت ستون‌های مجزا و ستون‌های متصل به دیوار قابل مشاهده هستند. از دیگر شاخصه‌های این سبک طاق‌ها و گچبری ها و ظرافت‌های به کار برده شده در آن‌هاست، همچنین در بیشتر این بناها حفره‌هایی برای قراردادن مجسمه تعبیه می شده است.
از دیگر نمادهای سبک معماری رنسانس استفاده از گنبد در طراحی بناها است. از مهمترین بناها با سبک رنسانس می‌توان به کلیسای سن پیتر در ایتالیا و موزه لوور پاریس اشاره کرد، همچنین اکثر کلیساهایی که در شهر فلورانس واقع شده‌اند به سبک معماری رنسانس هستند.
سبک معماری کلاسیک
معماری کلاسیک الهام بخش بسیاری از سبک‌های معماری بعد از خود بوده است. این سبک از یونان و روم باستان و ۸۰۰ سال پیش از میلاد شکل گرفت. از مهمترین ویژگی‌های این سبک استفاده از محوطه‌های بزرگ در ساخت بناها و استفاده از ستون است. با شکل گرفتن سبک کلاسیک استفاده از چوب در ساخت بناها رواج بیشتری گرفت. ستون ها در سبک معماری کلاسیک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بودند و کنده‌کاری‌ها و طراحی‌های بالای ستون ها نیز زیبایی آن‌ها را دوچندان می‌کردند.
این نکته نیز قابل اهمیت است که قبل از استفاده از ستون در معماری کلاسیک، مهمترین اصل در این سبک تقارن و تناسب در اجزای داخلی و خارجی بناهای سبک کلاسیک بود. سقف‌های بلند و استفاده از پنجره‌های کوچک نیز از دیگر ویژگی‌های سبک کلاسیک بود. در بناهای سبک کلاسیک می‌توان استفاده از خطوط منحنی را به وفور مشاهده کرد.
معبد پارتنون در آتن از بناهایی است که به خوبی می توان سبک کلاسیک را در آن مشاهده کرد، همچنین معبد زئوس در آتن نیز از دیگر آثار باستانی به سبک کلاسیک است.
سبک کلاسیک خود به سه بخش مجزا تقسیم می شود «سبک کلاسیک یونیک»، «سبک کلاسیک دوریک» و «سبک کلاسیک کرنتین». در سبک یونیک ستون‌ها باریک همراه با سرستون‌هایی منحنی شکل هستند. در سبک دوریک نیز ستون ها باریک هستند اما با این تفاوت که در قسمت‌های بالایی ستون ها باریک‌تر هستند.
سبک معماری گوتیک
این سبک از معماری به قرن دوازدهم میلادی برمی‌گردد. بیشترین استفاده از سبک گوتیک را در ساخت کلیساها می توان پیدا کرد. یکی از مهمترین ویژگی‌های سبک گوتیک طاق‌هایی به شکل نوک تیز است. استفاده از این سبک در معماری تا قرن شانزدهم میلادی ادامه داشت.
از دیگر مشخصه‌های سبک معماری گوتیک استفاده از نگه‌دارنده‌هایی در پشت بناها بوده است، این نگه‌دارنده‌ها به نوعی در مستحکم و استوار ماندن ساختمان نقش داشتند. یکی از بارزترین بناها که از این نگه‌دارنده‌ها در ساخت آن به کار رفته کلیسای نوتردام فرانسه است. در سبک گوتیک نیز ستون‌های باریک را می‌توان مشاهده کرد. قوس‌های دندانه‌دار نیز از دیگر شاخصه‌های معماری گوتیک است، در واقع این قوس‌های دندانه‌دار به ستون‌ها کمک می کردند تا وزن و سنگینی سقف را تاب بیاورند.
یکی از شناخته شدن ترین آثار به سبک گوتیک کلیسای شارتر در فرانسه است که قدمت آن به قرن سیزدهم میلادی بازمی‌گردد. در ساخت دو کلیسای دیگر «کلیسای آمیان» و «کلیسای جامع رنس» در فرانسه نیز از سبک گوتیک پیروی شده است. بزرگ‌ترین کلیسای ایتالیا «کلیسای جامع میلان» نیز از آثاری است که سبک معماری گوتیک در آن به چشم می خورد.
سبک معماری باروک
پیشینه سبک معماری باروک به قرن شانزدهم میلادی برمی‌گردد. این سبک درواقع از کشور ایتالیا آغاز شد و شکل گرفت. این سبک در بین دیگر سبک‌های معماری از نمادها و نشان‌های تزئینی بیشتر استفاده کرده است و بیشتر بناهای سبک باروک طراحی و ریزه‌کاری‌های ظریف و زیبایی در خود نهفته دارند.
از ویژگی‌های اصلی این سبک می توان به گنبد و برج مرکزی، طرح‌های برجسته و ایوان اشاره کرد. درواقع این سبک دارای طرح‌هایی پرشور است که آن را با دیگر سبک‌ها متمایز می‌کند. در بناهای به سبک باروک سقف‌های مزین شده به نقاشی، استفاده زیاد از سنگ مرمر و گچ، نماهای منحنی، رنگ‌های گرم و تزئینات تشریفاتی و مجلل را می توان یافت.
یکی از آثار تاریخی به سبک باروک میدان سن پیتر در واتیکان است. همچنین از مشهورترین بناها که از سبک باروک پیروی کرده است، کاخ ورسای در فرانسه است. کاخ زمستانی در سن‌پترزبورگ و کلیسای سنت پل در لندن نیز از بهترین بناهای ساخته شده به سبک باروک هستند.
سبک معماری بیزانس
نام دیگر سبک بیزانس، سبک معماری روم شرقی نام دارد و از زمان حکومت امپراتوری روم در قرن چهارم میلادی شکل گرفته است. این سبک معماری نیز در ساخت کلیساها بسیار مورد استفاده قرار گرفته است، از مهمترین مشخصه‌های این سبک معماری باید به استفاده از پنجره های بزرگ و بلند اشاره کرد. بناهایی که از سبک بیزانس الهام گرفته‌اند گنبدها و سقف‌هایی بسیار بلند دارند و در طراحی داخلی این بناها از موزاییک نیز استفاده شده است.
در معماری بیزانس به نمای داخلی بیشتر از نمای بیرون اهمیت می‌دادند. یکی از نکات جالب توجه در معماری سبک بیزانس مربعی شکل بودن مرکز اصلی بنا و گنبدی شکل بودن سقف آن است. برای استوار ماندن بنا با این شرایط طراحان تصمیم گرفتند تا دیوارها را به کمک طاق سرپا نگه دارند تا در محکم و پابرجا ماندن گنبد خللی ایجاد نشود.
یکی از زیباترین بناها که به سبک بیزانس ساخته شده مسجد ایاصوفیه در استانبول است. آثار تاریخی بسیاری در یونان و ترکیه وجود دارند که از سبک معماری بیزانس پیروی کرده‌اند. از بین این آثار باستانی می توان کلیسای سنت کاترین و صومعه هوسیوس در یونان را نام برد. کلیسای سَکره کُر نیز از دیگر آثار مهم به سبک معماری بیزانس است که در پاریس واقع شده است.
سبک معماری آرت نو «هنر نو»
سبک معماری هنر نو عمر چندانی نداشت، این سبک از قرن نوزدهم میلادی شکل گرفت و تا قرن بیستم میلادی در ساخت بناها از این سبک استفاده شد. در معماری هنر نو خطوط صاف و مستقیم نقش چندانی ندارند و بیشتر طراحی‌ها به شکل منحنی انجام شده است.
استفاده از نشان‌ها و نمادهای برخاسته از طبیعت به نوعی جزئی از شاخصه‌های اصلی سبک هنر نو محسوب می‌شود. معماران این سبک به قدرت طبیعت و زیبایی‌های آن اعتقاد خاصی داشتند و به همین دلیل از اجزای طبیعت در طراحی‌های خود استفاده زیادی می کردند.
در سبک معماری هنر نو اهمیت دادن به طراحی داخلی و خارجی بنا به یک اندازه ارزش داشت. برخلاف بسیاری از سبک‌های معماری در هنر نو عدم هماهنگی بیشتر از تقارن به چشم می‌خورد. از دیگر مشخصه‌های سبک هنر نو می توان به شیشه‌های منحنی و قوسی شکل، نرده‌های شکل دار و پنجره‌های رنگی اشاره کرد.
ساختمان انگلیس قدیم، هتل چامبرلانی و موزه اورتا در بروکسل از آثاری هستند که از سبک هنر نو الهام گرفته‌اند.
سبک معماری آرت دکو
سبک آرت دکو یکی از سبک‌های معماری با عمری کوتاه بود که از سال ۱۹۲۰ میلادی شکل گرفت و در اواخر سال ۱۹۴۰ میلادی عمرِ استفاده از این سبک در طراحی بناها به پایان رسید. در سبک معماری آرت دکو از فلز استفاده زیادی شده است، همچنین طراحی‌هایی شبیه به اشکال هندسی نیز از ویژگی‌های این سبک به شمار می‌آید.
یکی مشهورترین بناها که از سبک آرت دکو الهام گرفته است ساختمان کرایسلر در نیویورک است. همچنین هتل فرمونت در شانگهایِ چین نیز از بناهای ساخته شده به سبک آرت دکو است.
سبک‌های مدرن، پست مدرن و هایتک نیز از دیگر سبک‌های معماری در جهان هستند که از دهه‌ی ۶۰ میلادی تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته‌اند.