آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ شامل مجموعه‌ای از آتش‌سوزی‌هاست که در حال حاضر سراسر استرالیا و عمدتا حیات وحش آن را درگیر کرده است. به ویژه در جنوب شرقی استرالیا. به دلیل بحران تغییرات آب و هوایی، آتش‌سوزی فصلی ۲۰۱۹ – ۲۰۲۰ شدت قابل‌توجهی در مقایسه با فصول قبلی داشته، چرا که حدود ۶.۵ میلیون هکتار زمین در این آتش‌سوزی سوخت و بیش از ۲۵۰۰ ساختمان (شامل ۱۹۰۰ خانه) طعمه‌ی حریق شد و جان ۲۵ نفر را در ۵ ژانویه ۲۰۲۰ گرفت. سازمان آتش‌نشانی نیو ساوت ولز آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا را به عنوان بدترین آتش‌سوزی معرفی کرده که استرالیا به خود دیده است. در دسامبر ۲۰۱۹، دولت جدید ولز پس از افزایش بی‌سابقه‌ی دما و خشکسالیهای طولانی‌مدت، وضعیت را اضطراری اعلام کرد. تخمین زده می‌شود که نزدیک به نیم میلیارد حیوان در نیو ساوت ولز بر اثر آتش‌سوزی جان خود را از دست داده‌اند. بررسی‌های دیگر که شامل حیواناتی همچون خفاش‌ها، دوزیستان و بی‌مهرگان می‌شود تعداد حیوانات کشته شده را بیش از یک میلیارد حیوان برآورد کرده است.
از سپتامبر ۲۰۱۹، بر شدت آتش‌سوزی در مناطق مختلف ایالت نیو ساوت ولز، همچون ساحل شمالی، ساحل مرکزی شمالی، هانتر والی و هاوکسبوری و والِندیلی در سواحل غربی سیدنی، کوه‌های آبی، ایلاوارا و ساحل جنوبی اضافه شده و بیش از ۱۰۰ آتش‌سوزی در سراسر کشور رخ داده است. در شرق و شمال شرقی ویکتوریا، مناطق وسیعی از جنگل‌ها به مدت چهار هفته قبل از ورود به حریم مسکونی در اواخر دسامبر به آتش کشیده شدند، جان بسیاری گرفته شد و بسیاری از شهرها همچون کوریانگ و مکالاکوتا کمک رسانی به آن‌ها غیر ممکن و تخلیه شدند. عمق فاجعه برای گیپسلند شرقی نیز چنین گزارش شده است. آتش‌سوزی‌های چشمگیری نیز در ایالت آدلاید هیلز و جزیره کانگورو در استرالیای جنوبی رخ داد. بخشی از مناطقِ جنوب شرقی ایالت کوئینزلند و مناطق جنوب غربی استرالیای غربی هم در آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا درگیر شدند و چند منطقه در تاسمانی و قلمرو پایتختی استرالیا هم تحت‌تاثیر قرار گرفتند.
نیروهای کمکی از سراسر استرالیا برای کمک و مبارزه با آتش‌سوزی به نیو ساوت ولز فراخوانده شدند. در ۱۱ نوامبر گزارش شد که اداره آتش‌نشانی کشور ویکتوریا (CFA) گروه بزرگی متشکل از ۳۰۰ آتش‌نشان را برای کمک به جنگل‌های استرالیا اعزام کرده است. تا اواسط نوامبر ۲۰۱۹، از استرالیای غربی بیش از ۱۰۰ آتش‌نشان فرستاده شد. گروه‌هایی هم از استرالیای جنوبی و قلمرو پایتخت استرالیا اعزام شدند. در ۱۲ نوامبر، دولت استرالیا اعلام کرد که نیروی دفاع استرالیا از تلاش‌های سازمان آتش‌نشانی برای تامین نیروی انسانی و پشتیبانی لجستیکی، به شکل هوایی پشتیبانی خواهد کرد. آتش نشانان نیوزیلند، ایالات متحده و کانادا هم به مبارزه با آتش‌سوزی به ویژه در نیو ساوت ولز کمک کردند. در ادامه با آراد مگ همراه باشید.
بررسی کلی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا
در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹، خطر آتش‌سوزی فاجعه‌بار در منطقه بزرگ سیدنی برای نخستین بار در شهر سیدنی اعلام شد و ممنوعیت کامل آتش‌سوزی برای هفت منطقه از جمله شهر سیدنی اعمال شد. مناطق بزرگ هانتر و ایلاوارا نیز خطرات آتش‌سوزی فاجعه‌بار را تجربه کردند و بسیاری از قسمت‌های کشور به ویژه بخش‌هایی از شمال نیو ساوت ولز از جمله مناطقی بودند که قبلا به آتش کشیده شده بودند. پیامدهای سیاسی آتش‌سوزی‌های فصلی استرالیا چشمگیر بوده. تصمیم دولت نیو ساوت ولز برای کاهش بودجه‌ی خدمات آتش‌نشانی براساس برآوردهای بودجه و همچنین تعطیلات نخست وزیر استرالیا، اسکات موریسون در طول دوره‌ای که در آن دو آتش‌نشان داوطلب جان خود را از دست دادند و بی‌علاقگی او نسبت به وضعیت بحرانی استرالیا منجر به مجادله‌های بسیاری شد.
از آغاز فصل تا بحال، آتش‌سوزی‌ها در حال پیشروی به سوی ۱.۲۹۸ خانه هستند و همچنین ۴۸ تاسیسات و بیش از ۲۰۰۰ ساختمان را در اطراف نیو ساوت ولز ویران کرده‌اند. به طور رسمی تایید شده که بیست نفر از ماه اکتبر بر اثر آتش‌سوزی در نیو ساوت ولز کشته شده‌اند. آخرین تلفات مربوط به ۵ ژانویه ۲۰۲۰ و مرگ مردی در بتلو، شهرکی در نیو ساوت ولز است. بوم‌شناسان از دانشگاه سیدنی گزارش کرده‌اند که در حدود ۴۸۰ میلیون پستاندار، پرنده و خزنده را در ماه سپتامبر از دست دادند و نگرانی‌هایی در مورد انواع گیاهان و حیواناتی وجود دارد که به سبب آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا به طور کلی از بین رفته‌اند و احتمال می‌رود بعدها این آمار به بیش از یک میلیارد برسد.
در نیو ساوت ولز، وسعت و شدت این آتش‌سوزی بیش از هر آتش‌سوزی دیگری در ۲۵ سال گذشته بوده و علاوه بر آن، بدترین آتش‌سوزی‌های فصلی در این دوره رخ داده است. ایالت نیو ساوت ولز با از دست دادن بیش از ۴ میلیون هکتار زمین و با شعله‌‌هایی به ارتفاع ۷۰ متر، پیچیده‌ترین و طولانی‌ترین آتش‌سوزی‌های جنگلی در تاریخ استرالیا را تجربه کرده است. در مقایسه با آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا در سال ۲۰۱۸، که در آن ۸۰۰.۰۰۰ هکتار و آتش‌سوزی‌های جنگل‌های بارانی آمازون که ۹۰۰.۰۰۰ هکتار زمین طعمه‌ی حریق شدند، آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا بزرگ‌ترین فاجعه به سبب تغییرات آب و هوایی به شمار می‌رود.
به خاطر نگرانی‌های امنیتی و فشار عمومی فوق‌العاده زیاد، برنامه‌های آتش‌بازی شب سال نو در سراسر نیو ساوت ولز از جمله رویدادهای بسیار محبوبی در کمپبلتاون، لیورپول، پاراماتا و در سواحل شمالی و همچنین در پایتخت کشور کانبرا، کنسل شدند. تا اول ژانویه ۲۰۲۰، ۳.۶ میلیون هکتار بر اثر آتش‌سوزی از بین رفتند یا کماکان در نیو ساوت ولز در حال سوختن هستند. با رسیدن دما به ۴۹ درجه سانتیگراد (۱۲۰ درجه فارنهایت)، گلادیس برجیکلیان نخست وزیر نیو ساوت ولز، وضعیت اضطراری هفت‌روزه‌ای را از سوم ژانویه اعلام کرد.
توصیه‌های احتمالی درباره آتش‌سوزی
روسای سابق خدمات آتش‌نشانی استرالیا در آوریل ۲۰۱۹ هشدار دادند که استرالیا برای فصل آتی آتش‌سوزی آماده نیست. آن‌ها از نخست‌وزیر بعدی درخواست کردند تا با رهبران سابق خدمات اضطراری دیدار کند، کسانی که بدون قید و شرط از سوی کارفرمایان سابق خود تایید خواهند کرد که چگونه خطر تغییرات آب و هوایی به سرعت در حال افزایش است.
در ماه اوت سال ۲۰۱۹، مرکز همکاری‌های تحقیقاتی آتش‌سوزی‌های جنگلی و خطرات طبیعی بودجه‌ای را برای خطرات بالقوه حریق در جنوب و جنوب شرقی کوئینزلند، مناطق ساحلی شرقی نیو ساوت ولز و ویکتوریا و برای بخش‌هایی از استرالیای غربی و استرالیای جنوبی اختصاص داد. مرکز همکاری‌های تحقیقاتی آتش‌سوزی‌های جنگلی و خطرات طبیعی در دسامبر ۲۰۱۹، توصیه‌های خود را درباره آتش‌سوزی‌های شدید و بیش از حد معمول به روزرسانی کرد.
مناطقی که دچار آتش‌سوزی شدند
نیو ساوت ولز
ساحل شمالی
در روز ۶ سپتامبر، بخش‌های شمالی ایالت، آتش‌سوزی‌های بسیاری شدیدی را تجربه کردند. آتش در جاده لانگ گالی در نزدیکی منطقه‌ی دریک که تا پایان اکتبر ادامه داشت، منجر به کشته شدن دو نفر و خاکستر شدن ۴۳ خانه شد؛ آتش در جاده مونت مکنزی که از حومه جنوبی تنترفیلد آغاز شد یک نفر را دچار جراحات سوختگی فوق‌العاده شدیدی کرد، یک خانه به طور کامل از بین رفت و چهار خانه خسارات جدی دیدند؛ آتش در بیز نِست نزدیکی ایبور که تا ۱۲ نوامبر ادامه داشت هفت خانه را خاکستر کرد.
ساحل شمال مرکزی
آتش‌سوزی در ۲۶ اکتبر، در حومه پارک مک‌کواری واقع در کِرِست‌وود بر اثر طوفانی از رعد و برق شروع شد و هواپیماهای آب‌پاش از روز یکشنبه در تلاشند تا شعله‌های آتش را که از مرداب‌های جنگلی به سمت جنوب غربی پارک مک‌کواری در حال پیشروی‌اند تحت کنترل قرار دهند. پس از تغییر ناگهانی باد و حرکت آتش به جنوب و به سوی دریاچه کتیه و غرب در دریاچه اینس، روز ۲۸ اکتبر آتش‌نشانان محلی و داوطلب از منطقه دور شدند. پارک مک‌کواری و مناطق اطراف در ۲۹ اکتبر با دودی غلیظ پوشیده شد و فعالیت‌های آتش‌سوزی در هفته بعد سبب شد تا آسمان رنگ نارنجی به خود بگیرد. با ادامه آتش‌سوزی در پارک لیندفیلد، پوده‌های خشک شعله‌ور شدند و خانه‌های بسیاری در ساورین هیلز را با خطر آتش‌سوزی روبرو کرد و از بزرگراه پسیفیک به سمت سانکراکس به پیشروی خود ادامه داد. در این مناطق، ۴.۵۰۰ هکتار زمین در آتش‌سوزی‌ها از بین رفتند.
در فلات پارک ملی کارایی در غرب شهر کمپسی، آتش‌سوزی در مناطق جنگلی به طور تقریبی کل جنگل را احاطه و به سختی می‌شد آتش را کنترل کرد. آتش در این منطقه به آتش‌سوزی در منطقه‌ی اسکات‌یارد رسید و همراه با آتش‌های کومبز گاپ به سمت شرق و به سوی ویلاوارین، تیماگاک، بِردوود، یارِز، بِلِنگری، کیندی و دشت‌های رولندس پیشروی کرد. زمینهای حومه‌ی نئونداک و یاروویچ نیز طعمه‌ی حریق شدند. در این مناطق آتش‌سوزی بیش از ۴۰.۰۰۰ هکتار زمین را سوزاند و خانه‌های متعددی را ویران کرد و جان سه نفر را گرفت.
در شمال غرب هرینگتن در نزدیکی کاتای وِتلندز آتش‌سوزی از ۲۸ اکتبر آغاز شد، این آتش‌سوزی سبب تهدید شهرهای هرینگتن، کراودی هید و رودخانه جانز شد و از شمال به سمت دونبوگِن را سوزاند. آتش‌سوزی جان یک نفر در رودخانه جانز را گرفت که در آن خانه‌های بسیاری از بین رفتند و بیش از ۱۲۰۰۰ هکتار از زمینهای این مناطق سوختند.
در هیلویل آتش‌سوزی به دلیل گرمای بیش از اندازه و هوای طوفانی به شدت افزایش یافت و منجر به مختل شدن شهری در نزدیکی تاری در شمال شد. به محض اینکه خطر آتش‌سوزی تشدید شد، اتوبوس‌های مدرسه در اوایل صبح برای بردن دانش آموزان به خانه فراخوانده شدند. در ۹ نوامبر، آتش‌سوزی به اولد بار و والابی پوینت در نیو ساوت ولز رسید و اموال بسیاری را با خطر آتش‌سوزی روبرو کرد. دو روز بعد، آتش به تینونی و تاری جنوبی رسید و مرکز خدمات تاری با خطر سوختگی مواجه شد. هواپیماهای آب‌پاش، بر روی این مرکز آب ریختند تا آن را از خطر آتش‌سوزی حفظ کنند. آتش مدتی پیش از آن که باد آن را به سوی فیلفورد هدایت کند، به سوی نابیاک حرکت کرد. مناطق دیگری که درگیر خطر آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا شدند شامل رینبو فلات، کَپینگِهات، کورینگهات و پورفلیت بودند. آتش‌سوزی‌های منطقه‌ای به شرکت سونی لین رسید و کسب و کارها را به خطر انداخت. آتش در نهایت ۳۱.۲۶۸ هکتار زمین در این مناطق را سوزاند.
در پارک ملی دینگو تاپس، آتشی کوچک به وضعیتی اضطراری و عظیم تبدیل شد و روستای کوچک بابین در پی آن خسارت‌های بسیاری متحمل شد؛ خانه‌های زیادی و مدرسه دولتی بابین در این آتش‌سوزی تخریب شدند. چهارده خانه در خیابانی در بابین به طور کلی از بین رفتند. سرویس آتش‌نشانی شهری نیو ساوت ولز برای نظارت بر شرایط به مردم مناطق کیلاباک، لندزدون، کیپکس، ایلندز و مارلی به خاطر خطرات احتمالی هشدار داد.
مسابقه رالی ۲۰۱۹ استرالیا، در دور پایانی مسابقات رالی جهانی قرار بود از ۱۴ تا ۱۷ نوامبر در شهر کافس هاربر در ساحل جنوبی نیو ساوت ولز برگزار شود. هفته قبل از شروع مسابقه رالی، آتش شروع به احاطه‌ی اطراف شهر کافس هاربر کرد و سازمان دهندگان این رویداد، به سبب شرایط بحرانی، تصمیم گرفتند تا مسابقه را به طور فشرده برگزار کنند. با بدتر شدن اوضاع و با درخواست‌های مکرر شرکت کنندگان (که عمدتا از کشورهای اروپایی بودند) مبنی بر لغو این رویداد در نهایت در تاریخ ۱۲ نوامبر این مسابقه لغو شد.
در اواخر دسامبر ۲۰۱۹، آتش‌سوزی در هر دو طرف بزرگراه پاسیفیک در اطراف منطقه‌ی کوپرنووک آغاز شد. قبل از اینکه بتوانند آتش را کنترل کنند حدود ۲۷۸ هکتار از زمینهای منطقه سوختند.
کوه‌های آبی و هاوکسبوری
آتش‌سوزی بزرگی در ماه نوامبر در کوهستان گاسپرز و در پارک ملی وولِمایی موجب سوختن بالغ بر ۴۹۶.۹۷۶ هکتار شد و خانه‌های بسیاری را در مناطق هاوکسبوری و لیتگو با خطر روبرو کرد. پیش‌بینی شده بود که ادامه‌ی پیشروی آتش به سمت ساحل مرکزی باشد و خطرات بالقوه‌ای را برای ساکنین و خانه‌های وایزمن فِری و دیگر شهرهای اطراف به همراه داشته باشد.
در تلاش برای حفاظت از کوه‌های آبی از آتش‌سوزی‌های کوهستان گاسپرز، آتش‌نشان‌ها برخلاف مسیر و حرکت آتش، آتش بزرگی را در ۱۴ دسامبر در کوه ویلسون و کوه ایروین به راه انداختند. با توجه به سنگین بودن محموله‌های سوخت و شرایط بد جوی، آتش ساختگی جدید به سرعت از کنترل خارج شد و تهدیدی تازه را برای خانه‌های کوه ویلسون و کوه ایروین رقم زد. آتش در نهایت در جاده کوه ایروین خاموش شد اما در ۱۵ دسامبر، به سبب بدتر شدن شرایط، آتش به کوه توماه، برامبینگ و بیلپین رسید. آتش خانه‌ها و ساختمان‌های متعددی را در این منطقه ویران کرد و سپس از جاده‌ی بِلز لاین وارد روستای گروس وَلی شد.
در ۱۹ دسامبر، آتشِ کوهستان گاسپرز به منطقه‌ی دارلینگ گوئزوی رسید که بین تپه ویکتوریا و بل قرار دارد و سپس از دارلینگ گوئزوی وارد روستای گروس وَلی شد و آتش به دو آتش‌سوزی بزرگ تبدیل شد: آتش‌سوزی گروس وَلی و آتش‌سوزی کوهستان گاسپرز. در ۲۱ دسامبر که روزی فاجعه‌بار بود، آتش گروس وَلی کوهستانِ ویکتوریا، بلک‌هیث، بِل، کلارنس، دارگِن و بیلفین را درگیر کرد و ده‌ها خانه را رو به ویرانی کشاند. در همان روز، هر دو آتش کوهستان گاسپرز و آتش‌سوزی گروس وَلی به سوی شهر حومه‌ای کوارجونگ کشیده شد و برای نجات کوارجونگ و مناطق اطراف و نجات همه شهرهای کوه‌های آبی از کاتومبا گرفته تا وینمالی از عملیات افروختن آتش بر خلاف مسیر و حرکت آتش اصلی استفاده کردند.
تا ۱۵ دسامبر، آتش‌سوزی کوهستان گاسپرز ۳۵۰.۰۰۰ هکتار از زمینهای منطقه را درگیر و آن را به بزرگ‌ترین آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا در تاریخ این کشور تبدیل کرد. آتش‌سوزی کوهستان گاسپرز تا ۲۷ دسامبر بیش از ۵۰۰.۰۰۰ هکتار را سوزاند.
سیدنی بزرگ
در ۱۲ نوامبر، با نخستین فاجعه‌ی آتش‌فشانی سیدنی، آتش‌سوزی در پارک ملی لئین کُو در جنوب تورامورا آغاز شد. با توجه به بادهای شدید و گرمای طاقت‌فرسا، آتش به سرعت پخش و از کنترل خارج شد و بخش‌های جنوبی تورامورا را طعمه‌ی آتش کرد. خانه‌ای در خیابان لیون به آتش کشیده شد و خوش‌بختانه سکنه‌ی آن به سرعت از سوی آتش‌نشانان نجات داده شدند. با اضافه شدن افراد بیشتر برای حفاظت از خانه‌ها و مردم، هواپیماهای سی-۱۳۰ مایع ضد حریق را مستقیما بر روی آتش‌نشانان و خانه‌ها ریخت تا باقی حومه شهر و اموال مردم طعمه‌ی آتش نشوند. آتش‌سوزی در نهایت پس از چند ساعت تلاش کنترل و در پی آن یک آتش‌نشان مجروح شد.
به دلیل حجم بزرگ آتش‌سوزی در مناطق مجاور، در ماه دسامبر، سراسر شهر سیدنی برای چندین روز توسط مه غلیظ و خطرناکی پوشیده شده بود و به همین دلیل کیفیت هوا ۱۱ برابر خطرناک‌تر از روزهای عادی و در مقایسه با دهلی نو وضعیت فوق‌العاده بدتری را تجربه می‌کردند. پروفسور برایان اولیور، متخصص بیماری‌های تنفسی در دانشگاه تکنولوژی سیدنی، وضعیت هوای سیدنی را همچون “کشیدن ۳۲ نخ سیگار” توصیف کرد.
در روز ۱۰ دسامبر، آتش‌سوزی، حومه جنوب غربی سیدنی را از ناتایی تا اوکدیل تحت تاثیر خود قرار داد و پس از آن اورنج‌ویل و وِرومبی را نیز درگیر و صدها خانه را با خطر روبرو کرد و منجر به تخریب یک ساختمان شد. آتش به طور پراکنده بالا می‌گرفت و در ۱۴ و ۱۵ دسامبر، آتش‌سوزی جنگل‌های انبوه و اموال مردم شهر اوکدیل و بکستون را دربرگرفت. آتش‌سوزی به سمت جنوب شرقی و به سمت مناطق پرجمعیت ساوترن هایلندز حرکت کرد و شهرهای بالمورال، بوکستون، بارگو، کوریدجا و تامور در جنوب غربی سیدنی را تحت تاثیر قرار داد. خسارات قابل‌توجهی به اموال در این مناطق وارد شد، به ویژه تعداد زیادی از کامیون‌های آتش‌نشانی در شعله‌ها و شدت آتش سوختند و چندین آتش‌نشان به بیمارستان منتقل شدند و دو آتش‌نشان نیز در شرایط بحرانی به سر می‌برند. بعد از آن شب، دو آتش‌نشان در اثر افتادن درختی در جاده کشته شدند و تانکر آب آن‌ها شروع به غلتیدن کرد و سه خدمه دیگر نیز در پی آن زخمی شدند. این وضعیت در تاریخ ۲۱ دسامبر زمانی که آتش مسیر خود را تغییر داد و به بالمورال و بوکستون رسید، بدتر شد و خسارت‌های عمده‌ای را در هر دو منطقه بر جای گذاشت. در شب سال نو بیم آن وجود داشت که این آتش‌سوزی به شهرهای میتاگونگ، برئیمِر و مناطق اطراف رسد.
روز ۳۱ دسامبر، زمینهای پوشیده از چمن‌زار در مناطق جنگلی پراسپکت هیل واقع در سیدنی غربی که به سمت شمال و به سمت پِمول‌ووئه امتداد می‌یابد، به آتش کشیده شدند. آتش منطقه‌ی صنعتی بزرگی را تحت تاثیر قرار داد و پیش از آنکه تحت کنترل قرار گیرد و قبل از ساعت ۹:۳۰ صبح، سبب شد اموال بسیاری بسوزد. تقریبا ۱۰ هکتار زمین و تعدادی از درختان کاج تاریخی مونتری در این آتش‌سوزی سوختند.
با وجود اعتراضات گسترده، اجازه داده شد تا برنامه آتش‌بازی شهر سیدنی ویژه‌ی سال نو میلادی از سوی مقامات آتش‌نشانی برپا شود. علی‌رغم هشدار مقامات، آتش‌سوزی‌های زیادی در سراسر سیدنی به دلیل برنامه‌های آتش‌بازی غیر قانونی به وجود آمد، از جمله آتشی که در سیسیل هیلز در جنوب غربی سیدنی رخ داد.
در ۴ ژانویه، حومه جنوبی سیدنی به ویژه شهر پینریت گرم‌ترین روز خود را با دمای ۴۸.۹ درجه سانتیگراد معادل ۱۲۰.۰ درجه فارنهایت تجربه کرد و این شهر به گرم‌ترین مکانِ روی زمین در آن دوره تبدیل شد.
در تاریخ ۵ ژانویه، آتش‌سوزی در بوته‌زارهای ووئجر پوینت در جنوب غربی سیدنی آغاز شد و به سرعت به سبب بادهای شدید جنوبی گسترش یافت و به خانه‌های متعددی در ووئجر پوینت و هموندویل آسیب رساند. هنگامی که آتش به سمت شمال حرکت کرد، مقامات بزرگراه M5 را به علت دود غلیظ بستند و برای رسیدن آتش به بخش مسکونی نیو برایتون در حالت آماده باش قرار گرفتند. آتش‌نشانان به کمک هواپیماهای مجهز به آب‌پاش متعددی در جنوب این بزرگراه آتش را مهار کردند و از هر گونه خسارت به اموال دولت و مردم از جمله سوختن ۶۰ هکتار زمین جلوگیری کردند.
مناطق ارتفاعات جنوبی یا ساوترن هایلندز
در اواخر اکتبر، تعدادی از این آتش‌سوزی‌ها در بوته‌زارهای دوردست و در نزدیکی دریاچه بوراگورنگ در پارک ملی کانانگرا- بوید در جنوب غرب سیدنی آغاز شدند. به خاطر دوردست بودن فوق‌العاده زیاد منطقه و زمینهای غیر قابل دسترس، آتش‌نشان‌ها در تلاش بودند تا آتش را مهار کنند، اما با هدایت آتش از طریق بوته‌زارهای انبوه سبب گسترش آن شدند. این آتش‌سوزی‌های پیاپی در نهایت با هم ادغام شدند تا منجر به آتش گرفتن گرین واتل کریک شوند. آتش بر میزان حجم و شدت فوق‌العاده وحشتناک خود ادامه داد و به سمت شهر ایراندری حرکت کرد و سبب سوختن این شهر شد. آتش‌نشانان عهده دارِ عقب راندن آتش هستند در حالی که هلیکوپترها و هواپیماها تلاش می‌کنند تا از پخش شدن آتش جلوگیری و آن را کنترل کنند. آتش از ایراندری عبور کرد، اما همچنان به مسیر خود از میان پارک ملی به سوی جنوب غربی سیدنی ادامه داد. در ۵ دسامبر تحت شرایط آب و هوایی شدید، آتش‌سوزی از دریاچه بوراگورانگ شروع شد و به سمت مناطق پرجمعیت در منطقه وولوندیلی پیشروی کرد.
در ۱۹ دسامبر، آتش‌سوزی به سمت شرق بزرگراه هیوم ادامه یافت (که منجر به بسته شدن آن برای چندین ساعت شد) و به حومه شهر یاندِرا رسید. در روزهای بعد که آتش‌سوزی به سمت جنوب شرقی ادامه داشت، هر دو منطقه یرینبوول و تاپ هیل توسط آتش احاطه شدند.
با وجود گسترش آتش به سمت جنوب و شرق، آتش‌سوزی در مسیر غربی هم گسترش یافت و به سوی اوبرون حرکت کرد. کانون اصلاح و تربیت اوبرون با پیش‌بینی تاثیر آتش‌سوزی در بخش غربی منطقه، تخلیه شد. در ۲ ژانویه، آتش‌سوزی به غارهای باستانی و مشهور جِنولین آسیب رساند و ساختمان‌های چندین بخش از جمله ایستگاه آتش‌نشانی محلی را نابود کرد. خانه‌ی باستانی و بزرگ غارهای جِنولین که امروزه از آن به عنوان هتل استفاده می‌شود و جاذبه‌ی فوق‌العاده مهم این منطقه به شمار می‌رود از خطر آتش‌سوزی حفظ شدند.
ساحل جنوبی
در ۳۰ دسامبر شرایط آب و هوایی در مناطق جنوب شرقی کشور به شدت رو به وخامت رفت و آتش‌سوزی‌های بزرگی در جنگل ایالتی دامپیر، دره رودخانه جوآو، بدجا، بِمبوکا، ویندِم، تَلمَلولما و اِلِرزلی رخ داد، از قبل آتش‌نشانان مانع پیشروی آتشِ مناطق کورووان و پَلِرنگ و کوهستان کلاید به این مناطق شده بودند. همانطور که پیش‌بینی می‌شد دما در ساحل جنوبی در روز ۲ ژانویه ۲۰۲۰ به ۴۱ درجه سانتیگراد (۱۰۶ درجه فارنهایت) رسید، نخست وزیر برجیکلیان وضعیت اضطراری ۷ روزهای را در ۲ ژانویه ۲۰۲۰ اعلام کرد، از جمله در اقدامی بی‌سابقه خواهان ترک گردشگران از مناطق مورد نظر شدند که شامل ۱۴۰۰۰ کیلومتر مربع از نورا تا مرزهای شمالی ویکتوریا می‌شود.
آتش‌سوزی در ساحل جنوبی در کورووان آغاز شد و پس از عبور از بزرگراه پرینسس به سمت مرزهای ساحلی حرکت و اموال و خانه‌های حوالی تِرمیل را با خطر آتش‌سوزی روبرو کرد. به ساکنان منطقه‌ی بولئی پوینت، کایالوآ، دِپوت پیچ، سواحل پِبلی، نورث دورِس و سواحل پِرِتی گفته شد که یا خانه‌های خود را تخلیه کنند و به خلیج بیتمنز یا اولادولا بروند و یا بمانند و از اموال خود حفاظت کنند. در این منطقه یک خانه از بین رفت. در ۲ ژانویه ۲۰۲۰، آتش‌سوزی‌های کورووان بین خلیج بیتمنز در جنوب، نورا در شمال و شرق بریدوود در غرب شعله‌ور شدند. آتش بیش از ۲۵۸.۰۰۰ هکتار از زمینهای منطقه را سوزاند و از کنترل خارج شد. آتش کورووان با آتش تیانجارا در پارک ملی مورتن در جنوب غرب نورا درهم آمیخت؛ و آتش جنگل چارلیز با توجه به آتش نواحی شرقی شدت گرفت و در نواحی جنوبی، با آتش کوهستان کلاید یکی شد و بر وسعت آن افزود.
در ۲۶ دسامبر، آتش‌سوزی کوه کلاید در بخش جنوبی بزرگراه کینگز سبب شد تا مناطق باکِنبوئرا و رانی‌فورد آتش بگیرند. حدود ساعت ۴ صبح روز ۳۱ دسامبر، آتش از بزرگراه کینگز و از نزدیکی باغ‌وحش موگو عبور کرد و بزرگراه بین خلیج بیتمنز و موریا بسته شد. در حدود ساعت ۷ صبحِ روز ۳۱ دسامبر، آتش‌سوزی در قسمت جنوبی خلیج بیتمنز رخ داد و سبب از بین رفتن حدود ده‌ها کسب و کار و خسارت به بسیاری دیگر شد. آتش‌سوزی همچنین از بزرگراه کینگز در مجاورت جاده‌ی هیل عبور کرد و حومه مسکونی کاتالینا و همچنین حومه ساحلی خلیج سان‌شاین تا برولی را تحت تاثیر قرار داد. ساکنان و گردشگران مجبور به فرار این مناطق به سوی سواحل شدند.
در نزدیکی دریاچه کونجولا، بسیاری از خانه‌ها از بین رفتند زیرا خاکسترهای گرم از روی دریاچه عبور و به شکل باران روی خانه‌های ساکنین ریخت و شعله‌های تازه را به وجود آوردند. در یکی از خیابان‌ها فقط چهار خانه باقی مانده بود. تا ۲ ژانویه ۲۰۲۰، حداقل دو نفر کشته شدند و یک زن هم مفقود شد. روستاهای دور افتاده‌ای همچون بندالانگ و مانایانا و کانجورانگ پوینت به آتش کشیده شدند و در ۳ ژانویه ۲۰۲۰ گردشگران تمامی این مناطق را تخلیه کردند. تا ۶ ژانویه ۲۰۲۰، برای هیچ کدام از این مناطق نمی‌شد کاری کرد.
در تاریخ ۵ ژانویه ۲۰۲۰، در منطقه بیگا ولی شایر، آتش‌سوزی‌های مرزی که از شمال شرقی ویکتوریا آغاز شده بود در شمال نیو ساوت ولز به سمت شهر اصلی عدن مسیر خود را ادامه داد و سبب سوختن شهرک‌های بون‌بوین و نواحی اطراف آن از جمله کایا، لویر توئمبا و بخش‌هایی از بوئیدتاون شد. قسمتی از آتش‌سوزی‌ها که غیرقابل دسترسی و کنترل بودند در جهت شمال غربی به سوی بومبالا و از سمت شمالی به سمت جنوب نیدرکوت ادامه پیدا کردند. آتش بیش از ۶۰.۰۰۰ هکتار از زمینهای این نواحی را سوزاند و شرایط را از کنترل خارج کرد. در این زمان، خدمات آتش‌نشانی روستایی ایالت نیو ساوت ولز، تخلیه ساکنان در عدن را اعلام کرد.
ریورینا
در روز ۳۰ دسامبر، آتش‌سوزی در گرین ولی در شرق آلبوری در نزدیکی تالمالمو (که از روز قبل آتش‌سوزی در آن آغاز شده بود) منجر به آتش‌سوزی بی‌سابقه‌ای شد که در نتیجه‌ی آن مقامات محلی شرایط را قرمز اعلام کردند. ارتفاع دود ناشی از آتش‌سوزی‌ها تا حدود ۸۰۰۰ متر (۲۶،۰۰۰ فوت) افزایش پیدا کرد و یک ابر توده‌ای کولومبوس ناشی از دود ایجاد کرد که تبدیل به طوفانی از آتش شد. نتیجه آن بسیار وحشتناک بود، سرعتِ بادی که از سوی آتش‌نشانان توصیف می‌شد بالغ بر ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت (۶۲ مایل بر ساعت) بود و آتش‌سوزی‌های منطقه‌ای ۵ کیلومتر (۳.۱ مایل) جلوتر از مناطق اصلی آتش‌سوزی‌ها بودند.
آتش نشانان آنچه را که تصور می‌کردند گردباد به وجود آمده به وسیله طوفان ناشی از آتش‌سوزی بود، که شروع به از بین بردن درخت‌ها و واژگون کردن یک وسیله نقلیه آتش‌نشانی کوچک شد. پس از آن، گردباد مشکلات بسیاری برای آتش‌نشانان و خدمه‌ای به وجود آورد که در حال تلاش برای حفظ ملکی از سوختن بودند، تانکر حمل آب آن‌ها آسیب دید و خدمه در میان آتش گرفتار شدند. یکی از آتش‌نشانان کشته شد و چندین تن دیگر زخمی و یکی از آن‌ها با هواپیما به ملبورن و دو نفر دیگر به سیدنی منتقل شدند.
کوه‌های برفی
اینطور گمان می‌شد که در تاریخ ۲۸ دسامبر، آتش‌سوزی جاده‌ی دانس، بر اثر صاعقه و در مزرعه‌ی خصوصی پرروش کاج در نزدیکی آدِلانگ شروع شده است. در مناطق محلی فرمانداری کوه‌های برفی در ۲ ژانویه سال ۲۰۲۰، آتش‌سوزی جاده‌ی دانس جنوب بزرگراه کوه‌های برفی در محدوده اِلِزلی نزدیکی کانوما را سوزاند. بیش از ۱۳۰۰۰۰ هکتار از زمینهای این منطقه در آتش سوخت، آتشی که غیرقابل کنترل شده بود. سرویس آتش‌نشانی محلی نیو ساوت ولز دستور تخلیه مناطق باتلو و ووندالگا را صادر کرد. ساکنان و بازدیدکنندگان پارک ملی کازیوسکو از محوطه خارج شدند و دسترسی به پارک ملی ممنوع شد. ۱۵۵ زندانی از مرکز اصلاح مانِس در نزدیکی تامبورامبا تخلیه شدند.
در سوم ژانویه ۲۰۲۰، آتش‌سوزی جاده‌ی دانس از باتلو وارد پارک ملی کازیوسکو شد و بیشتر بخش‌های شمالی پارک را خاکستر کرد. آتش‌سوزی پارک ملی کازیوسکو خسارت‌های بسیاری به بار آورد. پیست و اقامتگاه تفریحی و زمستانی سلوین به شدت آسیب دید، ساختمان‌های زیادی در شهر کابرامورا از بین رفت و به طور کلی میراث تاریخی شهرک کیاندرا که درواقع زادگاه اسکی در استرالیا نامیده می‌شود، در این آتش‌سوزی نابود شد. از ساختمان تاریخی و اسبق دادگستری کیاندرا فقط دیوار‌هایش باقی ماندند و میزان شدت آتش‌سوزی آنقدر زیاد بود که حتی آلمینیوم درها و پنجره‌ها هم ذوب شدند. تعدادی از خانه‌های تابستانی و تفریحی از جمله خانه‌ی تابستانی وولگال و پتینسونز در نزدیکی کیاندرا نزدیک بود در در این آتش از بین بروند. تا یازدهم ژانویه آتش‌سوزی‌های جاده دانس و اورنی کریک شرقی و آتش‌سوزی گرین ولی در ریورینا به بهم رسیدند و در زمینی به مساحت ۶۰۰.۰۰۰ هکتار یک ابر آتش به وجود آورند. در نتیجه‌ی این آتش‌سوزی، جنوب کوه‌های برفی به طور کامل سوختند.
ویکتوریا
در ۲۱ نوامبر، صاعقه باعث شعله‌ور شدن مجموعه‌ای از آتش‌سوزی‌ها در ایست گیپسلند شد که در ابتدا مناطق باکن از جمله، باکن غربی و سانی پوینت را به خطر انداخت. در ابتدا در ۲۰ دسامبر، در مسیر مارتاوئیل بارموث اسپور گسترش یافت و به شدت منطقه‌ی تامبو کراسینگ را به خطر انداخت.
در نخستین روز از مسابقه‌ی دو روزه‌ی کریکت بین تیم ویکتوریا XI و نیوزیلند در ملبورن، این بازی‌ها به دلیل گرمای بسیار شدید لغو شدند.
در روز ۳۰ دسامبر، سه آتش‌سوزی بسیار عظیم در ایست گیپسلند با مساحت بیش از ۱۳۰.۰۰۰ هکتار رخ داد و دیگری در شمال شرقی ایالت در نزدیکی والوا اتفاق افتاد که به سمت جنوب شرقی و به سمت کاجووا حرکت کرد. هشدار تخلیه برای شهر ایست گیپسلند در ایالت گانگرا داده شد، که توسط جنگل‌های بسیار انبوه و قدیمی با ارزش بالا همچون کاجووا احاطه شده است. در همان روز آتش‌سوزی در محدوده‌ی تفریحی پلنتی گورج، واقع در حومه شمال ملبورن، بین باندورا، میل پارک، مورَنگ جنوبی، گرینزبروو و پلنتی، آتش بزرگی به وقوع پیوست.
شعله‌های آتش حوالی ساعت ۹ صبح به وقت محلی استرالیا، در روز ۳۰ دسامبر ۲۰۱۹ به شهر مالاکوتا رسید. ساعت ۱۱ روز ۳۱ دسامبر، آتش‌سوزی شروع به نزدیک شدن به شهر تفریحی و توریستی لیکس اینترنس کرده بود. با وجود تخلیه بخش‌های بزرگی از ایست گیپسلند ، حدود ۳۰۰۰۰ گردشگر تصمیم گرفتند در منطقه بمانند. حدود ۴۰۰۰ نفر از جمله ۳۰۰۰ گردشگر در مالاکوتا باقی ماندند در حالی که آتش در نزدیک‌ترین مسیر خود به شهر قرار داشت و سبب مسدود شدن جاده‌ها شده بود زیرا دستور تخلیه مالاکوتا در ۲۹ دسامبر صادر نشده بود. در ۳ ژانویه تقریبا ۱۱۶۰ نفر از مالاکوتا با کشتی‌های نیروی دریایی همچون ام‌اچ‌ای‌اس چولس و ام‌وی سیکامور به مناطق امن منتقل شدند.
در ۲ ژانویه ساعت ۲۳ به وقت محلی استرالیا، نخست‌وزیر ویکتوریا دانیل اندروز، برای ایالت‌های ایست گیپسلند، منسفیلد، ولینگتون، وانگاراتا رورال، تاونگ و آلپاین و مناطق کوهستانی ماونت بولر، ماونت هاتِم و ماونت استرلینگ وضعیت را براساس مقررات قانون مدیریت بحران ویکتوریا فاجعه‌آمیز توصیف کرد. اندرو گریسپ، مامور عالی مدیریت بحران، اظهار داشت که ۷۸۰.۰۰۰ هکتار زمین از جمله ۱۰۰.۰۰۰ هکتار از زمینهای اطراف کوریانگ در شمال شرق این ایالت سوختند و ۵۰ آتش‌سوزی در این مناطق اتفاق افتاده است. روز سوم ژانویه، نخست‌وزیر دانیل اندروز گفت که دو نفر در آتش‌سوزی ایست گیپسلند جان خود را از دست داده‌اند.
در ۶ ژانویه، دنیل اندروز اعلام کرد که آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا، ۱.۲ میلیون هکتار را در شرق و شمال شرقی ویکتوریا سوزانده و ۲۰۰ خانه از بین رفته است.
کوئینزلند
در ۷ سپتامبر ۲۰۱۹، چندین آتش‌سوزی مهارنشدنی شهرهای جنوب شرقی و شمال شرقی کوئینزلند را تهدید کرد و یازده خانه را در بیچ‌مونت، هفت خانه در استَن‌تورپ و یک خانه در ماریبا ویران شد. روز بعد، مکان‌های تاریخی از جمله کلبه‌ها و اتاق‌هایی که در شمار جاذبه‌های تاریخی و طبیعی استرالیا قرار داشتند از جمله خانه‌ی بینا بورا در آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا از بین رفت و همچنین خانه‌های مسکونی بیچ‌مونت هم که روز قبل در خطر ویرانی قرار داشتند در این آتش‌سوزی سوختند.
در ۹ سپتامبر، آتش‌سوزی بزرگی در مناطق ساحلی پریجیئن بیچ از جمله ساحل سان‌شاین کوئست به وقوع پیوست و به خانه‌های بسیاری آسیب رساند. در دسامبر ۲۰۱۹ در منطقه پریجیئن اسپرینگز و در حوالی آن برای دومین بار در چند ماه اخیر شاهد خطر آتش‌سوزی جنگلی بود. در آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا در این مناطق هیچ خانه‌ای از بین نرفت.
در ۹ نوامبر، به علت بدتر شدن وضعیت آتش‌سوزی و خطر آتش‌سوزی خانه‌های در معرض خطر در سراسر کشور، وضعیت اضطراری در ۴۲ منطقه ایالتی و محلی در سراسر کوئینزلند جنوبی، مرکزی، شمالی و حتی دورترین مناطق شمالی به اجرا درآمد.
در ۱۱ نوامبر، آتش‌سوزی در ناحیه رئیوِنزبورنی تا نزدیکی تووومبا آغاز شد که در عرض چند روز بیش از ۲۰.۰۰۰ هکتار از بوته‌زارها را سوزاند و ۶ خانه را ویران کرد. ۸ صبح کیفیتِ هوای شهر بریزبن به میزان بی‌سابقه‌ای کاهش یافت. دکتر ژانت یانگ، رئیس بخش بهداشت کوئینزلند، از ساکنان خواست تا در خانه‌های خود بمانند و تا جای ممکن خود را از نظر فیزیکی خسته نکنند.
در ۱۳ نوامبر، هلیکوپتر آب‌پاشی در حین عملیات مهار آتش در شهرک کوچکی به نام پَشی دچار حادثه و سقوط کرد. در حالی که هلیکوپتر بل ۲۱۴ به طور کامل از بین رفت اما خوش‌بختانه خلبان با جراحت‌های خفیفی زنده ماند.
در روز ۲۳ نوامبر، وضعیت اضطراری آتش خاتمه پیدا کرد و ممنوعیت‌های مربوط به برپا کردن آتش در مناطق ایالتی محلی که قبلا شامل این اعلامیه قرار گرفته بودند، اجرا شد.
در ۶ دسامبر، آتش‌سوزی در خانه‌ای در باندامبا سبب وقوع فاجعه‌ای بزرگ‌تر شد و به سرعت به مناطق جنگلی نزدیک شد و بعد از ظهر همان روز آتش‌نشانی کوئینزلند و نهادهای مدیریت بحران به حالت آماده‌باش درآمدند. روز بعد، پس از بدتر شدن اوضاع، شرایط آتش‌سوزی وارد وضعیت اضطراری شد و شروع به تهدید خانه‌های مردم محلی منطقه کرد. آتش‌سوزی به کانتینرِ حامل مواد آتش‌بازی خسارت‌های جدی وارد کرد؛ به ساکنان در شعاع ۳ کیلومتری آتش‌سوزی دستور تخلیه داده شد. در این منطقه یک خانه در آتش سوخت.
استرالیای جنوبی
در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹ اخبار ABC گزارش داد که هشداری اضطراری مبنی بر آتش‌سوزی غیرقابل کنترلی در جنگل‌های منطقه و حرکت آن به سوی شهرک پورت لینکلن از مناطق شبه‌جزیره اِیر اعلام شده است. سازمان آتش‌نشانی ایالت استرالیای جنوبی به ۱۰ هواپیمای آب‌پاش دستور داد تا به ۲۶ خدمه زمینی خود در مناطق آتش‌سوزی به طور همزمان کمک کنند. شبکه‌های توزیع برق در تمامی این شهرها قطع شدند.
در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، آتش بزرگی در شبه‌جزیره یورک آغاز شد و شهرهای یورک‌تاون و ادیتبورگ را در معرض خطر آتش‌سوزی قرار داد. در این شهر دست‌کم ۱۱ خانه ویران شد و حدود ۵۰۰۰ هکتار از زمینهای منطقه سوخت. چنین گمان می‌شد که آتش‌سوزی از جرقه ترانسفورماتوری الکتریکی آغاز شده است. در استرالیای جنوبی از هواپیمای بوئینگ آب‌پاش ۷۳۷ از نیو ساوت ولز و همچنین برای محافظت از شهر ادیتبورگ از ایرتراکتور ای‌تی-۸۰۲ برای کنترل و مهار آتش‌سوزی جنگل‌ها استفاده شد.
در ۲۰ دسامبر، آتش‌سوزی‌های شدیدی در آدلاید هیلز و در نزدیکی کادلی کریک در دامنه‌های کوه لافتی اتفاق افتاد. بادهای شدید جنوب شرقی، شهرهای لوبِتال و لنزوود را با خطر روبرو کرد اما تا صبح روز بعد، با تغییر مسیر باد به شمال، شمال غربی و غرب مسیر حرکت آتش هم تغییر کرد و با این حال شهرهای مناطق دیگر در خطر قرار گرفتند. در اولین روز آتش‌سوزی یک نفر کشته شد، بیش از ۷۰ خانه ویران و بیش از ۴۰۰ ساختمان و ۲۰۰ خودرو از بین رفت. آتش‌سوزی در این مناطق هنوز هم ادامه دارد و جشن‌های سالیانه کریسمس در لوبِتال لغو شدند.
در ۲۰ دسامبر هم آتش‌سوزی‌های غیرقابل کنترلی در نزدیکی اِنگِل وِئیل، از شاه‌راه شمالی شروع به خاکستر کردن منطقه کردند و از باکفلد عبور و تا رودخانه گُولر را سوزاندند. ساعت ۱۱:۰۷ صبح به وقت محلی استرالیا، آتش‌سوزی در شرایط آب و هوایی فاجعه‌انگیز ادامه پیدا کرد و برای شهرهای هِلیئر، مونو پارا داونز، کودلا، مونو پارای غربی و اِنگِل وِئیل خطر هشدار و تخلیه صادر شد. در این مناطق فقط یک خانه ویران شد.
هشدار خطر دیگری هم در غروب سوم ژانویه برای آتش‌سوزی در نزدیکی کِرسبرووک اعلام شد. هواپیماهای آب‌پاش در عرض یک ساعت ۲۱ بار قبل از تاریکی هوا منطقه را آب‌پاشی کردند و ۱۵۰ آتش‌نشان در ۲۵ ماشین آتش‌نشانی به اضافه حامل‌های آب و تجهیزات خاکبرداری جلوی پیشروی آتش تا ۱۸ هکتار را گرفتند.
در اوایل ژانویه ۲۰۲۰، دولت طرح‌هایی را برای کشتن حدود ۵۰۰۰ تا ۱۰.۰۰۰ شتر وحشی استرالیایی در منطقه آنانگو پیتان‌تاتارا یانکونی‌تاتارا برای کاهش رقابت بین دیگر حیونات برای آب آشامیدنی و غذا اعلام کرد. آن‌ها از سوی تک تیراندازان و به وسیله هلیکوپتر در عرض پنج روز مورد اصابت گلوله قرار گرفتند.
در جزیره کانگورو واقع در پارک ملی فلیندِرز چئیس در سوم ژانویه ۲۰۲۰ بالغ بر ۱۵۰۰۰ هکتار از جنگل‌های راوین در آتش‌سوزی سوخت و آتش‌سوزی در حجمی عظیم‌تر به سمت خلیج ویون و شهر پاندانا رفت و همین امر سبب شد تا این دو شهر تخلیه شوند. در چهارم ژانویه مشخص شد که دست‌کم دو نفر در جزیره کانگورو در اثر آتش‌سوزی جان باختند. تا روز دوشنبه ۶ ژانویه، گزارش شد که ۱۷۰.۰۰۰ هکتار (در حدود یک سوم از این جزیره) تاکنون سوخته است. قبل از اینکه هوای طوفانی و بادهای گرم روز پنجشنبه بر اساس گزارش هواشناسی فرا رسد، آتش‌سوزی هنوز در حال شعله‌ور شدن بود و کنترل آن به سختی پیش می‌رفت و آتش نشانان برای مهار و کنترل آتش به شدت کار می‌کردند. یک کارخانه تصفیه آب در این آتش‌سوزی خسارت دید، بنابراین از ساکنین خواسته شد تا در مصرف آب بیشترین صرفه‌جویی را کنند زیرا مقداری از این آب باید به دیگر شهرهای جزیره انتقال داده می‌شد. نگرانی‌هایی برای آینده حیات وحش و گونه‌های در معرض خطر وجود دارد همچون طوطی کاکلی سیاه براق، ریزموش‌های جزیره کانگورو و کوآلاها که یکی از بخش‌های اصلی گردشگری جزیره کانگورو محسوب می‌شوند. مقامات ایالت‌های محلی بیان کردند که کوآلاهایی که برای درمان به مراکز درمانی منتقل می‌شوند تا قبل از بهبودی کامل نمی‌توانند به محل اصلی زندگی خود برگردند و باید از هر نظر عاری از بیماری باشند.
استرالیای غربی
دو آتش‌سوزی بزرگ در ۱۳ نوامبر در شهر جرالدتون رخ داد که سبب تخریب خانه‌ها و برخی سازه‌های کوچک شد.
آتش‌سوزی در ساعت ۲:۱۱ بعد از ظهر در ۱۱ دسامبر در منطقه یانچپ رخ داد و بلافاصله هشدار اضطراری برای یانچپ و دو راکس صادر شد. در این منطقه آتش‌سوزی منجر به انفجار یک ایستگاه خدمات شد. در ۱۲ دسامبر، دمای هوا به بالای ۴۰ درجه سانتی گراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) رسید و سبب تشدید آتش شد و مناطق هشدار دو برابر شدند که شامل بخش‌هایی از گیلدرتون و خلیج برنتون در شمال لودند. در ۱۳ دسامبر، افزایش سعودی دما سبب آتش‌سوزی ۵۰۰۰ هکتار از زمینهای منطقه شد و این در حالی بود که طول پیشروی آتش بیش از ۱.۵ کیلومتر بود. تا ۱۳ دسامبر، هشدار آتش‌سوزی از مناطق شمالی یانچپ به بیش از ۴۰ کیلومتری حوالی لانسلین گسترش پیدا کرد. تا ۱۶ دسامبر، هشدارهای اضطراری در این مناطق به کشیک و مراقبت تقلیل پیدا کرد. تقریبا ۱۳۰۰۰ هکتار زمین سوخت و فقط دو ساختمان در روز اول آتش‌سوزی خسارت دیدند. در ماه دسامبر، آتش‌سوزی در منطقه اطراف نورسمن دسترسی به بزرگراه ایر و بزرگراه نولاربور را مسدود کرد و همین امر سبب شد تا دیگر بزرگراه‌های منطقه هم مسدود شوند تا مانع از وقوع دوباره مرگ رانندگان کامیون در بزرگراه گریت شرقی در سال ۲۰۰۷ شود.
بین ۲۶ دسامبر ۲۰۱۹ تا اول ژانویه ۲۰۲۰، آتش‌سوزی بر اثر صاعقه سبب شد تا ۴۰.۰۰۰ هکتار از جنگل‌های پارک ملی استرلینگ رئینج در جنوب غربی ایالت بسوزند که این به معنای بیش از نیمی از پارک است. ابرهای آتش‌کومه‌ای را می‌شد از ۸۰ کیلومتری جنوب آلبانی دید. با شروع سال نوی میلادی، خدمه‌ای متشکل از ۲۰۰ آتش‌نشان توانستند بدون از بین رفتن زندگی جانداری و یا آسیب به چیزی و فقط با اتکاء به مدیریت و دانش، آتش‌سوزی را کنترل و خاموش کنند. با این وجود، طرفداران حفط منابع طبیعی درباره از بین رفتن بالقوه گیاهان و جانواران نادر و خاص در این پارک ابزار نگرانی کردند. در محدوده‌ی این پارک بیش از ۱۵۰۰ گونه‌ی جانوری و گیاهی خاص و نادر زندگی می‌کنند به ویژه جمعیت بسیار نادر کوئوکا (یکی از معدود گونه‌هایی است که فقط در سرزمین‌های غربی استرالیا زندگی می‌کند). یکی از مقامات محلی به همراه آتش‌نشانان، کشاورزان و برگزارکنندگان تورهای تفریحی از فران لوگان، وزیر موقعیت‌های اضطراری در استرالیای غربی خواستند تا بودجه‌ی آتش‌نشانی منطقه را به منظور حفظ مناطق طبیعی و گردشگری افزایش دهد.
قلمرو پایتختی استرالیا
در قلمرو پایتختی استرالیا (ACT)، آسمانِ پایتخت ملی کانبِرا در روز سال نو، از آتش‌سوزی ناشی از جنگل‌های نیو ساوت ولز با دود غلیظی پوشیده شد. آن روز، کیفیت هوای پایتخت بدتر از هر شهر دیگری در جهان بود و حدود ۲۳ بار در آستانه‌ی فوق‌العاده خطرناک قرار گرفت. شرایط در روز بعد نیز ادامه یافت و استرالیا مرکز پست خود را تعطیل کرد تا کارکنان پستی را از این هوای خطرناک دور نگه دارد. اولین مرگ ناشی از کیفیت نامناسب هوای نیز در دوم ژانویه ثبت شد. زن مسنی از طریق هوایی از بریزبن به کانبرا سفر کرده بود، هنگامی که از هواپیما خارج شد و هوای آلوده‌ی شهر را استنشاق کرد، دچار اختلال تنفسی شد و سپس جان خود را از دست داد. در دوم ژانویه ۲۰۲۰، قلمرو پایتختی استرالیا حالت آماده‌باش اعلام کرد. به دلیل ادغام آتش‌سوزی جاده‌ی دانس با دیگر آتش‌سوزی‌ها، حدود ۷ کیلومتر از مرزهای جنوب غربی این منطقه سوختند و وضعیت خطر تا ۱۲ ژانویه ادامه داشت.
تاسمانی
در اواخر اکتبر ۲۰۱۹، چهار آتش‌سوزی جنگلی در نزدیکی اسکمانِدر، اِلدرزلی و لاکلِن اتفاق افتاد. هشدارهای اضطراری برای شهرهای لول‌وورث، باث‌وِل و لاکلِن صادر شد. آتش‌سوزی بزرگی در نزدیکی اِسوانزی، بیش از ۴۰۰۰ هکتار را سوزاند. مراسم آتش‌بازی در جنوب غربی تاسمانی سبب شکل‌گیری چندین آتش‌سوزی شد. در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹، آتش‌سوزی در شمال شرقی این مناطق آغاز شد که به سوختن ۱۵.۰۰۰ هکتار انجامید و مردی که مسئول به راه انداختن آتش بود خانه‌اش در این آتش‌سوزی ویران شد.
دو آتش‌سوزی تا ماه ژانویه ۲۰۲۰ هم ادامه پیدا کرد. آتش‌سوزی در دره‌ی فینگال در شمال شرقی تاسمانی در ۲۹ دسامبر آغاز شده و دیگری هم در پِلهام واقع در شمال هوبارت، که در ۳۰ دسامبر به راه افتاده بود. از ۷ ژانویه، آتش‌سوزی فینگال به بیش از ۱۶.۰۰۰ هکتار و آتش‌سوزی پِلهام بیش از ۲۱۰۰ هکتار رسیده است.
سرزمین شمالی
سرزمین شمالی در مقایسه با آتش‌سوزی‌های جنگلی در دیگر مناطق استرالیا و با توجه به فصل آتش‌سوزی‌های سالیانه جنگل‌ها و میزان زمینهای سوخته شده شرایط نسبتا بهتری را پشت سر گذاشته است. با این حال، حدود ۶.۸ میلیون هکتار از زمینهای این منطقه سوختند. یکی از مناطق در این ناحیه به طور کلی سوخت و ۵ خانه در نتیجه‌ی آتش‌سوزی‌ها به کلی خاکستر شدند.
تاثیرات محیطی
اواسط دسامبر ۲۰۱۹، تحلیل‌های ناسا نشان داد که از ابتدای ماه آگوست، آتش‌سوزی‌های نیو ساوت ولز و کوئینزلند ۲۵۰ میلیون تُن دی‌اکسید کربن تولید کرده‌اند. دوم ژانویه ۲۰۲۰، ناسا تخمین زد که این میزان به ۳۰۶ میلیون تُن رسیده است و این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۸، که میزان دی‌اکسید کربن تولید شده از سوی استرالیا ۵۳۵ میلیون تن بود، فاجعه است. اگرچه کربن ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی با جذب دوباره توسط جنگل‌ها کاهش پیدا می‌کند اما این روند دهه‌ها زمان خواهد برد و اگر خشکسالیهای طولانی مدت به توانایی درخت در جذب دی‌اکسید کربن آسیب رساند، این پروسه هرگز اتفاق نخواهد افتاد.
در ماه دسامبر ۲۰۱۹، شاخص کیفیت هوا (AQI)، در حومه‌ی رُزِل، غرب سیدنی، ۲.۵۵۲ شاخص یا بیش از ۱۲ برابر میزان خطرناک یعنی ۲۰۰ را نشان داد. میزان ذرات معلق که در سطح جهانی به عنوان PM2.5 شناخته می‌شود در اطراف سیدنی ۷۳۴ میکروگرم اندازه گیری شده است که برابر با ۳۷ نخ سیگار برای هر فرد است. در اول ژانویه ۲۰۲۰، شاخص کیفیت هوا، هوای موناش، یکی از توابع کانبِرا را ۴.۶۵۰ یا برابر با ۲۳ بار خطرناک‌تر از میزان خطر اعلام کرد و در اوج خود شاخص کیفی ۷.۷۰۰ را نشان داد.
در روز سال نو در نیوزیلند، دود ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا، آسمان جزیره جنوبی را به طور کامل پوشانید، طوری که آسمان جزیره جنوبی به رنگ نارنجی متمایل به زرد درآمد. مردم شهر دنیدن می‌گفتند که هوا مملو از بوی دود شده است. سرویس هواشناسی نیوزیلند گزارش داد که دود موجود در هوا هیچ تاثیر منفی و مضرری بر دمای کشور نخواهد داشت. در روزهای بعد، دود به سمت جزیره شمالی حرکت کرد و همین تغییر مسیر دود سبب شد تا در مناطق شمالی، هوا به سنگینی جزیره جنوبی نباشد و در همین حال، وزش باد از جنوب اقیانوس آرام سبب شد تا هوای جزیره جنوبی عاری از دود شود. با این حال، حجم زیاد دود یخچال‌های طبیعی کشور را تحت تاثیر قرار داد و سبب شد تا رنگ برف از سفید به قهوه‌ای تغییر کند. روز پنجم ژانویه، حرکت دود به سمت جزیره شمالی، آسمان اوکلند را به رنگ نارجی درآورد. تا هفتم ژانویه، این توده‌ی دودی حدود ۱۱.۰۰۰ کیلومتر از جنوب اقیانوس آرام گرفته تا شیلی را تحت تاثیر خود قرار داد.
تاثیرات زیست محیطی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا
پروفسور کریس دیکمن، عضو آکادمی علوم استرالیا از دانشگاه سیدنی؛ در هشتم ژانویه اعلام کرد که بیش از ۸۰۰ میلیون حیوان در آتش‌سوزی‌های نیو ساوت ولز کشته شده‌اند و این در حالی است که بیش از ۱ میلیارد حیوان در سراسر استرالیا از بین رفته‌اند. این آمار بر اساس گزارش بنیاد جهانی طبیعت (WWF) در سال ۲۰۰۷ در مورد اثرات پاکسازی در حیات وحش استرالیا به ویژه در نیو ساوت ولز به دست آمده است که آماری از تراکم جمعیت پستانداران، پرندگان و خزندگان منطقه را نیز ارائه داده است. برآوردهای دیکمن بسیار محافظه‌کارانه انجام شده و در نتیجه این احتمال وجود دارد که میزان مرگ و میر واقعی بیش از این ارقام باشد. طرح ارائه شده از سوی دیکمن دربرگیرنده‌ی پستانداران (بجز خفاش‌ها)، پرندگان و خزندگان است که شامل غورباقه‌ها، حشرات و دیگر بی‌مهرگان نمی‌شود. ارزیابی‌های دیگری هم دربردارنده‌ی حیواناتی چون خفاش‌ها، دوزیستان و بی‌مهرگان هستند که همین امر میزان تلفات را بیش از یک میلیارد حیوان نشان می‌دهد. بوم‌شناسان از این رو نگرانند که این آتش‌سوزی‌ها سبب شود برخی گونه‌های در معرض خطر نابودی به طور کلی منقرض شوند. با اینکه آتش‌سوزی جنگل‌ها در استرالیا امری عجیب و بعید نیست اما آتش‌سوزی‌های گذشته مقیاس و شدت کم‌تری داشتند و فقط بر بخش‌های کوچکی از زندگی گونه‌های در حال زیست تاثیرگذار بودند. حیواناتی که از آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا جان سالم به در برده‌اند هنوز هم می‌توانند در مناطق زیستگاه‌های مناسبی پیدا کنند، البته این امر زمانی صادق است که بخش عظیمی از یک گونه از بین نرفته باشد. علاوه بر مرگ بر اثر آتش‌سوزی، پس از آتش‌سوزی‌ها هم تلفات ادامه خواهد داشت از جمله به دلیل گرسنگی، نبود پناهگاه یا شکار حیوانات درنده چون روباه‌ها و گربه‌های وحشی که به دلیل گرسنگی و شکار به سمت جنگل‌های سوخته کشیده می‌شوند.
جزیره کانگورو، که سومین جزیره بزرگ استرالیاست و با نام جزیره گالاپاگوس شناخته می‌شود حدود یک سوم خود را در آتش‌سوزی‌ها از دست داد. از بخش‌های وسیعی از این جزیره محافظت می‌شد چرا که میزبان حیواناتی چون شیرهای دریایی، پنگوئن‌ها، کانگوروها، کوآلاها، زنبورها، ریزموش‌های جزیره کانگورو و طیف محتلفی از پرندگان از جمله طوطی کاکلی سیاه براق است. ناسا اعلام کرده است که تعداد کوآلاهای از بین رفته حدود ۲۵.۰۰۰ یا نیمی از جمعیت کوآلاهایی‌ست که در این جزیره زندگی می‌کردند. هر دو گونه‌ی ریزموش‌های جزیره کانگورو و طوطی کاکلی سیاه براق در معرض خطر انقراض هستند و تنها در این جزیره زندگی می‌کنند. قبل از آتش‌سوزی جمعیت ریزموش‌های جزیره کانگورو کم‌تر از ۵۰۰ و طوطی کاکلی سیاه براق حدود ۳۸۰ بود.
زاغی استرالیایی، که توانایی‌اش در تقلید صدای دیگر پرندگان و حیوانات سبب شهرت او شده است، در این دوران آنقدر در معرض صدای آژیر ماشین‌های آتش‌نشانی و آمبولانس‌ها قرار گرفته که فیلمی در شهر نیوکاسل نشان می‌دهد که این پرنده صدای آژیر را به خوبی تقلید کرده و مدام صدای آژیر درمی‌آورد.
والابی‌های صخره دُم قلمویی و جمعیت عظیمی از گونه‌های بومی حیات وحش منطقه بدون غذا و آب سرگردان بودند؛ دولت نیو ساوت ولز هزاران پوند سبزیجات از جمله هویج و سیب‌زمینی شیرین را از طریق هلیکوپتر در زیستگاه‌های شناخته شده‌ی این حیوانات در منطقه پخش کرد.
واکنش‌های داخلی
نیو ساوت ولز
دو آژانس ارائه خدمات آتش‌نشانی اصلی برای نیو ساوت ولز، سازمان دولتی آتش و نجات نیو ساوت ولز و سازمان غیردولتی خدمات آتش‌نشانی محلی نیو ساوت ولز، بخش عمده‌ای از خدمات اولیه را در برابر آتش‌سوزی همچون بسیج کردن هزاران آتش‌نشان و فرستادن صدها ماشین آتش‌نشانی به مناطق درگیرِ آتش را فراهم کردند. آن‌ها بی‌وقفه از سوی بنیاد پارک‌های ملی و حیات وحش و همچنین سازمان جنگل‌داری ایالت نیو ساوت ولز که امور قضایی تمامی پارک‌های ملی و جنگل‌ها در ایالت را برعهده دارد، مورد حمایت قرار گرفتند. نهادهایی چون خدمات هوایی استرالیا و قطار سیدنی هم در این راستا همکاری کردند.
سازمان‌های بین ایالتی متعددی هم تلاش کردند تا منابع و امکانات آتش‌نشانی را در نیو ساوت ولز گسترش دهند از جمله مستقر کردن صدها آتش‌نشان متعلق به سازمان آتش‌نشانی شهر ویکتوریا همراه با خدمه‌ای از تشکیلات اداره آتش‌نشانی متروپولیتن ملبورن، سازمان آتش‌نشانی استرالیای جنوبی، اداره آتش‌نشانی متروپولیتن استرالیای جنوبی، اداره محیط‌زیست و آب استرالیای جنوبی و خدمات اضطراری و آتش‌نشانی کوئینزلند.
علی‌رغم از بین رفتن دارایی‌ها و زندگی حیوانات و افراد بسیاری، آتش‌نشان‌ها تاکنون موفق شدند حدود ۱۶.۰۰۰ بنا را از خطر مستقیم آتش‌سوزی و زندگی‌های بی‌شماری را نجات دهند.
چندین بنیاد دیگر در زمینه‌ی شرایط بحرانی در نیو ساوت ولز در واکنش به این آتش‌سوزی‌ها کمک‌های بسیاری کردند، از جمله آمبولانس نیو ساوت ولز که مراقبت و درمان‌های سرپایی را برای آسیب‌دیدگان به ویژه آتش‌نشانان انجام داد، پلیس نیو ساوت ولز از طریق بستن جاده‌ها و تخلیه منازل و با همکاری سرویس شرایط بحرانی ایالت نیو ساوت ولز، امنیت عمومی را برقرار کرد.
واکنش سازمان‌های دواطلبانه و خیریه‌ها هم واقعا شگفت‌انگیز بود، بزرگ‌ترین بنیاد خیریه با هدف احیاء و نجات حیات وحش در استرالیا به نام سازمان اطلاعاتی نجات و آموزش حیات وحش برای نجات و درمان حیوانات آسیب دیده تلاش‌های بسیاری کردند، سازمان ایالتی و دولتی رَپید ریلیفِ استرالیا پول زیادی برای قربانیان این حادثه جمع‌آوری و همچنین وعده‌های غذایی آتش‌نشانان را تامین و دو مخزن آب برای آنان تهیه کرد. تیم روبیکونِ استرالیا جمع‌آوری مخروبه‌ها و آثار برجای مانده از آتش‌سوزی را برعهده گرفت. اتحادیه رفاه حیوانات کمک‌های مالی بسیاری برای حیوانات آسیب دیده جمع‌آوری و در روند بهبود آنان کمک شایانی کرد. و در نهایت آمبولانس سنت جانِ استرالیا به همراه صلیب سرخ استرالیا کار انتقال مجروحان در سراسر نیو ساوت ولز را برعهده گرفتند.
منافع عمومی
در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۹، دولت موریسون اعلام کرد که آتش‌نشانان داوطلب که در خدمات عمومی و کمک به رفاه عمومی به کار گرفته می‌شوند، حداقل ۲۰ روز کاری مرخصی خواهند داشت. در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹ اعلام شد که آتش‌نشانان و خدمه‌ی داوطلب که بیش از ۱۰ روز خدمت کرده‌اند پاداش مالی دریافت خواهد کرد. در چهارم ژانویه ۲۰۲۰، اعلام شد که چهار هواپیمای آب‌پاش شامل دو هواپیمای مک‌دانل داگلاس دی‌سی – ۱۰ و دو هواپیمای کوچک‌تر برای استفاده ی دولت‌های ایالتی و منطقه‌ای اختصاص داده خواهد شد.
در ۵ ژانویه ۲۰۲۰، نخست‌وزیر اعلام کرد که آژانس ملی احیاء جنگل‌های سوخته با بودجه‌ی ۲ میلیارد دلاری و تحت کنترل کمیسر سابق پلیس فدرال استرالیا، اندرو کالوین تاسیس و شروع به کار کرده است.
ارتش
در ۵ دسامبر ۲۰۱۹، نیروی دفاع استرالیا (ADF) عملیات پشتیبانی از آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا را آغاز کرد تا از خدمات آتش‌نشانی دولتی در تدارکات، برنامه‌ریزی، سامان‌دهی و عملیاتی پشتیبانی کند. فعالیت‌هایی که نیروی دفاع استرالیا به عنوان بخشی از عملیات پشتیبانی انجام داده است شامل هواپیماهای نیروی هوایی که حمل کننده‌ی آتش‌نشان‌ها و تجهیزات آن‌ها هستند، هلیکوپترهای ارتش و نیروی دریایی برای جابجایی آتش‌نشان‌ها، هدایت عملیات آتش‌نشانی شبانه و عملیات امداد و نجات، ارزیابی‌های سریع و فشرده و جستجو و نجات هوایی، استفاده از امکانات دفاعی مختلف و انجام هماهنگی‌ها و اطلاع رسانی و تهیه غذا و اسکان برای آتش‌نشان‌ها، رابط میان بنیاد‌های ایالتی و دولت فدرال، تدارکات و سوخت‌گیری هواپیماهای آب‌پاش، استقرار پرسنل برای ارزیابی خسارت آتش‌سوزی و شدت آن و تامین تدارکات انسانی می‌شوند.
در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، وزیر دفاع اعلام کرد که نیروی دفاع استرالیا در شرق گیپسلند، به ویژه شهرهای پُر خطر و همراه با آتش‌سوزی‌های بزرگی چون مالاکوتا مستقر شده و با استقرار هلیکوپترهایی چون بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شینوک و سی-۲۷ جی اسپارتان از طریق فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی استرالیا در پایگاه ایست سیل و کشتی‌هایی نیروی دریایی چون اچ‌ام‌ای‌اس چولُس و ام‌وی سیکامور که قادر به کمک در جنوب شرقی نیو ساوت ولز هستند، کمک خواهد کرد. در اول ژانویه ۲۰۲۰، ADF پرسنل نظامی بیشتری را از پایگاه ۶۴۶ نیروی وظیفه‌ی مشترک ویکتوریا (تیپ چهارم ذخیره ارتش) و روز پس از آن از پایگاه ۱۱۱۰ نیروی وظیفه‌ی مشترک نیو ساوت ولز (دسته پنجم تیپ ذخیره ارش) را در مناطق مستقر کرد. در سوم ژانویه ۲۰۲۰، کشتی‌هایی اچ‌ام‌ای‌اس چولُس و ام‌وی سیکامور غیر نظامیان را از مرز مالاکوتا به وسترپورت منتقل کردند.
در چهارم ژانویه ۲۰۲۰، بعد از جلسه کمیته امنیت ملی، دولت موریسون فراخوانی اجباری را برای نخستین بار در تاریخ کشور اعلام کرد تا بر اساس آن ۳۰۰۰ تن از پرسنل ذخیره ارتش به طور تمام وقت و برای کمک به اطفاء حریق به مناطق اعزام شوند. علاوه بر این، اعلام شد که از کشتی اچ‌ام‌ای‌اس آدلاید برای پشتیبانی از دیگر کشتی‌های نیروی دریایی در تخلیه و امداد و نجات و همچنین برای هلیکوپترهای شینوک و هواپیمای حمل و نقل نظامی از فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی استرالیا در پایگاه ایست سیل استفاده شود. در همان روز، هلیکوپترهای شینوک شهر اومئو را تخلیه کردند و با استفاده از هواپیمای اسپارتان در پنجم ژانویه مالاکوتا تخلیه شد.
بنیاد جهانی طبیعت استرالیا
در اول دسامبر ۲۰۱۹، بنیاد جهانی طبیعت استرالیا طرح “رسیدن به دو میلیارد درخت” را برای احیاء زندگی دوباره کوآلاها آغاز کرد. هدف این طرح جلوگیری از ازبین رفتن بیش از اندازه‌ی درخت‌ها، حفاظت از درخت‌های موجود و جنگل‌ها و احیاء دوباره زیستگاه‌های طبیعی از بین رفته است. این طرح که شامل ۱۰ اصل است پیش‌بینی می‌کند که در ۱۰ سال آینده ۱.۵۶ میلیارد درخت جدید رشد و ۷۸۰ میلیون درخت حفظ خواهد شد.
واکنش‌های بین‌المللی
چهره‌های سیاسی خارجی از جمله کوری بوکر، هیلاری کلینتون، آل گور، برنی سندرز، گرتا تونبرگ و الیزابت وارِن همگی درباره آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا اظهار نظر کردند. افرادی هم که در صنعت سرگرمی فعالند همچون تینا آرنا، پاتریشیا آرکت، کیت بلانشت، راسل کرو، الن دی‌جنرس، سلنا گومز، هالزی، نیکول کیدمن، لیزو، بِت میدلر، پینک، مارگو رابی، پال استنلی، جی پارک، جاناتان وَن، نِس و فیبی والِر- بریج نیز اظهارات خود را درباره آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا بیان کردند. برخی از این افراد با کمک مالی و یا جمع‌آوری کمک‌های مالی به این جریان کمک کردند.
چهارم ژانویه ملکه الیزابت و دوکِ ادینبورگ پیام تسلیت و همدردی و دعای خود را به دیوید هرلی، بیست و هفتمین فرماندار کل استرالیا و جامعه استرالیا اعلام کردند. ملکه در پیام خود بیان کرد که از این اتفاق و آثار مخرب آن عمیقا ناراحت بوده و از خدمه‌ی سرویس‌های اضطراری صمیمانه تشکر کرد. در هشتم ژانویه، شاهزاده چارلز در پیامی ویدئویی یاس خود را از چنین آتش‌سوزی‌های وحشتناکی اعلام کرد. دوک و دوشس کمبریج به همراه دوک و دوشس ساسکس نیز پیام‌های تسلی بخشی برای استرالیا فرستادند. پرنسس دانمارک، ماری که در استرالیا به دنیا آمده است در نامه‌ای سرگشاده، خود و همسرش، فردریک، ولیعهدِ دانمارک، به قربانیان این حادثه تسلیت گفته و به آتش‌نشانان ادای احترام کردند.
کمک‌های بین‌المللی برای حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا
کانادا
چهار اعزام نیرو از سوی کانادا که در مجموع شامل ۸۷ آتش‌نشان کانادایی از طریق مرکز “حریق جنگل میان سازمانی کانادا” انجام شد. از سال ۲۰۰۹، این نخستین باری بود که نیروهای کانادایی به استرالیا اعزام شدند.
فیجی
دولت فیجی نیروهای نظامی خود را به منظور کمک‌های بشردوستانه و امداد و نجات و بازسازی مناطق آسیب دیده به استرالیا اعزام کرد.
فرانسه
رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل مکرون در تاریخ ششم ژانویه اعلام کرد که آماده‌ی کمک رسانی به حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا است. به همین منظور تیمی متشکل از پنج آتش‌نشان خبره در تاریخ نهم ژانویه عازم استرالیا شدند تا کمک‌های احتمالی فرانسه و اروپا را در این حادثه بررسی کنند.
ژاپن
پانزدهم ژانویه، ژاپن برای حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا، دو فروند هواپیمای سی-۱۳۰ از نیروی هوایی ژاپن به همراه ۷۰ نفر از ارتش ژاپن را برای کمک به حمل و نقل و دیگر کمک‌های بالقوه راهی استرالیا کرد. روز بعد، هواپیماها از فرودگاه صحرایی ناگویا به سمت فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی استرالیا در پایگاه ریچموند واقع در نیو ساوت ولز پرواز کردند.
مالزی
پنجم ژانویه، وان عزیزه وان اسماعیل، معاون نخست وزیر مالزی کمک‌های این کشور را به حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا اعلام کرد. در تاریخ ۱۳ ژانویه، مالزی به طور رسمی ۴۰ آتش‌نشان را به استرالیا اعزام کرد و بیست نفر دیگر هم از نهادهای دولتی برای شرکت و کمک در این ماموریت با گروه همراه شدند.
نیوزیلند
بیش از ۵۰ تن از مردم نیوزیلند چه به عنوان آتش‌نشان و یا گروه‌های حمایتی به استرالیا اعزام شدند. در ماه ژانویه، نیروی هوایی سلطنتی نیوزیلند و ارتش این کشور سه هلیکوپتر ان‌اچ۹۰، دو مهندس جنگی و یک فرمانده نظامی را وارد استرالیا کرد. در تاریخ هشتم ژانویه، تیمی شش نفره متشکل از متخصصان فجایع حیوانی از سوی سازمان غیرانتقاعی حیوانات ایواک نیوزیلند برای کمک و نجات حیات وحش و با حمایت نهاد ایمنی در برابر بلایای آتش‌سوزی و آتش‌فشانی (SAFE) عازم نیو ساوت ولز شدند. این تیم نخستین تیم بین‌المللی تخصصی در زمینه نجات حیوانات بود که وارد استرالیا شد و شامل چند دامپزشک و چند محیط بان متخصص در فجایع حیوانی و نجات اصولی حیوانات بودند. دومین تیم در تاریخ ۱۳ ژانویه به همراه چهار متخصص وارد استرالیا شدند. این تیم‌ها با مراکز حیات وحش محلی همکاری می‌کردند و به شکل موفقیت‌آمیزی در نجات و انتقال حیوانات آسیب‌دیده عمل کردند. علاوه بر این، طرح‌ها و راه‌کارهایی را هم برای امداد و نجات حیوانات در اختیار ساکنان مناطق طعمه‌ی حریق قرار دادند.
پاپوآ گینه نو
دولت پاپوآ گینه نو پیشنهاد داد ۱۰۰۰ نظامی به همراه خدمه به منظور کمک و اطفاء حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا به این کشور اعزام شوند. دولت استرالیا ۱۰۰ نیروی دفاعی پاپوآ گینه نو را به همراه خدمه در خاک این کشور پذیرفت.
فیلیپین
صلیب سرخ فیلیپین متعهد شد که ۱۰۰ هزار دلار به استرالیا کمک کند، این در حالی است که بسیاری از فیلیپینی‌ها هم برای حمایت از قربانیان آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا کمک‌های مالی جمع‌آوری کرده‌اند. رهبر زنانِ قبیله‌ی تِدیوری ساکن در ماگائیندانائو به اجرای آئین مراسم نیایش باران برای قربانیان استرالیا پرداخت و خواستار شفاعت الهی و بارش باران برای استرالیا شد.
سنگاپور
دولت سنگاپور دو هلیکوپتر شینوک و ۴۲ نظامی را به همراه خدمه از طریق فرودگاه مرکز هوایی اوآکیی به فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی استرالیا در پایگاه ایست سیل واقع در ویکتوریا فرستاد.
امارات متحده عربی
امارات متحده عربی ۲۰۰ آتش‌نشان داوطلب را به همراه هلال احمر امارات برای کمک‌رسانی به حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا راهی این کشور کرد. در میان این گروه سلطان النیادی، فضانورد اماراتی هم حضور داشت. کمپینی توئیتری و هشتک “رفیق هوای رفیق را دارد” توسط اکسپو ۲۰۲۰ دبی به منظور جمع‌آوری کمک‌های مالی برای آسیب دیدگان فاجعه آتش‌سوزی استرالیا به راه افتاد. برای افزایش آگاهی‌های عمومی، برج الخلیفه دبی، بلندترین برج دنیا، برای همبستگی با استرالیا روشن باقی ماند.
ایالات متحده
به طور رسمی بیست آتش‌نشان از وزارت کشور ایالات متحده آمریکا برای کمک به فاجعه آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا، وارد استرالیا شدند. آتش‌نشانانی هم از دیگر ایالت‌های این کشور برای کمک اعزام شدند.
دیگر کشورها
کشورهای بسیاری برای کمک به آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا کمک کردند:
تاریخ هفتم ژانویه، دولت دانمارک به استرالیا اطلاع داد که ۵۰ آتش‌نشان از سوی سازمان مدیریت بحران دانمارک آماده‌ی اعزام به استرالیا هستند اما دولت استرالیا حضور نیروهای اعلام شده را ضروری ندانست زیرا در آن زمان تجهیزات و نیروی انسانی و سازمانی کافی در استرالیا مستقر بودند.
در تاریخ ششم ژانویه، وزارت امور داخلی رومانی اعلام کرد که به مکانیزم حفاظت از جامعه مدنی (EUCPM) واکنش نشان می‌دهد و ۷۰ آتش‌نشان را از طریق مرکز هماهنگی واکنش‌های اضطراری (ERCC) اتحادیه اروپا در استرالیا مستقر خواهد کرد. پیشنهاد رومانی از سوی استرالیا رد شد.
وزیر امور خارجه‌ی ترکیه، مولود چاووش‌اوغلو در حساب توئیتری خود اعلام کرد که آمادگی هرگونه کمک از سوی ترکیه وجود دارد. در همین حال کنسولگری ترکیه در ملبورن ۱۴.۵۰۰ دلار به خدمات آتش‌نشانی و فوریت‌های امداد و نجات کوئینزلند کمک کرد.
وزارت امور خارجه‌ی اوکراین اعلام کرد که آمادگی اعزام ۲۰۰ آتش‌نشان را برای کمک به استرالیا دارد. وزیر امور خارجه‌ی اوکراین هم اعلام کرد که آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا سبب شده تا مردم اوکراین نسبت به این مسئله بی‌تفاوت نباشند.
برخی از کشورهای اقیانوس آرام هم آمادگی خود را برای کمک به استرالیا اعلام کردند.
واکنش‌های سیاسی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا و تغییرات اقلیمی
علت‌ها
بحث‌های سیاسی و اجتماعی زیادی حول دلایل اصلی وسعت و ماهیت آتش‌سوزی شکل گرفت. در میان این بحران‌ها، سیاستمداران محافظه‌کار و رسانه‌ها علت فقدان مدیریت آتش‌سوزی و اطفای آن را مورد انتقاد قرار دادند. با وجود این، این ادعا وجود داشت که گروه‌های زیست‌محیطی با وجود اینکه قدرت سیاسی ناچیزی در مقایسه با احزاب لیبرال و ملی دارند، مسئول این بحران هستند. علاوه بر این، میزان آتش‌سوزی تخمین زده شده در جنوب شرقی استرالیا در سال‌های اخیر و با وجود پیش‌بینی آتش‌سوزی شنبه سیاه در سال ۲۰۰۹ از سوی کمیسیون سلطنتی افزایش یافته است. متخصصان بر این باورند که با توجه به روند آتش‌سوزی اخیر جنگل‌های استرالیا و با درنظر گرفتن گرم‌تر و خشک‌تر شدن هوای کره زمین، پیش‌بینی وقایع این چنینی دشوارتر خواهد بود. متخصصان بر اثربخشی عملیات کاهش سوخت تاکید کرده‌اند و با استناد به تحقیقات نشان می‌دهند که کاهش محترق‌ها تا حدی برای توقف آتش‌سوزی و حفظ جان و اموال در جنوب شرقی استرالیا با شرایط آب و هوایی در حال حاضر، تاثیرگذار است.
اثر سوختگی‌های ناشی از آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا و روند کند اطفای آتش در سال‌های ۲۰۱۹ – ۲۰۲۰ هنوز مشخص نیست، اگر چه در بسیاری از موارد، آتش‌سوزی در زمینهای کشاورزی فاقد کِشت و جنگل‌هایی که اخیرا تحت‌تاثیر شرایط برنامه‌ریزی نشده و غیرقابل کنترل آتش‌سوزی قرار گرفته بودند بررسی شده است و البته به خاطر شرایط آب و هوایی فوق‌العاده گرم و خشکی گیاهان هم بود. به طور خاص، آتش زیان بار کورووان در سال ۲۰۱۷، بخش بزرگی از پارک ملی مورتن را در سال ۲۰۱۷ سوزاند که به یکی از بزرگ‌ترین آتش‌سوزی‌های شناخته شده تا قبل از این بود، با اینکه به طور موفقیت‌آمیزی این آتش به سمت نیو ساوت ویلز هدایت شد. در رابطه با مقصر دانستن آتش‌سوزی‌های تعیین شده، دیوید بومن، پروفسور جغرافیای آتش و علوم آتش (علمی است که به مطالعه‌ی گذشته، حال و پیش‌بینی توزیع آتش‌سوزی‌های طبیعی می‌پردازد و شامل همه جنبه‌های آتش از رفتار تا تحقیق و بررسی آن می‌شود)، اظهار داشت: “اینها نظریه‌های توطئه بسیار قدیمی و ناکارآمدی هستند که پس از بسیاری از آتش‌سوزی‌های عمده، از بین می‌روند” و “تلاش آشکاری برای منحرف کردن گفتگوها از بحران تغییرات آب و هوایی” است. در ادامه‌ی یکی دیگر از تحقیقات فدرال در مورد مدیریت زمینهای ایالتی، ترنت پِنمن، پروفسور مدیریت و رفتار آتش‌سوزی‌های جنگلی افزود: “اگر گلوله‌ای نقره‌ای دلیل آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا بود باید آن را پس از ۵۱ بار تحقیق و بررسی از سال ۱۹۳۹، پیدا می‌کردیم و اینکه اختصاص کورکورانه‌ی بودجه برای پیش‌بینی آتش‌سوزی مانع از حل این مشکل خواهد شد.” علی‌رغم شواهدی مبنی بر اینکه بارهای سوخت کم‌ترین نقش را در آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا در سال‌های ۲۰۱۹ – ۲۰۲۰ ایفا کردند، درخواست‌هایی هم برای استفاده از زمینهای حفاظت شده استرالیایی برای صنایع مختلف به ویژه قطع درختان و مراتع برای کاهش آتش‌سوزی‌ها مطرح شده است، با این درخواست‌ها که عمدتا از سوی افراد و کسب و کارها با علایق این چنینی نشئت می‌گیرد، منجر به انتشار مقادیر زیادی اطلاعات دروغ می‌شود.
یکی از مناطق احتمالی بحران آتش‌سوزی‌ها، شرق استرالیا بود که بیشترین میزان خشکسالی را داشت و بیشترین آسیب را هم دیده است. اثرات کاهش بارندگی سبب شد تا رکوردی جدید برای خشکسالی استرالیا رقم بخورد و بالاترین میانگین دما متعلق به ۳۶ ماه گذشته تا اکتبر ۲۰۱۹ بوده است. ترکیب گرما و خشکسالی سبب شد تا هر ماده‌ی آتش‌زایی با کم‌ترین میزان رطوب تبدیل به بحرانی فاجعه بار شود. گاوین فریمن، ناظرِ حوزه پاسخگویی سازمان آتش‌نشانی ویکتوریا این خشکسالی را یک “خشکسالی اساسی” می‌نامد که از آتش‌سوزی بوته‌های خشک تبدیل به آتش‌سوزیی غیرعادی با خطرات فوق‌العاده زیاد می‌شود همچون آتش‌سوزی که همچنان ادامه دارد. اگرچه استرالیا به طور طبیعی باران‌های سهمگین در فصل‌های مختلف و تابستان‌های گرم را برای هزاران سال است که تجربه می‌کند، اما این کشور از سال ۱۹۰۰ به طور سالیانه با افزایش دمای تقریبی ۰.۴ درجه سانتیگراد روبرو بوده و در نتیجه از میزان میانگین بارندگی در جنوب شرقی استرالیا کاسته و بیشترین میزان خشکسالی در قرن بیست و یکم ثبت شده است. سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی همسود (CSIRO) با اطمینان زیادی اظهار داشت که بنا به تغییر شرایط آب و هوایی و پیش‌بینی آینده‌ی تغییرات اقلیمی، تعداد روزهای گرم سال بیشتر و بیشتر و دما هم به طبع آن افزایش مداوم خواهد داشت. پس خشکسالیهای بسیار و طولانی‌تری در نقاط جنوبی استرالیا اتفاق خواهد افتاد. در اکتبر ۲۰۱۹، وزیر منابع آب استرالیا، دیوید لیتل‌پراود بیان کرد:” به عنوان کسی که همه چیز را از نزدیک تجربه کرده‌ام، به طور کامل ارتباط میان تغییرات اقلیمی و خسکشالی‌های استرالیا را درک و پذیرفته‌ام.”
کارشناسان آب و هوایی و آتش‌نشانان اتفاق‌نظر دارند که تغییرات آب و هوایی عاملی است که به عنوان علت افزایش تناوب و شدت آتش‌سوزی در جنوب شرقی استرالیا شناخته می‌شود، و با این وجود نباید به عنوان تنها علت آتش‌سوزی در سال‌های ۲۰۱۹ – ۲۰۲۰ مورد توجه قرار گیرد و به احتمال زیاد تغییرات آب و هوایی به میزان بی‌سابقه و شدت آتش‌سوزی هم کمک کرده است. این بحران سبب شد تا اقدامات بیشتری برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی صورت گیرد. در دسامبر ۲۰۱۹، در میان ۵۷ کشور که شاخص عملکرد تغییرات آب و هوایی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت، استرالیا از نظر سیاست‌های آب و هوایی بدترین رده‌بندی را به خود اختصاص داد، البته در میان بدترین‌ها ششم شد، به همین دلیل دولت موریسون را ” دولتی به شدت پسرفت گرا” نامیدند. نخست‌وزیر، اسکات موریسون در ابتدا نقش تغییرات اقلیمی را در آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا بسیار کمرنگ جلوه می‌داد در نهایت اذعان کرد که تغییرات آب و هوایی یکی از دلایل عدیده در این اتفاق بوده و افزود که استرالیا “نقش خود را به صورت بین‌المللی علیه تغییرات آب و هوایی” ایفا کرده است. البته باید به این موضوع اشاره کرد که انتقادهایی هم به عملکرد دولت موریسون نسبت به برنامه کاهش انتشار دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۳۰ می‌شود. عضو هئیت قانون‌گذاری حزب لیبرال، کریک کِلی و چند تن درگیر از هم‌حزبانش در برنامه صبح‌بخیر بریتانیا، تغییرات آب و هوایی و ارتباط آن با آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا را انکار کردند و همین امر سبب شد تا انتقادهای شدیدی به آنان شود، تا حدی که کریک کِلی را مایع ننگ استرالیا دانستند. یکی از شبکه‌های اسرائیلی هم انتقادها و نظرات منفی بسیاری از سوی شنوندگان خود به خاطر صحبت‌های نخست‌وزیر سابق لیبرال، مالکوم آبوت دریافت کرد، او گفته بود که جهان در تلاش است تا فرقه‌های اقلیمی را به وجود آورد. قبل از وخیم‌تر شدن شدت آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا، مالکوم تورنبل، وزیر سابق لیبرال در مصاحبه‌ای در نوامبر ۲۰۱۹ اظهار داشت که این حزب بیش از گذشته درگیر رد تغییرات اقلیمی شده است. زیرا بحران تغییرات آب و هوایی به جای موضوعی واقعی به مسئله‌ای هویتی تبدیل شده و برخی بنگاه‌های خبری منتقد هم به این انکارگرایی دامن زدند. مدیر اجرایی شورای سازمان‌های کسب و کارهای کوچکِ استرالیا اعلام کرد که اقدامات احتیاطی از سوی دولت فدرال متوقف شده، زیرا افرادی هنوز در دولت وجود دارند که معتقدند چیزی به عنوان بحران تغییرات آب و هوایی وجود ندارد و یا بشر دخالتی در این تغییرات نداشته و معتقدند که هیچ کار یا تلاش اضافی نباید رخ دهد زیرا آن‌ها اعتقادی به تغییرات آب و هوایی ندارند.
سرویس آتش‌نشانی شهری نیو ساوت ولز افراد متعددی را به پلیس ایالت نیو ساوت ولز معرفی کرد که برخی از آن‌ها متهم به شعله‌ور کردن عمدی آتش در برخی از مناطق بودند. به طور تقریبی یک درصد آتش‌سوزی‌های نیو ساوت ولز و ۰.۰۳ درصد آتش‌سوزی‌های ویکتوریا بر دلیل عوامل انسانی بودند. بر اساس گزارش پلیس کوئینزلند، ۱۱۴ آتش‌سوزی به عمد یا به دلایل تخریب کننده اتفاق افتاده است.
دروغ پراکنی‌ها
تحقیقات صورت گرفته توسط دانشگاه تکنولوژی کوئینزلند نشان می‌دهد که اعلام عوامل انسانی مبنی بر دلیل اصلی آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا که حجم بسیاری از این اطلاعاتِ اغراق‌آمیز و دروغ از سوی رسانه‌های آنلاین در اختیار مردم گذاشته شدند به خاطر کم اهمیت جلوه دادن بحران تغییرات اقلیمی بوده است. ربات‌های مختلف، ترول‌ها و منابع خبری نامعتبر درباره آتش‌سوزی‌ها، خبرهای دروغ منتشر کردند. دیگر دروغ پراکنی‌ها این بود که آتش‌سوزی‌ها صرفا بخشی از مناطق خشک و آسیب‌پذیر را تحت تاثیر قرار داده که آن هم از سوی فعالان محیط زیستی و حزب سیاست‌های سبز استرالیا کنترل و اطفاء شده است و یا اینکه آتش‌سوزی‌ها برای پیشرفت سریع‌تر پروژه احداث راه‌آهن بسیار مفید است و یا داعش را به نوعی مسئول و مرتبط با آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا نشان دادند و بیان کردند که این آتش‌سوزی‌ها عملی ناشیانه از سوی فعالان محیط زیست و تغییرات اقلیمی بوده است. شرکت نیوز کورپوریشن به دروغ پراکنی مبنی بر آتش‌سوزی‌های عمدی و ارائه اطلاعات نادرست متهم شد. آنچه بیش از همه به این دروغ پراکنی‌ها دامن زد انتشار گسترده‌ی تصاویر نادرست در شبکه‌های اجتماعی بود، برای نمونه برخی از تصاویر منوط به آتش‌سوزی‌های جنگل‌های تاسمانی، سال ۲۰۱۳ می‌شدند و یا نقشه‌هایی که حجم آتش‌سوزی‌ها را به شکل اغراق‌آمیزی بیشتر از میزان واقعی نشان می‌داد و یا تلفیقی از آتش‌سوزی‌های گذشته و حال بودند.
انتقادها
پیامدهای سیاسی این فصل از آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا بسیار چشمگیر بوده و شامل گزارش‌های نادرستی مبنی بر کاهش بودجه خدمات آتش‌نشانی از سوی دولت نیو ساوت ولز، به رهبری نخست وزیر، گلادیس برجیکلیان است. شین فیتزسیمنز، کمیسر آتش‌نشانی شهری نیو ساوت ولز، در واکنش به ادعاهای مربوط به کاهش بودجه، اظهار داشت: ” مزخرف است، نادرست است، این ماجرا را بد جلوه داده‌اند و فکر می‌کنم بیان این موضوع با این مفهوم بسیار شرم‌آور است.” او همچنین ادامه داد: ” نه تنها بودجه را کاهش ندادیم بلکه از بودجه اختصاص داده شده بسیار هم خشنودیم. هرگز در تاریخ این سازمان چنین بودجه‌ای ثبت نشده و بیش از گذشته پول به این سازمان اعطا کردیم.” بحث و جدل پیرامون کاهش بودجه پیشین آژانس‌های مدیریت آتش‌نشانی به همراه دیگر گزارش‌ها مبنی بر کاهش بودجه اخیر پارک‌های ملی و خدمات حیات وحش که مسئول برنامه‌ریزی و اجرای سوختگی‌ها در پارک‌های ملی ایالت نیو ساوت ولز هستند، ادامه دارد.
تعطیلات خانوادگی نخست‌وزیر استرالیا، اسکات موریسون در هاوایی، ایالات متحده، طی آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا جنجال زیادی به راه انداخت. برای دیوید الیوت، وزیر خدمات اضطراری ولز جنوبی که برای گذراندن تعطیلات به اروپا رفته بود، این جنجال‌ها تکرار شد و خشم عمومی را به همراه داشت. آناستازیا پالیشئ، نخست وزیر کوئینزلند، نیز به خاطر گذراندن تعطیلات در یک کشتی مسافرتی مورد انتقاد قرار گرفت و همه‌ی اینها در حالی بود که آتش جنگل‌های استرالیا را فرا گرفته بود.
موریسون به سراسر شهرهای متاثر از آتش‌سوزی در نیو ساوت ولز سفر کرد و در حالی که برای همدردی با اهالی شهرک کوبارگو به آنجا رفته بود، دو نفر از اهالی این شهرک از گرفتن دست اسکات موریسون ممانعت کردند. موریسون با وجود امتناع این دو نفر به زور دست آن دو را فشرد و این رفتار او مورد انتقاد بسیاری از مردمان استرالیا قرار گرفت. اندرو کانستنس، نماینده پارلمان لیبرال ایالت نیو ساوت ولز، در مصاحبه‌ای این اتفاق را چنین توصیف کرد و گفت: “افراد محلی طوری به او خوش‌آمد می‌گویند که به احتمال زیاد سزاوار آن است”. موریسون تا به حال به این انتقادات توجهی نداشت اما پس از مدتی گفت: “مردم عصبانی هستند و اگر بخواهند این موضوع را متوجه من کنند و مرا مقصر بدانند، این موضوع کاملا به آن‌ها بستگی دارد”.
دیری نگذشت که موریسون فیلمی از طرف حزب لیبرال با استقرار تجهیزات نظامی برای کمک به بحران آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا منتشر کرد که به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. باری کاسیدی، گوینده‌ی سابق شبکه ای‌بی‌سی این فیلم را به تبلیغات سیاسی نامناسب و بی‌موقع تعبیر کرد و آن را “کاملا زشت و وقیح” نامید و پیتر وَن آنسِلِن این فیلم را چیزی “فراتر از نامناسب” خواند و تحلیل‌گر سیاسی بریتانیا، پیرس مورگان، گفت که این فیلم” ناامید کننده‌ترین واکنشی بود که تاکنون از سوی رهبر کشوری دیده و این درحالی است که شرایط این کشور شرایطی بسیار بحرانی دارد”. سازمان دفاع استرالیا که از نیروهای دفاعی استرالیا و نیروهای غیرنظامی پشیبانی می‌کند گفت که این ویدئو ” حمایت سازمان نظارت استرالیا را از نهادهای در حال مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا می‌گیرد و نقض کامل کنوانسیون همکاری دو طرفه میان سازمان نظارت استرالیا، وزیران و نمایندگان است. شین فیتزسیمنز، کمیسر آتش‌نشانی شهری نیو ساوت ولز بیان کردن که شنیدن خبر کمک‌های نظامی از سوی رسانه‌ها و نه به طور مستقیم از سوی دولت واقعا ناامید کننده است. موریسون بیش از همه به خاطر تعبیه دکمه‌ی کمک مالی روی وب‌سایت حزب لیبرال هدف انتقادهای تند قرار گرفت زیرا این سوءتفاهم را به وجود آورد که لینک کمک مالی بیشتر برای حزب لیبرال است تا بحران آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا. این لینک سپس از روی سایت حزب لیبرال حذف شد.
کمک‌های خیریه و مالی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا
افراد مشهور، نیکوکاران و سازمان‌های حقوقی و شخصیت‌های ورزشی و شهروندان استرالیایی سخاوتمندانه به درخواست‌های جمع‌آوری کمک‌های مالی و غیره برای قربانیان و کمک به آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا و آتش‌نشان‌ها جواب دادند و کمک کردند.
آندره فارست به همراه همسرش، نیکولا ۷۰ میلیون دلار استرالیا و بنیاد پاول رامزی ۳۰ میلیون دلار کمک‌های مالی جمع‌آوری کردند. در ماه نوامبر، جیمز پَکِر قول داد که با یک میلیون دلار از خدمات آتش‌نشانی نیو ساوت ولز پشتیبانی کند. با گسترش میزان و شدت آتش‌سوزی‌ها، بنیاد تفریحی کرون و بنیاد خانواده پَکِر ۴ میلیون دلار دیگر به سرویس آتش‌نشانان داوطلب در ایالت نیو ساوت ولز و ویکتوریا و استرالیای غربی و هر ایالتی که بنیاد تفریحی کرون در آن شعبه داشت کمک کردند. خانواده مرداک، سهام‌داران اصلی شرکت نیوز کورپوریشن، ۵ میلیون دلار، بنیاد خانواده میکی و مادلین ۱.۵ میلیون دلار و بنیاد خیریه پرات، جان و پولین گاندل، مایک کنون بروکس، اسکات فارکوار، هینز و خانواده پریک که تمامی‌شان از میلیاردرهای استرالیایی هستند، هر کدام یک میلیون دلار کمک کردند. جاستین هَمِس هم ۵۰۰.۰۰۰ دلار استرالیا به این اتفاق دردناک کمک کرد.
سازمان‌های شرکتی هم از نظر مالی و تعهدی کمک‌های زیادی کردند از جمله شرکت بین‌المللی گروه هفت و شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی کری استوکس و همچنین شرکت ACE روی هم رفته ۱۰ میلیون دلار کمک کردند. تیم کوک از اپل مبلغی که نخواست میزان آن اعلام شود به بحران آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا اهدا کرد. بانک خصوصی ان‌ای‌بی و شرکت رسانه‌ای نیوز کورپ استرالیا هر کدام ۵ میلیون دلار کمک کردند. شرکت عام‌المنفعه گروه کولز ۴ میلیون دلار و لیگ فوتبال استرالیا ۲.۵ میلیون دلار به نهادهای مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا اهدا کردند. شرکت بی‌اچ‌پی بیلیتون ۲ میلیون دلار استرالیا، شرکت وست‌پَک و وول‌وُرس ۱.۵ میلیون دلار، فیسبوک ۱.۲۵ میلیون دلار، آمازون، گروه بانکداری استرالیا و نیوزیلند، بنیاد اطلس، بانک کامان‌ویت، شرکت اوریکا، شرکت هواپیمایی کانتاس و شرکت ریو تینتو هر کدام یک میلیون دلار کمک کردند.
لئوناردو دی‌کاپریو از طریق سازمان همبستگی زمین، ۳ میلیون دلار آمریکا به استرالیا کمک کرد. کایلی جِنر یک میلیون دلار، و الن دی‌جنرس ۱.۵ میلیون دلار اهدا کردند و همچنین یک میلیون دلار استرالیا کمک مالی از سوی سر التون جان و خانواده کریس همسورث جمع‌آوری شد. پینک با توئیت خود که گفته بود با دیدن فاجعه آتش‌سوزی‌های جنگل‌های استرالیا به کلی ویران شده است ۵۰۰.۰۰۰ دلار آمریکا کمک کرد. گروه متالیکا ۷۵۰.۰۰۰ دلار، از طرف نیکول کیدمن به همراه همسرش کیث اربن، دنی مینوگ، کیلی و خانواده‌اش و بِت میدلر در مجموع ۵۰۰.۰۰۰ دلار آمریکا جمع‌آوری شد. گروه استرالیایی ویگلز در تاریخ ۱۷ و ۱۸ ژانویه و همچنین ۱۶ فوریه، کنسرتی را برای آگاهی عمومی با عنوان مبارزه با آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا در داخل و خارج برگزار کردند.
بازیکنان تنیس به رهبری نیک کیریوس متعهد شدند برای هر بردی که در مسابقات تنیس تابستانه استرالیا کسب کنند مبلغی را به فاجعه‌ی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا اختصاص دهند. نمایندگان بین‌المللی کریکت همچون کریس لین، گِلِن مکس‌وِل، دارسی شورت، متیو رِنشو و فواد احمد متعهد شدند که برای هر دور از بازی‌های باقیمانده در بازی‌های فصلی استرالیا به جمع‌آوری کمک‌های مالی بپردازند. شئین وارن و جف تامسون از بازکینان اسبق کریکت، به ترتیب کلاه سبز کریکت خود و لباس بازی خود را برای جمع‌آوری کمک‌های مالی به حراج گذاشتند. کلاه وارن به مبلغ ۱.۰۰۷.۵۰۰ دلار استرالیا فروخته شد و خریدار آن بانک کامان‌ویت بود. کلاه رابیتوسِ راسل کرو به مبلغ ۵۰۰.۰۰۰ دلار استرالیا در حراجی به نفع فاجعه‌ی آتش‌سوزی فروخته شد. بازیکن فوتبال، متیو رایان دروازه‌بان باشگاه فوتبال برایتون اند هوو آلبیون در لیگ برتر انگلیس به تیم ملی استرالیا گفت: “برای هرکسی که در تاریخ ۱۱ و ۱۲ ژانویه به بهترین دروازه‌بان لیک برتر انگلیس رای دهد، ۵۰۰ دلار کمک خواهم کرد.” ستارگان استرالیایی ان‌بی‌ای در مجموع بیش از ۱ میلیون دلار استرالیا کمک‌های مالی جمع‌آوری کردند. لوئیس همیلتون، راننده فرمول یک هم ۵۰۰.۰۰۰ دلار آمریکا به استرالیا کمک کرد.
سِلِس باربر، استندآپ کمدین، کمپینی را برای جمع‌آوری کمک‌های مالی با هدف ۱۵.۰۰۰ دلار استرالیا به راه انداخت، اما در نهایت مبلغی بالغ بر ۵۰ میلیون دلار استرالیا جمع‌آوری شد و بزرگ‌ترین کمپین جمع‌آوری کمک‌های مالی شد که تاکنون در فیسبوک برگزار شده است. در یک برنامه تلویزیونی ویژه جمع‌آوری کمک‌های مالی برای امور خیریه در شب سال نو میلادی بیش از ۲ میلیون دلار استرالیا کمک مالی جمع‌آوری شد.
