یکی از مهلک ترین اشتباهاتی که بعضا صاحبان مشاغل و کسب و کار مرتکب می شوند، اخراج زودهنگام کارکنانی ست که به دلایلی بازدهی لازم را از خود نشان نمی دهند. در حالی که با استفاده از روش های انگیزه دادن به کارمندان شاید بتوان در کمترین زمانی، از همین افراد بی انگیزه و با راندمان پایین؛ نیروهای کار بسیار کارآمدی به دست آورد.
به واقع در این شرایط کارفرمایان باید فکر سرمایه گذاری پیشین که برای استخدام، حضور و آموزش نیروهای کار به ظاهر بی انگیزه خود نموده اند، را کرده و به سرعت تسلیم ابزار اخراج نشوند. اگر به این باور برسیم که کارمندان سرمایه های یک سازمان هستند، با مشکلات آن ها به شکلی سازنده تر برخورد داشته و خیلی دیرتر از آن ها سلب امید می کنیم. این چیزی ست که در قوانین مدیریت مدرن به شکلی عمده به آن پرداخته می شود.
اما برای انگیزه دادن به کارمندان و بیرون آوردن آن ها از فضای کرختی و کم بازدهی؛ به چه روش هایی می توان متوصل شد؟
آیا این بیماری مسری که می تواند نفر به نفر در شرکت و سازمان چرخیده و همه را در سطوح مختلف به خود مبتلا سازد؛ راه چاره ای نیز دارد؟
انگیزه دادن به کارمندان و افزایش بهره وری
با استفاده از فرمول های زیر می توان تا حد زیادی بی حوصلگی و بی انگیزگی را در میان کارمندان برطرف ساخته و از آن ها نیروهای کار قوی، دارای اعتماد به نفس و سازنده به وجود آورد.
مشکل یابی، کمک به رفع و همدردی
همیشه امکان این وجود دارد که کارمندان بی انگیزه و به ظاهر ناتوان، دارای مشکلات خاصی در زندگی شخصی یا محیط کار باشند. جای دارد که با نزدیک شدن به این کارمندان، از مشکلات آن ها با خبر شده و در صورت امکان برای رفع آن قدم های سازنده ای بردارید.
با کمی همدردی و درک متقابل می توانید احساس فوق العاده بهتری به کارمند خود بخشیده و او را در موقعیتی قرار دهید که دیگر قادر به کم کاری نباشد.
حتی ممکن است جای نشستن یکی از کارکنان شما در سازمان، برای وی آزاردهنده باشد. گاهی اوقات با تغییر مکان، احساس فوق العاده بهتری در وی ایجاد شده و با روحیه مضاعفی به انجام وظایف خود خواهد پرداخت.
انگیزه دادن به کارمندان با ایجاد ارتباط مثبت
این ایجاد ارتباط مثبت؛ نه تنها میان کارمند و کارفرما، بلکه باید بین خود کارمندان نیز به وجود آید. در صورتی که مشاهده می کنید جو داخلی سازمان شما مسموم بوده و روابط خوبی میان کارمندان وجود ندارد، باید انتظار هرگونه بی انگیزگی و کم کاری را نیز داشته باشید.
برای انگیزه دادن به کارمندان و رفع چنین اوضاعی، لازم است که به درون ساختارهای روابط داخلی شرکت نفوذ کرده و با ریشه یابی مشکلات؛ آن ها را برطرف سازید.
گاهی اوقات برخی از کارمندان نیاز به کمی همراهی و تشویق دارند. برخی دیگر نیز شاید احتیاج به گفت و گو و ارزش گذاری داشته باشند.
استفاده از جلسات چند جانبه و گردهمایی هایی که کارمندان جزء و مدیران رده اول؛ همگی در کنار هم قرار گیرند، فواصل طبقاتی درون سازمانی را کمرنگ کرده و همدلی و یکپارچگی بیشتری به وجود می آورد.
انگیزه دادن به کارمندان با ایجاد رقابت سازنده
ایجاد رقابت همیشه کلید اصلی سرعت بخشی و بالا بردن کیفیت کار میان چند نفر است که به طور موازی مسئولیتی را برعهده دارند. اما این رقابت تنها در صورتی که سازنده باشد، در دراز مدت جواب خواهد داد. به همین دلیل سعی کنید حین ایجاد رقابت و ارزش گذاری کارمندان؛ طوری عمل نکنید که آن ها به فکر حذف یکدیگر بیفتند.
سنجش گروهی در فاز اول و سپس بیرون آوردن بهترین ها از دل آن؛ باعث می شود که افراد ضمن تلاش برای درخشش شخصی به فکر بازدهی گروهی و تیمی کار خود نیز باشند.
اهمیت دادن به سلامتی جسم و روان کارمندان
سلامت جسم و روان کارمندان باید و باید و باید برای کارفرما اهمیت زیادی داشته باشد. زمانی که کارفرما به سلامتی کارمندان خود اهمیتی ندهد، چطور می توان متوقع بود که آن کارمند به کالاها یا سرمایه شرکت پایبندی داشته باشد. در چنین وضعیتی او خود را مهره ای بی ارزش قلمداد کرده و رفته رفته طغیانی درونش شکل می گیرد. او که رأس هرم شرکت یا سازمان را نسبت به احوال و سرنوشت خود بی تفاوت می بینید؛ به طور متقابل نسبت به سرنوشت کسب و کاری که در آن قرار دارد، بی اعتنا خواهد شد.
شما به عنوان کارفرما جای دارد که سلامت تک تک اعضای سازمان برایتان مهم بوده و حتی در صورت امکان از پزشکی دعوت کنید تا به طور ماهیانه یا حداقل فصلی؛ چکاپ جسمی و روانی روی کارمندان به عمل بیاورد. به این شکل؛ کارمندان که سلامت خود را از مهم ترین ها در ساختار شرکت می بینند؛ احساس تعلق خاطری به برند و کسب و کار پیدا کرده و خود را جزئی از آن می یابند.
همان طور که حدس می زنید جزء نمی تواند و نمی خواهد که به بدنه ی خود صدمه زده و برای حفظ و بقای آن تلاش خواهد کرد.
انگیزه دادن به کارمندان با دورهمی های غیررسمی
دورهمی های غیررسمی کاتالیزورهایی هستند که به سرعت یخ های بین افراد را ذوب کرده و شرایط دوستانه تری به وجود می آوردند. همان طور که پیشتر نیز اشاره کردیم؛ این دورهمی ها با کنار زدن ساختار و رسته و دسته، مدیر و کارمند را در کنار یکدیگر قرار داده و احساس بهتری به وجود می آورند.
به ویژه صرف یک شام دوستانه یا هر قراری که بیرون از محیط شرکت و همان میز و صندلی ها و اتاق بندی ها باشد، فوق العاده موثر خواهد بود.
فراهم ساختن امکان ارتقاء جایگاه و دستمزد
با ایجاد رقابت سازنده ای که پیشتر به آن اشاره کردیم، می توانید موقعیت و الگویی فراهم سازید که کارکنان امکان ارتقاء جایگاه و دستمزد داشته باشند. این امکان بالا رفتن و پیشرفت کردن، خیلی زود به آن ها انگیزه می دهد تا تلاش بیشتری کرده و از آن فرم خموده و بی انگیزه خارج شوند.
اگر کارمندان شما به اهداف سازمان بی اعتنا هستند؛ بسیار خب، برای آن ها اهداف شخصی تعریف کنید. آن ها به سودآوری شرکت بی تفاوت هستند؟ می توانید سودآوری شرکت را به سودآوری خود شخص ارتباط دهید. با تخصیص دادن پاداش مقطعی یا ارتقاء کاری و سطح دستمزد؛ وی را رفته رفته داخل بازی آورده و به صورت ناخودآگاه به او می آموزید که به سودآوری و اهداف شرکت نزدیک شده و به آن ها پایبند گردد.
ایجاد امنیت شغلی
کارمندانی که خود را فاقد امنیت شغلی دیده و هر لحظه در شرف بیکاری می یابند، نسبت به وظایف خود دلسرد شده و بی انگیزه می گردند. برای انگیزه دادن به کارمندان باید آن ها را در دایره ی امنیت شغلی قرار داده و از بابت آینده کاری به ایشان اطمینان ببخشید.
نمی توان گفت که هرگز نباید به نقطه ی پایان اخراج نگاه کرد. اما این آخرین تصمیمی ست که یک کارفرمای مقتدر اتخاذ می کند. تنها در صورتی می توان کلید اخراج کردن کارمندان را خیلی زود فشار داد که استخدام آن ها بی منطق و بدون مطالعه بوده باشد.
به این معنا که فرمول اخراج سریع تنها در سازمان هایی معنا دارد که مراحل استخدامی آن ها، همان سر باز و پهن قیف بوده باشد. اما در سازمان ها و کسب و کارهایی که برای استخدام سلسله مراتب طی شده و روی افراد متقاضی مطالعه و بررسی کافی انجام می گیرد، به هیچ وجه اخراج سریع معنا ندارد.
باید تمامی راه ها برای انگیزه دادن به کارمندان و بازگرداندن نیروی کار تحلیل رفته، به کار گرفته شده و شخص را به عنوان عنصری متصل به بدنه ی اصلی سازمان نگریست. تنها در این صورت است که می توانیم به بقای دائمی و رشد و شکوفایی کسب و کار امیدوار و خوشبین باشیم. زیرا در غیر این صورت، همیشه در حال تعویض نیرو و گشتن در دور باطل آموزش های دوباره و انتظار برای رسیدن کارمند به نقطه ی بهره وری خواهیم بود.
