اسکاتیت نامه ماده معدنی جدیدی است که پیش از این دانشمندان در محیط آزمایشگاهی به آن رسیده بودند، اما اخیرا این ماده معدنی در یک شهاب سنگ پیدا شده و ثابت گردید که تنها محل موجودیت و تولد آن، محیط آزمایشگاه نیست. با کشف ماده معدنی جدید که به تازگی صورت گرفته است، باید منتظر تحولی در این خصوص باشیم.
کشف ماده معدنی جدید
این ماده معدنی در نزدیکی یک جاده در شهر ودربرن استرالیا در شهاب سنگی پیدا شد. البته این شهاب سنگ در حقیقت در سال ۱۹۵۱ میلادی در بخش شمال شرقی این شهر پیدا شد و از آن زمان دانشمندان مطالعات زیادی را روی آن؛ به انجام رسانده‌اند. شهاب سنگ ودربرن تاکنون رازهای زیادی از دنیای ماده را برملا ساخته است که پیدا شدن ماده معدنی جدید در آن، تازه‌ترین و جالب‌ترین آن‌ها است.
اسکاتیت موجود در شهاب سنگ ودربرن استرالیا، توسط گروهی از معدن شناسان دانشگاه کلتک به سرپرستی “چی ما”، کشف شده و تطبیق آن با نمونه آزمایشگاهی، تشابه کامل آن با اسکاتیت که پیش از این توسط انسان به ثبت رسیده بود را تائید کرد.
اسکاتیت، آهن کاربید است و ترکیبی خاص و کاملا منحصر به فرد دارد و پیش از این هرگز مشابه آن در طبیعت و جهان ماده دیده و کشف نشده بود. این ترکیب معدنی به وسیله شیمی کیهان شناس از دانشگاه هاوایی به نام ادوارد اسکات شناخته شده و به همین دلیل نام اسکاتیت را روی آن گذاشته‌اند.
در ترکیب این جرم آسمانی، مواد معدنی دیگری از جمله کاماسیت، تائنیت، اسکریبرسیت و ترویلایت وجود دارند که پیش از این در بررسی‌های صورت گرفته بر آن، کشف شده بودند. اما کشف اسکاتیت به عنوان ماده معدنی جدید موجود در جهان ماده، به تازگی به ثبت رسیده و به نظر می‌رسد که تحقیقات برای پیدا کردن آن در میزبان‌های دیگر طبیعی از سر گرفته شود.
همچنین بخوانید: سرآغاز حیات روی کره زمین با چه عنصری آغاز شد؟
جالب است بدانید که شهاب سنگ مزبور به چند تکه تبدیل شده و هر بخش آن به یک تیم تحقیقاتی سپرده شده است. اما یک بخش از این شهاب سنگ به صورت دست نخورده و کاملا سالم به عنوان میراثی از آسمان در موزه ویکتوریا نگهداری می‌شود.
به گفته جفری بونینگ از تیم تحقیقاتی دانشگاه ملی استرالیا، به احتمال زیاد این شهاب سنگ، تحت فشار و دمای بسیار بالا به وجود آمده و محل خلق اسکاتیت نیز چنین شرایط محیطی بوده است.
بونینگ در این خصوص توضیح داده است: “احتمال دارد که سیاره مولد این شهاب سنگ و ماده اسکاتیت، با یک سیاره دیگر یا حتی یک ریزسیاره برخوردی سخت و عظیم داشته و این برخورد به واپاشی آن منجر شده باشد.”
با این حساب به نظر می‌رسد که باید در جهان ماده و اجرام آسمانی، همچنان به دنبال کشف نایافته‌هایی باشیم که هر یک به نوعی می‌توانند دنیای فهم و داده‌های انسان را زیر و رو و البته متعجب سازند.
