خطرات گرمایش زمین روز به روز بیشتر اوج می‌گیرند. کاملا مشخص است که در آب و هوایی تحول یافته زندگی می‌کنیم و گرمای شدید در سراسر جهان، شتاب می‌گیرد. اگر چه بیشتر زمانی که موج گرما به انگلستان می‌رسد، بازتاب جهانی آن گسترده می‌شود. در حالی دمای ۳۵ درجه سانتی گراد برای انگلستان بسیار گرم به حساب می‌آید، بسیار از مردم جهان (چیزی در حدود ۸۰ درصد جمعیت)، به این دما عادت دارند و برایشان کاملا آشناست.
۴۶ درجه سانتی گراد که اخیرا توسط همسایه انگلستان یعنی فرانسه تجربه شده است، برای این مردم بسیار ناشناخته بوده؛ اما همچنان به دمای ۵۰ درجه سانتی گراد ثبت شده در هندوستان نمی‌رسد. حتی در پاکستان نیز دمای ۵۴ درجه سانتی گراد در سال ۲۰۱۷ تجربه شده است.
خطرات گرمایش زمین
البته امواج کشنده گرما برای اروپایی‌ها غریبه نیست. این رویداد بدنام سال ۲۰۰۳ میلادی جان بیش از ۷۰،۰۰۰ نفر را گرفت و در سال ۲۰۱۰ بیش از ۵۰،۰۰۰ تلفات در غرب روسیه مشاهده شد. خوشبختانه ، در روسیه قوانین مربوط به هجوم گرما به سرعت آموخته شده و هنگام صدور هشدارهای گرما، مسئولان عکس العمل‌های بهتری نشان می‌دهند.
اما برای جوامعی که شانس کمتری دارند، گرمایش زمین بیشتر بوده و درجه حرارت بالاتری نیز در وضعیت آب و هوا دیده می‌شود. مرد در جنوب غرب آسیا یا خلیج فارس، گرمای زیادی را تحمل می‌کنند.
هنگامی که دمای هوا از ۳۵ درجه بیشتر می‌شود، بدن انسان به تدریج شروع به تعریق و بخار کردن آب بدن می‌کند تا بتواند درجه حرارت داخلی خود را در سطح مطلوب نگاه دارد. اما زمانی که از این آستانه عبور کنیم، هوا آن قدر پر از بخار آب است که تعریق بدن انسان به درستی انجام نمی‌شود. بدون ابزاری برای گرمازدایی، دمای بدن انسان افزایش یافته و صرف نظر از این که چه مقدار آب بنوشید، با مشکلاتی مواجه خواهید شد. به این صورت مرگی زودهنگام سایه به سایه بشریت جلو آمده و احتمالا نیاز به مداخلات جدی پزشکی نیز پیش خواهد آمد.
هنوز با رسیدن به این درجه دمای کشنده، کمی فاصله داریم؛ اما گزارشات حاکی از آن هستند که تغییرات اقلیمی در جنوب غرب آسیا، جنوب خلیج فارس و اخیرا در دشت چین شمالی، به این سمت پیش می‌روند. یعنی جایی که میلیاردها انسان زندگی کرده و به زودی چهره به چهره مرگ قرار خواهند گرفت.
البته راه حل‌هایی نیز برای چنین مواقعی در نظر گرفته شده است. در کشورهایی مانند انگلستان، با هجوم گرما مردم به پناهگاه‌ها انتقال داده می‌شوند. همین طور تهویه هوا نیز به عنوان آخرین راه حل مد نظر قرار داده شده است؛ که البته هزینه تامین انرژی سرسام آوری دارد. با این حساب مشروط بر این که بتوان برق مورد نیاز را تامین کرد، زندگی در آب و هوای مزمن تحت تاثیر گرمایش زمین در آینده، ممکن است عملی باشد. اما این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که با وابستگی به چنین سیستمی برای ادامه حیات، در صورت قطع برق، چه فاجعه‌ای را تجربه خواهیم کرد.
کشورهایی مانند انگلستان که به تازگی گرما را تجربه می‌کنند، احتمالا فرصت بیشتری خواهند داشت؛ اما آن‌هایی که مدت‌هاست تحت گرما قرار داشته و آن را به شکل شدت یافته‌تری می‌بینند، فرصت زیادی برای رویارویی با چنین چیزی را ندارند. بنابراین تعجب آور نیست که با گرمایش نقاطی از زمین، شاهد مهاجرت‌های گروهی و بالا رفتن نرخ جا به جایی‌ها باشیم.
چالش‌های پیش رو کاملا واضح هستند. ما باید دیدگاه جهانی خود را در مورد گرما تغییر داده و به یک اجماع جهانی برسیم. انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده و شانس خود را برای جلوگیری از گرمایش مهلک زمین، در خانه و برون از مرزهای جغرافیایی خود، بیازماییم.
