تبلتها بسیار عجیب هستند. آیا تبلتها فقط موبایل‌های بزرگ هستند؟ آیا آنها جایگزین لپ‌تاپ‌ها هستند؟ شاید هم کاملا متفاوت باشند، نه؟ به نظرم حتی خود سازندگان هم جواب این سوال را نمی‌دانند.
این مقاله به مناسبت سومین سالگرد نکسوس ۷ است. این دستگاه در زمینه تبلت‌های تجاری از طرف گوگل توجه زیادی دریافت کرد. این دستگاه باعث تولید دستگاه‌های دیگری در طی سال‌های بعدی شد، دستگاه‌هایی از جمله نکسوس ۱۰، پیکسل سی و پیکسل اسلیت. متاسفانه تا آن زمان، توجه به تبلت‌های اندروید به طور چشمگیری کاهش یافت. گوگل تصمیم گرفت تبلت‌های خود را به طور کامل دسته‌بندی کند، به همین دلیل کارکنان خود را بر روی کروم بوک و دیگر پروژه‌ها متمرکز کرد.
این اتفاق به چندین دلیل رخ داد، اما بعد از جمع‌آوری نظرات گروه عظیمی از کاربران تبلت‌های اندروید تصمیم گرفتیم به عوامل اصلی این موضوع بپردازیم.
گوگل فقط تبلتها را ابزاری برای رسیدن به سودمندی واقعی می‌دید
در فوریه ۲۰۱۱، گوگل اندروید ۳ هانی‌کامب (سیستم عامل مخصوص تبلتها) را منتشر کرد. این آپدیت کاربردهای متنوعی را شامل می‌شد از جمله، ویجت‌های قابل اندازه گیری مجدد مناسب یو اس بی و چندین صفحه اصلی قابل تنظیم ــ برنامه‌هایی که برای سودمندی مناسب هستند ــ شماری از تبلتها متعاقبا با هدف به دست گرفتن سهم بازار (فراتر از سهم آیپد) ارائه شدند. گوگل سریعا به این نتیجه رسید که مردم آیپد را نه برای سودمندی بلکه برای سرگرمی خریداری می‌کنند. صفحات نمایش بزرگتر برای تماشای فیلم‌های یوتیوب و خواندن اخبار بسیار بهتر هستند. هم‌چنین حمل تبلتها بسیار راحت‌تر از حمل لپ‌تاپ‌های غول‌پیکر است. اگر واقعا بخواهید سودمند باشید، باید از کامپیوترهای واقعی استفاده کنید.
وقتی ۷ سال پیش گوگل نکسوس ۷ را منتشر کرد، تمام تلاش خود را روی عامل سرگرمی متمرکز کرد. سرویس‌هایی مانند فیلم‌ها و کتاب‌های گوگل پلی از چندین ماه قبل نصب شده بودند، گوگل نکسوس ۷ را بیشتر از تعداد تماشاگران آنلاین به بازار عرضه کرد. ناگهان، کاربران دنیایی از سرگرمی را در یک صفحه نمایش بزرگتر در دستان خود داشتند.
موبایل‌ها بزرگ شدند و هم‌چنان در حال بزرگتر شدن هستند.
مشکل چیزی بود که گوگل به آن توجه نکرده بود. از آن‌جایی که موبایل‌ها در حال بزرگتر شدن و پردازنده‌ها در حال سریع‌تر شدن بودند، نیاز به کامپیوترهای شخصی شروع به کاهش کرد. سامسونگ گلکسی نوت، رقابتی را در اندازه موبایل‌ها آغاز کرد، رقابتی که هم‌چنان ادامه دارد. بهبود آی پی سی در چیپست‌های گوشی‌های هوشمند باعث شد که حتی بهتر و سریع‌تر از کامپیوترها نمود پیدا کنند. تمام توجهات به سمت موبایل‌ها جلب شد و تبلتها به ابزاری صرفا برای تفریح و سرگرمی تبدیل شدند.
تبلت‌های اندروید همیشه شهروندان درجه دو بودند
سیستم عامل نصب شده بر روی نکسوس ۷، اندروید ۴.۱ جلی بین (سیستم عامل قابل اجرا بر روی موبایل و تبلت) است. در حالی که این سیستم عامل برخی از ویژگی‌های سودمند هانی کامب را حفظ کرده بود، کاملا مشخص بود که گوگل دوباره اولویت خود را به گوشی‌های هوشمند تغییر داده است. بازی‌ها به عنوان سرگرمی بر روی موبایل نصب شده‌اند. اگر مردم می‌توانند محتوای موبایل‌های خود را در صفحه نمایش بزرگتری مشاهده کنند، بسیار راحت‌تر خواهند بود پس چرا نباید این کار را انجام دهند؟ مردم هنوز کارهای واقعی و مهم خود را با لپ‌تاپ‌ها و صفحات دستکتاپ انجام می‌دادند بنابراین، فاکتور سودمندی به کنار رفت.
در طی چندین سال بعد، نیازهای مردم سریعا از سرگرم شدن به سودمند بودن تغییر پیدا کرد. بازی‌هایی مانند پرندگان خشمگین دانلود می‌شد، اما برنامه‌های سودمندی مانند اسلک و تودوایست بسیار محبوب شدند. مردم به این نتیجه رسیدند که با موبایل خود نه تنها در محل کار بلکه هنگام سفر نیز می‌توانند به انجام کارهای خود بپردازند. برای بعضی کارهای اولیه و اصلی مانند سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی و ارتباطات گوشی‌های هوشمند بهترین گزینه هستند اما برای کارهای مهم‌تری مانند نوشتن و ویرایش فیلم باید به دنبال راه دیگری بود. مردم به صفحه نمایش بزرگتری نیاز داشتند تا بتوانند کارهای مهم‌تر را با آن انجام دهند.
سبک و قابل حمل بودن تبلتها ویژگی اصلی آنها
مسلما لپ‌تاپ‌ها صفحه نمایش‌های بزرگتری دارد، اما نیاز به فاکتور سبکی و قابل حمل بودن بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شد. باریکی و سبکی بخش مهمی در دستگاه‌های هوشمند به شمار می‌رفت. گزینه منطقی بعدی تبلتها بودند.
در حالی که تبلت‌های اندروید ارزان و کم‌قدرت بودند، توسعه‌دهندگان آی او اس به دنبال این بودند که آیپد را به یک محصول سودمند تبدیل کنند. توسعه دهندگان به‌سرعت برتری یافتند و کاربران لپ‌تاپ‌های خود را به طور کلی جمع کردند.
سازندگان تبلت‌های اندروید از تراشه‌هایی ارزان استفاده می‌کردند تا قیمت را پایین نگه دارند، به سرعت ویدیو و محتواهای نوشتاری اهمیت خود را از دست دادند با این حال اپل سعی می‌کرد آیپد را به عنوان گل سر‌سبد دستگاه‌ها حفظ کند. حتی زمانی که کاربرد اصلی آن سرگرمی بود، آیپد از پردازنده یکسان با آیفون استفاده می‌کرد. هم‌زمان با رشد کردن و قدرتمندتر شدن آیفون و هم‌چنین آیپد، دیگر توسعه‌دهندگان به سرعت به دنبال تلافی بودند.
انگیزه‌ای برای توسعه‌دهندگان برنامه‌های اندروید وجود نداشت
گوگل به توسعه‌دهندگان خود این وظیفه را واگذار کرد که برنامه‌ها را هم برای موبایل و هم برای تبلت بهینه‌سازی کنند، اما تبلتها بر موبایل‌های اندروید چیره شده بودند در حالی که کاربرد واقعی نداشتند. بهینه‌سازی برنامه‌هایتان برای دستگاهی دیگر بیهوده به نظر می‌رسد. یکی از راحت‌ترین گزینه‌ها این است که اجازه دهیم خود اندروید برنامه‌ها را قیاس کند اما معمولا برنامه‌ها فضاهای سفید بیهوده و چهره زشتی دارند.
فقط چندین کمپانی محدود ــ از جمله سامسونگ و هوآوی ــ تلاش کردند تا تبلت‌های اندروید را به رقیبی برای آیپد تبدیل کنند. سامسونگ از پردازنده‌های عالی استفاده کرد و از قلم، کیبورد و سیستم‌هایی مانند دکس (سیستمی که فضای تبلت شما را به فضای دسکتاپ شبیه می‌کند) بهره برد. با این حال، اندروید قبلی (اندروید ۳ هانی کامب) به طور صحیح برای تبلت بهینه‌سازی نشده بود. این موضوع در سامسونگ گلکسی تب ۴ مشهود است. با این‌که من تلاش‌های سامسونگ را در جهت سودمند کردن تبلت ستایش می‌کنم، بهینه‌سازی ضعیف برنامه‌ها توسط توسعه‌دهندگان باعث شد که تبلت‌های اندروید به‌خوبی به فروش نرسند.
گوگل متوجه این موضوع بود، به همین دلیل همکاری خود با اندروید را در جهت توسعه تبلتها متوقف کرد. پیکسل اسلیت با سیستم عامل کروم تلاش جدید دستگاه غیر‌موبایل گوگل بود. اگر همه چیز یک برنامه کاربردی وب باشد و شما بتوانید برنامه‌های اندروید را بر روی آن نصب کنید، مشکل برنامه باید توسط خود آن رفع شود.
به نظر می‌رسد پیکسل اسلیت آخرین تلاش گوگل بود. بعد از شکست، گوگل تصمیم گرفت برای مدتی از فضای تبلت خارج شود.
آیپد چه کاری را درست انجام داده است؟
در ماه ژوئن، سیستم عامل آیپد آشکار شد، آپدیتی که آیپد را به سمت سودمندی هدایت کرد. مردم می‌خواستند بیشتر کارهای خود را با موبایل انجام دهند. آیپد مشکلاتی مانند تایپ ضعیف و صفحه نمایش کوچک موبایل‌ها را رفع کرد. آیپد از لپ‌تاپ سبک‌تر و قابل حمل‌تر و از موبایل سودمندتر است. اپل همه موارد را رعایت کرده است.
هانی کامب در زمان خودش سرتر بود.
اکنون، اپل از ویژگی‌هایی بهره برده است که ۸ سال پیش در اندروید هانی کامب نمود پیدا کرده بودند اما الان دنیا فرق کرده است. دسترسی به یو اس بی خارجی، ویجت‌های دسکتاپ، قابلیت تقسیم صفحه همه از ویژگی‌های سودمندی هستند. مردم از این‌که تمام این ویژگی‌ها را در سال ۲۰۱۹ یک‌جا با هم دارند خوشحال هستند. آیپد دیگر فقط دستگاهی برای محتوا نبود، بسیاری از مردم از آیپد به جای کامپیوتر اصلی خود استفاده می‌کنند. عکاسان ماهری مانند تد فوربس و برایان ماتیاش هر روز از آیپد خود برای ویرایش فیلم و عکس استفاده می‌کنند، به واسطه برنامه‌هایی که توسط توسعه‌دهندگان حمایت می‌شود.
حمایت مداوم اپل برای بهبود آیپد یکی دیگر از دلایل موفقیت آن است. توسعه‌دهندگانی مانند متال کاری کرده‌اند تا برنامه‌ها بهتر بر روی اپل نصب شوند. توسعه‌دهندگان به خاطر برنامه‌های سودمند سریعا برتری پیدا کردند. در حالی که گوگل کار بزرگی در زمینه گسترش زبان‌ها انجام داد، تلاش اپل برای سودآور کردن سخت‌افزارهای خود غیرقابل انکار است.
یکی از دلایل مهمی که باعث شد مردم به خرید آیپد ادامه دهند، ثبات و استحکام است. آیپد همیشه مثل یک آیپد رفتار می‌کند، حتی مدل‌های اولیه آن نیز به همین شکل هست. اگر یک آیپد می‌خرید، می‌دانید که با چه چیزی سر و کار دارید.
پیکسل گوگل یکی از تنها محصولات گوگل است که طرح ثابت و تکراری خود را حفظ کرده است. اگر گوگل این کار را برای تبلتها انجام داده بود، ممکن بود شاهد تغییراتی باشیم که مردم را به تغییر انتحاب خود متقاعد کنند.
بعدی چیست؟
الان، تبلت‌های اندروید شکست خورده‌اند. سامسونگ و هوآوی تلاش خواهند کرد تا اسلک را بهبود بخشند، اما اگر گوگل به منظور ساخت نرم‌افزار برای سخت‌افزارهای خود سرمایه‌گذاری نکند، برای تبلت‌های اندروید سخت خواهد بود تا بر روی بازار تاثیر بگذارند.
من هنوز هم برای نکسوس ۷ ناراحت هستم. اولین تلاش گوگل برای من، جادویی بود، شاید به این خاطر که بازار در آن زمان تازه بود و امکانات تبلت هنوز کشف نشده بودند. در آخر، تبلت‌های اندروید هیچ‌گاه چشم‌انداز متمرکزی نداشتند. اکنون، کروم بوک‌ها آینده کمپانی هستند. احتمالا برای مدت زیادی شاهد هیچ‌گونه تبلت از طرف گوگل نباشیم، اما امیدوارم که روزی تبلت به رقیبی سخت برای آیپد بدل گردد. بازار به آن نیاز دارد.