امروزه همه ی مقدمات سفر را از پشت صفحه ای هوشمند انجام می دهیم و عصر تازه این امکان را به وفور در اختیار ما قرار داده است. تئوری آسان سازی و ساندویچی شدن همه چیز، بازیگران اصلی این داستان هستند. اما شده گاهی فکر کنیم در قبال این راحتی و آسودگی قرار است چه هزینه ای پرداخت کنیم؟ راحتی سفر و دسترسی به تمامی نقاط بکر و جذاب، ما را در برابر چه امری مسئول می کند. تا اندازه محیط زیست را می شناسیم و نسبت به آن تعهد داریم. با نگاهی مختصر به پیشینه ی خود و آنچه روبروی ما وجود دارد به وضوح می توان آینده را ترسیم کرد. اینجا فقط به مقوله ی زباله و طبیعت اشاره می کنیم و هرآنچه ما را در برابر این مهم مسئول می کند. با آراد مگ همراه باشید.
هزینه زندگی راحت
در اطراف خود و خانواده همیشه از لذت سفر شنیده ایم و صحبت کرده ایم و همیشه با اسم سفر به هیجان آمدیم، اما در نگاه کلی خیلی حرفها ناگفته باقی مانده اند و فقدانش را می توان در تربیت و جامعه پذیری هر یک از ما دید. حرف هایی درباره محیط زیست، حیوانات و مسئولیت های انسانی ما در برابر طبیعت.
در خانه ای گرم و صمیمی روی کاناپه ولو شدم و با حوصله برنامه ی سفرم را آماده می کنم. به صفحه ی هوشمند خیره شدم و غرق جستجوام. مقصد را مشخص می کنم و با توجه به شیوه های تازه سفر و سبک مورد علاقه ام، برنامه را جلو می برم. برای فراهم سازی ملزومات سفر، می توانم همه ی آن ها را اینترنتی سفارش دهم و همه ی این کارها را همچنان که روی کاناپه جا خوش کردم انجام می دهم. نقصی در کار نیست و همه چیز طبق برنامه انجام می شود. خیلی راحت و بدون احساس خستگی در حال انجام کارهایم برای سفر هستم و حتی می توانم در این میان چرتی هم بزنم.
فرهنگ سفر
خب، برای سفر آماده ام و منتظر روز موعودام. تمامی وسایل مورد نیاز را همراه دارم تا با سختی و یا مشکلی روبرو نشوم. برای این سفر شوق وصف ناپذیری دارم و همه ی ماها در این صفت و احساس مشترکیم. شوق دیدن و تجربه کردن لذت، عناصری هستند که آدمی را راهی سفری هیجان انگیز می کند. البته باید گفت که اندازه هیجان به نوع سفر بستگی دارد. سفری راحت برای ما اما همچنان سخت برای طبیعت. بازسازی فرهنگ سفر و گردشگری و رفتار با طبیعت مقوله ای است که باید آموزش ببینیم. قبل از انجام سفر باید از طریق مطالعه با مسئولیت های سفر خود آشنا شویم تا شرایط را برای طبیعت از این سخت تر نکنیم.
برخورد با طبیعت
خب، حالا می رسیم به مرحله مواجهه. این قسمت همیشه برای من چالش برانگیز بود، قرار است با چه منظره ای و طبیعتی روبرو شوم. آیا خوشایند خواهد بود یا زمانی دل نشین می شود که چند کیسه زباله هم همراه خود داشته باشم. برای زباله های خودم و دیگران. بخش تراژیک و تاسف بار، زباله هایی هستند که نتیجه ی حضور آدمایی است که شاید بتوان گفت سفر و گردشگری را بلد نیستند.
می توان روستای جواهرده (جور ده) را اسم برد، جایی که با دیدن رودخانه اش به این نتیجه رسیدم که اینجا باید شبیه اسمش باشد نه در تقابل با آن. وحشتناک و غمبارتر از آن دریاچه هَسَل است، جنگل شعله نگینی در خود دارد که متاسفانه ما آدما سبب شدیم حال امروزش خوب نباشد. دریاچه ارواح هم از این نظر مستثنا نیست.
رفتار انسانی
این رفتار بد و از نظر من غیرانسانی دامنگیر تمامی طبیعت ایران شده است. گاهی خود را با این حرف توجیه می کنیم که این امر صرفا متوجه گردشگر است و افراد خارج از این دایره، مبرا از این اتفاق هستند. از طبیعت بیاییم بیرون و در شهر خودمان، میان کوچه و پس کوچه های محله گشتی بزنیم، زباله ها به عنوان جلوه ای زشت اما رسمی همه جا دیده می شوند. بهانه ها زیاد هستند. یا عده ای می گویند “سطل زباله نبود!”. شاید اگر کمی به خود زمان دهیم و فکر کنیم، بیشتر می توانیم با مسئولیت های خود در برابر طبیعت آشنا شویم و بدانیم در چنین شرایط هایی می توانیم کاری کنیم تا از خودمان بیشتر خوشمان بیاد!
زمین خانه ی ماست!
ما به زمین با همه خشونت ها و زیبایی اش احتیاج داریم و باید یادمان باشد که طبیعت به ما احتیاجی ندارد. با دیدن چنین مناظری و و مناطق پُر از زباله، یاد فیلم های هالیوودی می افتم، وقتی که آینده بشر را به تصویر می کشند و سکانس هایی را می سازند که مردم در میان توده ای از زباله ها زندگی می کنند. البته معتقدم هنوز فاصله زیادی تا این شرایط فلاکت بار داریم. اما بهتر است بیشتر با خود و مسئولیت های خود در مقام یک انسان آشنا شویم. فکر می کنم شبیه شعار باشد اگر بگوییم آینده ها هم سهمی دارند، شاید آینده ای در کار نباشد!
پاک سازی محیط زیست از زباله
امروزه امر پاک سازی محیط زیست و حفاظت از آن یکی از دغدغه های اصلی آدمای دغدغه مند شده است. لئوناردو دی کاپریو یکی از همین آدمهاست که دنبال کردن صفحه اش کمک می کند تا از وقایع و جریان های مردافکن و غمبارتری آگاه شویم و در این راستا راهکار و راه حل های کارآمد بسیاری ارائه می دهد. لئوناردو دی کاپریو یک نمونه است و در این وادی افراد بسیاری هستند که برای نجات طبیعت و حیوانات تلاش می کنند. برای نمونه ای دیگر می توان به کمپین #منو_با_خودت_ببر اشاره کرد که خوشبختانه روز به روز در حال گسترش و فراگیری است. این کمپین می گوید، سر راهتان هر زباله ای دیدید جمع کنید و با خود ببرید! به همین راحتی!!
- آیا ما دوستدار طبیعت هستیم؟
- از ریختن زباله در طبیعت در حین سفر لذت می بریم؟
- یا ما دوست دار زباله هستیم؟
- چرا زباله ها اینقدر دوست داشتنی شده اند؟
- با ریختن زباله نوعی برون ریزی انجام می دهیم؟
- آیا تولید این همه زباله به روش غلط زندگی ما مرتبط نیست؟
و …
ما مسئولیم!
از خود شروع کنیم، خود را بشناسیم و مسئولیت های خود را بپذیریم و طوری سفر کنیم که موقع خداحافظی از مقصد وقتی به پشت سر نگاه می کنیم مانند لبخندی باشد که تا ورود افراد بعدی در آنجا باقی بماند. داشتن چند کیسه زباله هزینه ی چندانی ندارد و جمع آوری زباله ها و پاک سازی محیط حس معرکه ای دارد که همه از آن کیف می کنند. و می توان حال طبیعت و زیستگاه حیوانات را بهتر کرد.
قشنگ خواهد بود اگر خود را در برابر طبیعت به حساب بیاوریم و برای زنده ماندنش به او کمک کنیم. صددرصد حال خوبش حال خوبِ ما خواهد بود. برای بهتر شدن این جریان باید بهم یادآوری کنیم و آموزش دهیم. پس خودمان و توانایی های خود را بشناسیم و در این مسیر با خود و طبیعت مهربان تر باشیم.
