تولد سیاه چاله ها سالیان سال است که در کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری رخ می دهد. اما ستاره شناسان می گویند که موفق شده اند برای اولین بار این رخداد نجومی را به ثبت برسانند.
پیش از این درباره ی برخورد دهنده ی هادرونی توضیحاتی دادیم که قدم های بزرگی در شناخت پیچیدگی های فضا و ذرات بنیادین هستی برداشته بود. معمای سیاه چاله ها نیز به عنوان بخشی از ماهیت فضایی در حال حل شدن می باشد، که در اینجا نگاهی به دانسته های فعلی بشر نسبت به آن ها می اندازیم.
تعریف ماهیت سیاه چاله فضایی
همان طور که گفتیم سیاه چاله های متعددی در کهکشان ها وجود دارد که بسیاری از آن ها به وسیله ی دانشمندان هوا و فضا و ستاره شناسان کشف شده اند و البته بسیاری نیز ناشناخته مانده اند. سیاه چاله ها محدوده ای در کهکشان ها هستند که فضا و زمان در آن ها با فشردگی بسیار سطح بالا به سر برده و هیچ ذره ای قادر به گریز از این میدان پرقدرت گرانشی نخواهد بود.
از نامگذاری آن نیز می توان حدس زد که سیاه چاله ها دارای چه خاصیتی هستند. سیاه چاله یعنی میدانی که هیچ ذره یا نیرویی حتی تابش های نور پس از نزدیک شدن یا ورود، قادر به گریز یا ترک آن نخواهند بود. زیرا میدان گرانشی فوق العاده شدیدی در سیاه چاله ها به وسیله ی فشردگی زمان و فضا به وجود آمده است که هر نانوذره ای را به خود جذب کرده و امکان رهایی نمی دهد.
سیاه چاله ها از چه چیزی به وجود می آیند؟
اما همان طور که در ابتدای مطلب از تولد سیاه چاله ها صحبت کردیم، پس مشخص است که این محدوده های فضایی از چیزی به وجود می آیند. می خواهیم ببینیم سیاه چاله ها قبل از تولد به چه شکلی بوده اند. در حقیقت سیاه چاله ها پیش از تولد به شکل ستاره هایی بوده اند که بر اثر همجوشی های پیوسته و با شتاب بالا، فروپاشی پیدا کرده اند. پس از فروپاشی ستاره و یا به تعبیری عامیانه تر مرگ آن، سیاه چاله خلق می شود. فروپاشی ستاره که بر اثر همجوشی های مداوم و پرقدرت آن صورت پذیرفته است، میدان گرانشی فوق العاده قوی به وجود آورده که همان جاذبه ی گریزناپذیر سیاه چاله می باشد.
با این حساب زمان تولد سیاه چاله را باید درست منطبق با زمانی که واکنش های درون ستاره پایان پذیرفته و مرگ آن از راه می رسد، بدانیم. در این زمان قدرت واکنش های انفجاری یا همان همجوشانی ها تماما به نیروی گرانشی تبدیل شده و در آن جای می گیرد.
(لازم به ذکر است که تمام سیاه چاله ها به این شکل خلق نمی شوند. اما سیاه چاله های ستاره ای بیشتر مورد مطالعه ستاره شناسان قرار گرفته و در مورد شکل گیری گروه های دیگر هنوز مطالعات دقیقی انجام نشده است.)
سیاه چاله ها دارای مرزی هستند که به آن در اصطلاح ستاره شناسی و نجوم، افق رویداد گفته می شود. در صورتی که هر ذره ای یا حتی سفینه های بزرگ فضانوردی به این لایه ی افق رویداد وارد شوند، با شتاب و قدرت فوق تصور به داخل سیاه چاله کشیده شده و هیچ راه خروجی نخواهند داشت.
مرکز سیاه چاله را نیز تکینگی می نامند. هر جرم یا ذره ای پس از عبور از افق رویداد با شتاب بسیار بالا، به سمت تکینگی کشیده خواهد شد.
در واقع سیاه چاله ها همان چیزی هستند که در خیال و رویاهایمان پروانده ایم. این اجرام فضایی حفره های سیاه رنگی هستند که هر چیزی درون آن ها کشیده شود، به هیچ وجه بیرون نخواهد آمد. سیاه چاله ها نوری از خود ساطع نمی کنند و نمی توانیم جرمی به آن ها نسبت دهیم. اما آن ها محدوده ای از فضا هستند که با خاصیت گرانشی فوق برتر خود، وضعیت متفاوت و البته هولناکی ایجاد کرده اند.
خمیدگی فضا و زمان
در مرز سیاه چاله ها پدیده ی خمیدگی فضا و زمان را به شدت شاهد هستیم. این خمیدگی در معنای عامیانه به این شکل ظهور پیدا می کند که سرعت بزرگ شدن سیاه چاله با فاصله ای که از آن دارید، به هیچ وجه نسبت مستقیم و منطقی ندارد.
در واقع زمانی که در فضا به سمت سیاره یا ستاره ای در حرکت باشید، با نزدیک تر شدن به نسبت خاصی، سایز سیاره یا ستاره بزرگتر به نظر می رسد و این به علت نزدیک شدن به آن است. اما در مورد سیاه چاله ها نرخ رشد آن ها با مسافتی که فاصله ایجاد می شود، به دلیل خمیدگی شدید فضا و زمان کاملا متفاوت است.
کشف تولد سیاه چاله The Cow
اخیرا ستاره شناسان خبر از کشف و ثبت تولد سیاه چاله The Cow در فاصله ی ۲۰۰ میلیون سال نوری از کره ی زمین داده اند. این سیاه چاله را در قیاس با دیگر سیاه چاله های شناخته شده کهکشان ها، می توانیم نزدیک ترین آن ها بدانیم.
این ثبت نجومی در رصدخانه ی کک انجام گشته و علت امکان ثبت آن نیز عدم پراکندگی ذرات پس از انفجار ستاره دانسته شده است.
در صورتی که The Cow به اندازه ی کافی از خورشید فاصله بگیرد، امکان مطالعه ی دقیق تر آن فراهم می شود.
آیا زمین در خطر بلعیده شدن توسط سیاه چاله ها قرار دارد؟
با شناخت این پدیده ی فضایی، احتمالا این نگرانی به سراغتان می آید که آیا کره ی زمین در معرض خطر بلعیده شدن توسط یکی از سیاه چاله ها قرار دارد یا خیر؟
خب، سیاه چاله ها تلاشی برای به دام کشاندن ذرات و اجرام دیگر نمی کنند. به واقع این پدیده های فضایی در صورتی که به سمتشان نرویم، آزاری نخواهند داشت.
با این حساب کره ی زمین در معرض تهدید طعمه شدن برای سیاه چاله ها قرار ندارد. (حداقل در حال حاضر این طور است!)
اما اگر خواب فرو رفتن در سیاه چاله ای را قرار است ببینید، مرور می کنیم که چه اتفاقاتی در این حالت برای بدن انسان رخ خواهد داد.
با نزدیک شدن به افق رویداد، تمام پل های پشت سر خراب خواهد شد و دیگر راه برگشتی وجود ندارد. بدن انسان به شدت به داخل مرکز سیاه چاله کشیده می شود. در حالی که از افق رویداد عبور می کنید، تمامی بافت های بدن کشیده شده و در امتداد طولی کش پیدا می کند. این کشیده شدن تا جایی در مسیر رسیدن به مرکز سیاه چاله ادامه پیدا می کند که تمام ذرات بدن از هم گسیخته شده و به نانوذرات تبدیل شود.
